AkamprozatW
Akamprozat

Akamprozat – siarkoorganiczny związek chemiczny, pochodna homotauryny o właściwościach GABA-ergicznych. Jest stosowany w celu zmniejszenia objawów abstynencji alkoholowej podczas leczenia odwykowego. Lek został wprowadzony na europejski rynek farmaceutyczny w 1992 roku.

Alfosceran cholinyW
Alfosceran choliny

Alfosceran choliny – związek choliny będący prekursorem fosfatydylocholiny i nośnikiem choliny w ośrodkowym układzie nerwowym. Związek jest stosowany w lecznictwie jako lek nootropowy, głównie w zaburzeniach pamięci i funkcji poznawczych w otępieniu starczym. Znajduje także zastosowanie w leczeniu zaburzeń pamięci i trudnościach z koncentracją uwagi u ludzi młodych. Obecnie lek dość rzadko stosowany.

BetahistynaW
Betahistyna

Betahistyna – organiczny związek chemiczny, pochodna pirydyny z bocznym łańcuchem aminoalkilowym w pozycji 2. W postaci dichlorowodorku jest stosowana w leczeniu choroby Ménière’a.

BuprenorfinaW
Buprenorfina

Buprenorfina – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna tebainy. Stosowany jako silny, półsyntetyczny opioidowy lek przeciwbólowy i znieczulający; jest częściowym agonistą receptorów opioidowych μ i ma do nich wysokie powinowactwo. Wykazuje silne i długotrwałe działanie przeciwbólowe. W zależności od drogi podania jest 75–100 razy silniejsza niż morfina. Charakteryzuje się jednak niższą od niej aktywnością wewnętrzną, więc nigdy nie osiąga maksymalnej skuteczności jak w przypadku morfiny. Rzadziej i w mniejszym stopniu wywołuje objawy euforyczne, ma słabsze działanie kurczące na mięśnie gładkie i mniejszą tendencję do wywoływania uzależnienia.

CynaryzynaW
Cynaryzyna

Cynaryzyna – organiczny związek chemiczny, pochodna piperazyny, lek hamujący odruch wymiotny oraz działający nootropowo.

CytyzynaW
Cytyzyna

Cytyzyna – organiczny związek chemiczny, alkaloid chinolizydynowy o silnych własnościach toksycznych. Występujące we wszystkich częściach złotokapu zwyczajnego.

DekstrometorfanW
Dekstrometorfan

Dekstrometorfan – organiczny związek chemiczny, prawoskrętny enancjomer metorfanu używany w medycynie pod postacią bromowodorku jako lek przeciwkaszlowy.

DisulfiramW
Disulfiram

Disulfiram – organiczny związek chemiczny, lek stosowany w leczeniu alkoholizmu, którego działanie polega na wpływie na metabolizm alkoholu etylowego.

FlunaryzynaW
Flunaryzyna

Flunaryzyna – antagonista kanału wapniowego, pochodna cynaryzyny. Blokuje działanie histaminy, silnie i długotrwale znosi skurcz i zwężenie drobnych naczyń.

Fumaran dimetyluW
Fumaran dimetylu

Fumaran dimetylu – organiczny związek chemiczny, ester metylowy kwasu fumarowego. Jest stosowany w leczeniu rzutowo-remisyjnej postaci stwardnienia rozsianego.

Kwas 4-hydroksybutanowyW
Kwas 4-hydroksybutanowy

Kwas 4-hydroksybutanowy – organiczny związek chemiczny z grupy hydroksykwasów karboksylowych. Występuje naturalnie w ludzkim ośrodkowym układzie nerwowym, cytrusach, winie i w niewielkim stężeniu prawie we wszystkich żyjących istotach. Jest strukturalnie podobny do innej endogennej substancji, kwasu 3-hydroksybutanowego.

LofeksydynaW
Lofeksydyna

Lofeksydyna – organiczny związek chemiczny zawierający resztę 2,6-dichlorofenolu połączoną mostkiem eterowym z resztą 2-etylo-2-imidazoliny.

MetadonW
Metadon

Metadon – organiczny związek chemiczny, opioidowy lek przeciwbólowy, pochodna difenylopropylaminy. Działanie przeciwbólowe metadonu jest zbliżone, ale kilkukrotnie silniejsze od morfiny. Mimo że budowa metadonu znacznie się różni od innych opioidowych leków przeciwbólowych również oddziałuje na receptory opioidowe. Metadon jest najprostszym chemicznie znanym lekiem opioidowym.

NalmefenW
Nalmefen

Nalmefen – organiczny związek chemiczny z grupy opioidów będący antagonistą receptorów opioidowych, odkryty we wczesnych latach siedemdziesiątych, stosowany głównie w leczeniu uzależnienia od alkoholu, a także w leczeniu innych uzależnień, takich jak hazard oraz uzależnienie od zakupów. W strukturze i działaniu zbliżony do naltreksonu, innego antagonisty opioidów. Najważniejsze zalety nalmefenu względem naltreksonu to dłuższy okres półtrwania, większa biodostępność przy podaniu doustnym oraz fakt, iż nie stwierdzono toksycznego działania na wątrobę i to niezależnie od dawki.

NaltreksonW
Naltrekson

Naltrekson – organiczny związek chemiczny, analog kodeiny, odwrotny agonista receptorów opioidowych. Stosowany jest w leczeniu uzależnienia od opioidów i od alkoholu.

NeostygminaW
Neostygmina

Neostygmina – organiczny związek chemiczny, inhibitor cholinoesteraz mający zastosowanie w medycynie, głównie jako metylosiarczan neostygminy, czyli metylosiarczan dimetylokarbaminianu (m-hydroksyfenylo)-trimetyloamoniowego, rzadziej natomiast pod postacią innych soli.

NikotynaW
Nikotyna

Nikotyna – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów pirydynowych. Naturalnie występuje w liściach i korzeniach tytoniu szlachetnego.

PilokarpinaW
Pilokarpina

Pilokarpina – organiczny związek chemiczny, alkaloid imidazolowy występujący w liściach południowoamerykańskich roślin – Pilocarpus jaborandi i Pilocarpus microphyllus – wraz z jej stereoizomerem – izopilokarpiną.

RiluzolW
Riluzol

Riluzol – organiczny związek chemiczny, lek będący pochodną benzotiazolu, o nie do końca wyjaśnionym mechanizmie działania, stosowany w leczeniu stwardnienia zanikowego bocznego.

TetrabenazynaW
Tetrabenazyna

Tetrabenazyna – organiczny związek chemiczny, odwracalny inhibitor pęcherzykowego transportera monoamin VMAT2.

WareniklinaW
Wareniklina

Wareniklina – organiczny związek chemiczny, wielopierścieniowy związek heterocykliczny. Stosowany do leczenia uzależnienia od nikotyny, zarejestrowany przez Komisję Europejską we wrześniu 2006 roku.