
Epikotyl – u zarodka roślin część łodygi znajdująca się pomiędzy liścieniami a pąkiem szczytowym. Podczas kiełkowania nasiona epikotyl rośnie na długość. Wyróżniany jest do miejsca, w którym powstaje pierwszy węzeł z liśćmi młodocianymi.

Gałęziak – zmodyfikowana, spłaszczona łodyga barwy zielonej, która przejmuje funkcje liścia i jest do niego podobna z kształtu. U roślin wytwarzających gałęziaki liście właściwe są zwykle silnie zredukowane, wykształcają się jako ciernie lub łuski, często szybko opadające. U niektórych roślin cała łodyga wykształca się w formie gałęziaków, u innych tylko część pędów, zazwyczaj końcowa, jest zmodyfikowana.
Głąbik – pozbawiona liści łodyga wyrastająca z kłącza lub szyjki korzeniowej. Na głąbiku często wyrastają kwiaty lub kwiatostany. Głąbiki posiadają np. różne gatunki pierwiosnków, rosiczek, konwalia majowa.

Hipokotyl – najniższa część łodygi znajdująca się między korzeniem i liścieniami, o budowie pośredniej między typową dla łodygi a korzeniem.

Kolanko – zgrubienie pędu (źdźbła) roślin z rodziny wiechlinowatych (traw). Występuje w podstawie międzywęźla, tuż nad węzłem i z niego właśnie wyrasta liść, a dokładniej nasadowa jego część, czyli pochwa liściowa.
Łodyga – osiowa część rośliny naczyniowej, która wraz z umiejscowionymi na niej liśćmi, pąkami, kwiatami i owocami stanowi pęd. Powstaje w wyniku podziałów i różnicowania komórek stożka wzrostu.

Międzywęźle – odcinek łodygi pomiędzy węzłami, tj. miejscami wyrastania dwóch kolejnych liści lub okółków liści.

Pień drzewa – gruba, zdrewniała łodyga drzew. Powstaje wskutek corocznego przyrastania na wysokość i na grubość. U drzewiastych form nagozalążkowych i dwuliściennych pień zakończony jest koroną. U nielicznych, drzewiastych jednoliściennych pień kończy się pąkiem wierzchołkowym. Na skutek skrócenia międzywęźli na szczycie pnia powstaje gęsty pióropusz liści.
Źdźbło – łodyga specyficzna dla rodziny wiechlinowatych (traw), a według niektórych źródeł także innych wiechlinowców. Charakterystyczna dla niej jest obecność zgrubiałych węzłów z merystemem interkalarnym, pomiędzy którymi znajdują się międzywęźla. Znajdująca się wewnątrz międzywęźli tkanka miękiszowa u większości traw szybko zanika. Źdźbła są zwykle zielne, rzadziej drewnieją, np. w podrodzinie bambusowych. Źdźbła cechują się dużą wytrzymałością, pomimo delikatnej i lekkiej budowy.