BetametazonW
Betametazon

Betametazon – organiczny związek chemiczny z grupy glikokortykosteroidów. Stosowany jako lek hormonalny o silnym działaniu przeciwzapalnym. Zmniejsza obrzęki, nie zatrzymuje sodu ani wody w organizmie. Biologiczny okres półtrwania wynosi 5 godzin.

ChloramfenikolW
Chloramfenikol

Chloramfenikol – antybiotyk o działaniu bakteriostatycznym wobec szeregu bakterii G- i G+, a także riketsji, mykoplazm, chlamydii i innych. Pierwotnie wyizolowany w 1947 roku przez Paula Burkholdera i współpracowników z produktów Gram-dodatnich bakterii Streptomyces venezuelae. Można go również uzyskać syntetycznie.

ChloroheksydynaW
Chloroheksydyna

Chloroheksydyna – organiczny związek chemiczny; syntetyczny antyseptyk, pochodna biguanidu. Stosowana w postaci glukonianu lub octanu działa silnie na bakterie Gram-dodatnie, natomiast słabiej na Gram-ujemne. Jest używana głównie jako środek odkażający skórę, błony śluzowe, rany oraz narzędzia chirurgiczne.

CyprofloksacynaW
Cyprofloksacyna

Cyprofloksacyna – organiczny związek chemiczny, chemioterapeutyk z grupy chinolonów II generacji (fluorochinolonów), o działaniu bakteriobójczym, wykazujący swoje działanie poprzez hamowanie bakteryjnej topoizomerazy DNA i gyrazy DNA. Jest najsilniej działającym lekiem wśród fluorochinolonów. Wydalana głównie w postaci niezmienionej z moczem i częściowo z kałem, osiągając w nich duże stężenia.

DeksametazonW
Deksametazon

Deksametazon – organiczny związek chemiczny, syntetyczny glikokortykosteroid o silnym i długotrwałym działaniu przeciwzapalnym, przeciwalergicznym i immunosupresyjnym. Ma silne działanie przeciwobrzękowe w obrzęku mózgu pochodzenia naczynioruchowego, w nowotworach mózgu, po urazach głowy, a także po zabiegach neurochirurgicznych. Bywa stosowany doraźnie w celu profilaktyki i łagodzenia objawów choroby wysokościowej. W czerwcu 2020 roku Uniwersytet Oksfordzki ogłosił wyniki badań wskazujące na jego skuteczność w łagodzeniu ciężkich komplikacji oddechowych związanych z COVID-19, wynikającą z hamowania szkodliwej nadaktywności układu odpornościowego.

FenazonW
Fenazon

Fenazon, antypiryna – organiczny związek chemiczny z grupy pirazolonów, stosowany jako syntetyczny środek o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym, przeciwzapalnym. Do lecznictwa został wprowadzony przez niemieckiego farmakologa, Wilhelma Filehne’a. Znakowany jodem 131 był używany w medycynie nuklearnej do oznaczania przestrzeni wody ustrojowej.

FludrokortyzonW
Fludrokortyzon

Fludrokortyzon – organiczny związek chemiczny, lek z grupy kortykoidów o średniej aktywności glikokortykosteroidowej i silnej mineralokortykoidowej.

FlumetazonW
Flumetazon

Flumetazon – syntetyczny, steroidowy lek o działaniu przeciwzapalnym, przeciwuczuleniowym i przeciwświądowym.

FluocynolonW
Fluocynolon

Fluocynolon – organiczny związek chemiczny, syntetyczny, fluorowany steroidowy lek przeciwzapalny i przeciwuczuleniowy. Zmniejsza obrzęk oraz przepuszczalność naczyń włosowatych. Siła działania przeciwzapalnego, przeciwuczuleniowego i kurczącego naczynia krwionośne jest porównywalna z triamcynolonem.

KliochinolW
Kliochinol

Kliochinol – organiczny związek chemiczny, chloro- i jodopochodna 8-hydroksychinoliny. Jasnożółtawy miałki proszek. Znalazł zastosowanie w lecznictwie jako środek o silnym i długotrwałym działaniu odkażającym i wysuszającym. Posiada także działanie odwaniające. Stosowany w postaci nieprzetworzonej jako zasypka bądź w różnorodnych postaciach farmaceutycznych w leczeniu zakażonych ran, zwłaszcza z towarzyszącymi wydzielinami, owrzodzeń podudzi oraz w skaleczeniach i otarciach naskórka. Stosowany miejscowo jest nietoksyczny. Dawniej stosowany doustnie w biegunkach bakteryjnych. W Polsce znany pod nazwą farmaceutyczną wioform.

