WAcmopyle – rodzaj drzew z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Obejmuje dwa gatunki, z których jeden jest endemitem Nowej Kaledonii, a drugi wysp Fidżi.
WAfrocarpus – rodzaj drzew z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Obejmuje sześć gatunków występujących w centralnej i południowej Afryce.
WDacrycarpus – rodzaj zimozielonych drzew nagonasiennych z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Obejmuje dziewięć współcześnie żyjących gatunków występujących na obszarze od południowo-wschodniej Azji po Nową Zelandię; wszystkie rosną w tropikalnych lasach deszczowych, zwykle na wysokościach od 1 tys. do 3 tys. m n.p.m. Skamieniałości odkryte w Argentynie dowodzą, że w eocenie przedstawiciele rodzaju występowali również w Ameryce Południowej.
WHalocarpus – rodzaj niewielkich drzew i krzewów z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Obejmuje we florze współczesnej trzy gatunki będące endemitami Nowej Zelandii. H. bidwillii i H. biformis rosną na Wyspie Północnej i Południowej, a także na Wyspie Stewarta. Brak ich na północnym krańcu Wyspy Północnej, gdzie rośnie z kolei H. kirkii.
WKokietnik (Phyllocladus) – rodzaj drzew i krzewów z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Obejmuje we florze współczesnej cztery gatunki występujące na Filipinach, Borneo i Nowej Gwinei oraz wyspach między nimi leżących, a także na Tasmanii i Nowej Zelandii. W przeszłości, podczas trzeciorzędu, przedstawiciele tego rodzaju byli bardziej zróżnicowani i odgrywali większą rolę we florze tego obszaru, występując także w Australii i Patagonii. Należą tu zarówno rośliny dwupienne jak i jednopienne. Wyróżniają się charakterystycznie spłaszczonymi pędami – fyllokladiami. Rośliny te występują głównie w zaroślach i lasach górskich. Gatunki drzewiaste wykorzystywane są jako źródło surowca drzewnego. Z kory P. trichomanoides Maorysi uzyskiwali czerwony barwnik.
WLagarostrobos franklinii – gatunek drzew z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Reprezentuje monotypowy rodzaj Lagarostrobos C. J. Quinn, Austral. J. Bot. 30: 316. 14 Jul 1982 . Jest endemitem Tasmanii, gdzie rośnie w dolinie rzeki Huon oraz w nieodległych obszarach wzdłuż południowego i zachodniego wybrzeża wyspy. Zasiedla brzegi rzek i strumieni, tworząc gęste drzewostany, rośnie zwykle w niższych położeniach do 150 m n.p.m., ale też na wilgotnych stanowiskach na stokach, najwyżej notowany na rzędnej 900 m n.p.m. Gatunek jest bardzo długowieczny – znane są okazy w wieku 3 tysięcy lat, a dzięki wyjątkowej odporności drewna na rozkład udało się także znaleźć kopalne pnie, których zachowane słoje przyrostów rocznych pozwoliły określić osiągnięty przez nie wiek na 12 tysięcy lat. Drzewa rozmnażają się w wielu miejscach skutecznie wegetatywnie z ukorzeniających się dolnych gałęzi. Na stanowisku na Mt. Read drzewostan na kilku ha to najwyraźniej jeden osobnik rozmnażający się wegetatywnie.
WLepidothamnus – rodzaj roślin z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Obejmuje we florze współczesnej trzy gatunki, z których jeden jest endemitem południowego Chile i południowej Argentyny, a dwa pozostałe – Nowej Zelandii. Rośliny te rosną w świeżych i bagiennych siedliskach od nisko położonych nizin po różne zbiorowiska roślinności subalpejskiej.
WMicrocachrys tetragona – gatunek krzewinki z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Reprezentuje monotypowy rodzaj Microcachrys. Należy do najmniejszych roślin nagozalążkowych – osiąga do 10–30 cm wysokości. Jest endemitem Tasmanii, gdzie rośnie w górach w środkowej, zachodniej i południowej części wyspy. W przeszłości był rozpowszechniony na wszystkich kontynentach półkuli południowej – jest przykładem paleoendemitu. Współcześnie mimo ograniczonego areału jest gatunkiem lokalnie rozpowszechnionym w piętrze roślinności alpejskiej. Rośnie na skałach i mokradłach torfowiskowych, często w zbiorowiskach z roślinami poduszkowymi, nierzadko w towarzystwie innych nagozalążkowych. Ze względu na stabilne i duże zasoby uważany jest za gatunek najmniejszej troski (LC).
WNierozwidnia (Nageia) – rodzaj drzew z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Obejmuje pięć do siedmiu gatunków występujących w południowej i wschodniej Azji – od południowych Indii, poprzez Bangladesz, Półwysep Indochiński po Chiny i Japonię na północy i Nową Brytanię na południu.
WObłuszyn (Dacrydium) – rodzaj drzew i krzewów z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Przedstawiciele występują na obszarach pod wpływem klimatu subtropikalnego od Azji południowo-wschodniej poprzez Australię po zachodnią część Ameryki Południowej. Należą tu zarówno rośliny dwupienne jak i (rzadziej) jednopienne.
