W

Defolianty – substancje chemiczne, które powodują zrzucanie liści przez rośliny.

W

Fumigacja (późn. łac. fumigatio – dymienie z łac. fumigatus od fumigare – dymić, kadzić) – zwalczanie szkodników (np. owadów i gryzoni) za pomocą substancji chemicznych w formie dymu, pary lub gazu. Substancje te zwane są fumigantami. Do niedawna powszechnie stosowanym fumigatorem był bromek metylu (CH3Br), który obecnie jest zastępowany innymi substancjami ze względu na powodowanie efektu cieplarnianego. Główną zaletą fumigacji jest wysoka skuteczność w zwalczaniu szkodników drewna oraz neutralność procesu dla odkażanego materiału. Najczęściej stosowanym fumigatorem jest fosforowodór.

W

Herbicydy – rodzaj pestycydów służących do selektywnego lub nieselektywnego zwalczania chwastów w uprawach. Ich stosowanie może stanowić uzupełnienie mechanicznych zabiegów pielęgnacyjnych.

W

Klasyfikacja herbicydów według mechanizmu działania w oparciu o klasyfikację HRAC

W

Kompensacja – zjawisko wykorzystywania przez sąsiednie rośliny powierzchni uwolnionej po roślinach zniszczonych przez szkodnika lub zabieg ochrony roślin.

W

Persystentność herbicydu – trwałość herbicydu w środowisku wyrażona długością okresu rozpadu na związki nieszkodliwe dla biocenozy.

W

Prewencja, okres prewencji – okres po zabiegu, przez który zabroniony jest dostęp do pola człowiekowi, zwierzętom domowym, oraz nie wolno dopuszczać do oblotu pszczół, jeśli na polu znajdują się kwitnące rośliny. Okres prewencji podany jest w instrukcji stosowania środka ochrony roślin.

W

Superchwasty – biotypy, gatunki chwastów, które w wyniku przypadkowych mutacji uodporniły się na jedną lub kilka substancji aktywnych herbicydów. Z podobnym zjawiskiem można się spotkać w przypadku stosowania insektycydów i fungicydów, jednak chwasty wolniej wytwarzają odporność. Na całym świecie zaobserwowano w 2017 r. 491 biotypów i gatunków chwastów odpornych na herbicydy tzw. "superchwastów".

W

Wazon wegetacyjny – wazon wykorzystywany w doświadczeniach wegetacyjnych. Nazwany od imienia niemieckiego naukowca Eilharda Alfreda Mitscherlicha, który wykorzystał wazony do badań nad określeniem zasobności gleby. Jego metoda badania zasobności gleby szybko się rozpowszechniła i dlatego wazony używane w badaniach wegetacyjnych często nazywa się wazonami Mitscherlicha.

W

Zaprawianie nasion – zabieg, którego celem jest zniszczenie patogenów lub szkodników obecnych na powierzchni lub wewnątrz nasienia albo innej części rośliny przeznaczonej do siewu. Zaprawianie ma również chronić młode rośliny przed zakażeniem przez patogeny występujące w glebie.