KokainaW
Kokaina

Kokaina, metylobenzoiloekgonina – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów o szkielecie tropanu, ester metylowy benzoiloekgoniny. Ma właściwości pobudzające. Jest pozyskiwana z liści krasnodrzewu pospolitego (koki), który pierwotnie porastał tereny Andów w Ameryce Południowej. Odznacza się dużym potencjałem uzależniającym psychicznie.

KortyzolW
Kortyzol

Kortyzol, hydrokortyzon – organiczny związek chemiczny, naturalny hormon steroidowy wytwarzany przez warstwę pasmowatą kory nadnerczy, główny przedstawiciel glikokortykosteroidów. Wywiera szeroki wpływ na metabolizm, bywa nazywany hormonem stresu na równi z adrenaliną. Powstaje z 11-β-deoksykortyzolu przy udziale 11β-hydroksylazy w warstwie pasmowatej kory.

Kwas borowyW
Kwas borowy

Kwas borowy, pot. kwas borny,, H3BO3 – nieorganiczny związek chemiczny, słaby kwas występujący w przyrodzie jako minerał sassolin. Sole i estry kwasu borowego to borany.

Kwas octowyW
Kwas octowy

Kwas octowy, CH3COOH – organiczny związek chemiczny z grupy kwasów karboksylowych.

LidokainaW
Lidokaina

Lidokaina – organiczny związek chemiczny, pochodna acetanilidu. Stosowana jako środek miejscowo znieczulający. Przeważnie podawana jest przezskórnie w formie aerozolu lub żelu. W stomatologii najczęściej używany w postaci dwuprocentowego roztworu chlorowodorku lidokainy w ampułkach. W lecznictwie stosowana jest zarówno lidokaina w postaci wolnej zasady, jak i w postaci chlorowodorku.

MikonazolW
Mikonazol

Mikonazol – jest lekiem przeciwgrzybicznym, opracowany przez Janssen Pharmaceutica, powszechnie stosowanym miejscowo na skórę lub błonę śluzową do wyleczenia zakażeń grzybicznych. Jego działanie polega na hamowaniu syntezy ergosterolu, kluczowego składnika błony komórkowej grzybów. Może być również stosowany wobec niektórych gatunków pasożytów, ponieważ ich błony komórkowe również zawierają ergosterol. Oprócz swoich działań przeciwgrzybiczych i przeciwpasożytniczych, ma pewne ograniczone właściwości antybakteryjne.

Nadtlenek wodoruW
Nadtlenek wodoru

Nadtlenek wodoru (H2O2) – nieorganiczny związek chemiczny z grupy nadtlenków, jedna z reaktywnych form tlenu. Otrzymany został po raz pierwszy przez Louisa Thénarda w 1818 roku w reakcji nadtlenku baru z kwasem azotowym.

NeomycynaW
Neomycyna

Neomycyna – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, naturalny antybiotyk zaliczany do grupy antybiotyków aminoglikozydowych produkowany przez Streptomyces fradiae. Głównie stosowany zewnętrznie, rzadko w postaci doustnej. Z przewodu pokarmowego wchłania się w ok. 3%, a nie jest stosowany parenteralnie ze względu na toksyczność.

OfloksacynaW
Ofloksacyna

Ofloksacyna – organiczny związek chemiczny, chemioterapeutyk z grupy fluorochinolonów wykazujący aktywność głównie wobec bakterii Gram-ujemnych, lecz o nieco słabszym działaniu od cyprofloksacyny. Wykazuje natomiast silne działanie w stosunku do bakterii z gatunku Chlamydia, co umożliwia stosowanie jej w zakażeniach miednicy mniejszej przez Chlamydia trachomatis. Nie wykazuje toksycznego działania na wątrobę, co odróżnia ją od większości chinolonów.

Polimyksyna BW
Polimyksyna B

Polimyksyna B – antybiotyk z grupy polimyksyn, mieszanina peptydów wytwarzanych podczas wzrostu przez Bacillus polymyxa o strukturze łańcuchowo-pierścieniowej.

PrednizolonW
Prednizolon

Prednizolon – organiczny związek chemiczny, syntetyczny glikokortykosteroid o działaniu przeciwzapalnym, immunosupresyjnym i przeciwalergicznym.

TetracyklinaW
Tetracyklina

Tetracyklina – antybiotyk tetracyklinowy, wytwarzany przez niektóre szczepy Streptomyces o szerokim spektrum przeciwbakteryjnym. Jest stosowany głównie w leczeniu trądziku.

TriamcynolonW
Triamcynolon

Triamcynolon – organiczny związek chemiczny, fluorowany kortykosteroid, syntetyczna pochodna prednizolonu.