WParasitaxus ustus – gatunek krzewów z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Reprezentuje monotypowy rodzaj Parasitaxus D. J. de Laubenfels, 1972. Jest endemitem Nowej Kaledonii i jedynym pasożytem wśród nagonasiennych. Jego żywicielem jest przedstawiciel tej samej rodziny – Falcatifolium taxoides.
WPherosphaera – rodzaj krzewów z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Obejmuje dwa gatunki, z których jeden jest endemitem Nowej Południowej Walii, gdzie rośnie w dwóch miejscach – przy wodospadach Wentworth Falls i Katoomba Falls w Górach Błękitnych, a drugi jest endemitem Tasmanii. P. fitzgeraldii jest płożącym krzewem rosnącym wyłącznie w strefie stale mokrej u podnóża wodospadów. Ma status gatunku krytycznie zagrożonego. P. hookeriana rośnie na torfowiskach i nad zbiornikami w wyższych partiach gór w obrębie Mount Field National Park oraz Cradle Mountain-Lake St Clair National Park. Ma status gatunku bliskiego zagrożenia.
WPodocarpus cunninghamii Colenso – gatunek rośliny z rodziny zastrzalinowatych. Występuje endemicznie w Nowej Zelandii.
WPrumnopitys Phil. – rodzaj drzew i krzewów z rodziny zastrzalinowatych. Według The Plant List obejmuje 9 gatunków.
WPrumnopitys ferruginea de Laub. – gatunek drzewa z rodziny zastrzalinowatych. Występuje endemicznie w Nowej Zelandii.
WRetrophyllum – rodzaj drzew i krzewów z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Obejmuje 5–6 gatunków. R. vitiense rośnie w tropikalnych lasach na niżu i w górach na Molukach na wyspie Morotai, na Nowej Gwinei, Archipelagu Bismarcka, Wyspach Banksa i Fidżi. R. comptonii tworzy górskie lasy na Nowej Kaledonii. Na tej też wyspie, w jej południowej części występuje jedyny przedstawiciel nagonasiennych rosnący w wodach płynących – R. minus. R. rospigliosii rośnie w lasach tropikalnych w północnej części Andów. R. piresii znany jest tylko ze stanu Rondônia w Brazylii.
WSaxegothaea conspicua (Lindl.) – gatunek niewielkiego, wolno rosnącego wiecznie zielonego drzewa, często też o krzaczastym pokroju, należącego do rodziny zastrzalinowatych. Jedyny przedstawiciel monotypowego rodzaju Saxegothaea. Występuje w południowym Chile i południowo-zachodniej Argentynie. Rośnie tam w wilgotnych lasach deszczowych, w tym także w lasach z Nothofagus dombeyi, Drimys winteri i Podocarpus nubigena. Drzewa te dostarczają cenionego drewna i uprawiane są jako ozdobne, aczkolwiek tylko w łagodnym, wilgotnym klimacie.
WZastrzalin – rodzaj drzew i krzewów z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae), najbardziej zróżnicowany gatunkowo rodzaj w tej rodzinie. Obejmuje co najmniej 108 gatunków. Występują one w południowej Afryce, południowo-wschodniej Azji, w Australii i Nowej Zelandii, w Ameryce Południowej i Środkowej po Antyle i południowy Meksyk na północy. W wielu obszarach drzewa te odgrywają istotną rolę w lasach, np. w górach afrykańskich i azjatyckich. Najczęściej rosną w lasach wilgotnych. Niektóre gatunki są popularnie sadzone jako ozdobne, zwłaszcza P. salignus i P. macrophyllus. Stanowią ważne źródło drewna w tropikach i strefie subtropikalnej. Drewno jest trwałe, a przy tym łatwe do obróbki, zwykle żółtawe, czasem czerwonawe lub brązowe. Dobrze się impregnuje, maluje i przyjmuje politurę. Stosowane jest w meblarstwie, rzeźbiarstwie i na podkłady kolejowe.
WZastrzalin totara – gatunek drzewa będący endemitem Nowej Zelandii. Rośnie na całej Wyspie Północnej oraz w północno-wschodniej części Wyspy Południowej.
WZastrzalinowate (Podocarpaceae) – rodzina drzew nagonasiennych występujących przeważnie na półkuli południowej, z największym zróżnicowaniem na obszarze od Nowej Zelandii po południowo-wschodnią Azję. W obrębie rodziny wyróżnia się od 17 do 20 rodzajów z ok. 150–173 gatunkami. Do rodziny należą wiecznie zielone drzewa i krzewy o liściach szpilkowych, ale też i z blaszką płaską, równowąską lub lancetowatą. Wiele gatunków odgrywa istotną rolę gospodarczą – jako źródło drewna. Gatunki krzewiaste występują często w górach tworząc formacje zaroślowe. Wszystkie części tych roślin są trujące dla ludzi i nawet silna ekspozycja na ich pyłek może powodować zatrucie o symptomach przypominających efekty uboczne chemioterapii. Wyjątkiem jest jadalny olej pozyskiwany z nasion Nageia nagi.