WW anatomii człowieka klatka piersiowa – część tułowia między szyją i jamą brzuszną. Chroni ona narządy wewnętrzne i umożliwia proces wymiany gazowej.
WDół pachowy – przestrzeń, która oddziela klatkę piersiową od ramienia. Powiększa się podczas unoszenia kończyny górnej, największa jest zaś przy odwiedzonym ramieniu pod kątem 45 stopni.
WGrasica – gruczoł, będący narządem wchodzącym w skład układu limfatycznego.
WGruczoł mlekowy, gruczoł sutkowy, sutek, pot. pierś – największy gruczoł skórny człowieka, jeden z parzystych narządów, rozwijający się u kobiet w okresie pokwitania. Określenie „sutek” jest też używane jako synonim brodawki sutkowej, będącej częścią tego gruczołu.
WKąt mostka – fragment mostka człowieka, otwarty ku tyłowi kąt między rękojeścią a trzonem mostka, miejsce przyczepu drugiego żebra, kostny punkt orientacyjny. W medycynie ratunkowej jest pomocny między innymi w wyznaczaniu drugiej przestrzeni międzyżebrowej w celu nakłucia i odbarczenia opłucnej.
WListwy mleczne, listewki mlekowe – charakterystyczne dla łożyskowców wąskie zagęszczenia tkanek, występujące u obu płci obustronnie, symetrycznie do linii pośrodkowej ciała, rozciągające się od linii pachowej pośrodkowej w dole pachowym do okolicy pachwinowej. Ze wszystkich lub tylko z części zgrubień naskórka położonych na listwach rozwijają się gruczoły mlekowe.
WMięsień piersiowy mniejszy – płaski, trójkątny mięsień położony do tyłu od mięśnia piersiowego większego.
WMięsień podobojczykowy – mały, wrzecionowaty mięsień położony między obojczykiem a pierwszym żebrem.
WMięsień poprzeczny klatki piersiowej – płaski, cienki mięsień kształtu trójkątnego, rozciągający się na tylnej powierzchni przedniej ściany klatki piersiowej. Ma charakter mięśnia zanikowego, przez co może przyjmować dość zróżnicowane formy; czasem nie występuje w ogóle.
WMięsień zębaty przedni – położony na bocznej ścianie klatki piersiowej, płaski, czworokątny mięsień, należący do grupy powierzchownych mięśni klatki piersiowej. Jest jednym z największych mięśni u człowieka.
WMostek – nieparzysta płaska kość stanowiąca środkową część przedniej ściany klatki piersiowej człowieka. U dzieci w miejscu złączenia trzech części mostka występuje chrząstkozrost, który z wiekiem ulega kostnieniu, zamieniając się w kościozrost. Rzutując mostek na kręgosłup leży na wysokości od 2.-3. do 9.-10. kręgu piersiowego. Dodatkowo mostek wzmocniony jest silną i bardzo elastyczną błoną, która ściśle do niego przylegając zapobiega zapadaniu się mostka podczas złamania, a także zapobiega przebiciu płuca przez złamany mostek.
WObojczyk – kość długa, łącząca łopatkę i mostek. Obojczyk stanowi jedyne połączenie szkieletu kończyny górnej ze szkieletem osiowym.
WObręcz kończyny górnej, obręcz barkowa – struktura kostna, połączona za pomocą stawów. Jest punktem podparcia dla mięśni kończyn górnych. Połączone są z nią kończyny: prawa i lewa ręka.
WPień ramienno-głowowy – największe naczynie odchodzące z górnego obwodu łuku aorty. Długość cechuje się silną zmiennością osobniczą, zaś grubość waha się w granicach 12-15 mm. Jest to pierwsza gałąź łuku, więc odchodzi przy jego początku na wysokości górnego brzegu przyczepu mostkowego II żebra. Kończy się zazwyczaj na wysokości prawego stawu mostkowo-obojczykowego. Do przodu od pnia leży: mostek, żyła ramienno-głowowa lewa, grasica lub jej ciało tłuszczowe oraz początkowe przyczepy mięśnia mostkowo-gnykowego i mięśnia mostkowo-tarczowego, czasem biegną po nim gałęzie sercowe nerwu błędnego. Do tyłu znajduje się tchawica, po lewej tętnica szyjna wspólna lewa, zaś po prawej żyła ramienno-głowowa prawa, żyła główna górna i opłucna.
WPłuco – pojedynczy lub parzysty narząd oddechowy kręgowców. Służy do wymiany gazowej. Do kręgowców tych zaliczane są też – prócz płazów, gadów, ptaków i ssaków – ryby dwudyszne, które w niesprzyjających warunkach atmosferycznych prowadzą wymianę gazową za pomocą workowatego płuca, powstałego z przekształconego pęcherza pławnego.
WPrzełyk – przewód mięśniowo-błoniasty o podłużnym przebiegu; łączy gardło z żołądkiem. Czynność przełyku polega na transporcie pokarmu z gardła do żołądka. Ściana przełyku nie ma zdolności wchłaniania pokarmu ani trawienia.
WPrzepona – główny mięsień oddechowy występujący u ssaków, należy do mięśni poprzecznie prążkowanych płaskich. Oddziela jamę brzuszną od jamy klatki piersiowej i stanowi jej ścianę dolną. Przepona jest uwypuklona w stronę klatki piersiowej w formie dwóch kopuł - prawej i lewej, przy czym na ludzkich zwłokach prawa kopuła jest ustawiona na wysokości czwartej chrząstki żebrowej, po stronie lewej. Lewa kopuła przyjmuje położenie na poziomie piątej chrząstki żebrowej. U osoby żywej podczas wydechu prawa kopuła przepony położona jest na wysokości górnego brzegu piątej chrząstki żebrowej, a po stronie lewej lewa kopuła układa się na poziomie dolnego brzegu piątej chrząstki żebrowej. Ruchy przepony są niezależne od woli człowieka, mogą być jednak modyfikowane pośrednio przez inne grupy mięśni.
WPrzewód piersiowy – największe naczynie chłonne w anatomii człowieka i ważna składowa układu limfatycznego. Ze względu na możliwość wystąpienia krążenia obocznego, jego podwiązanie nie jest niebezpieczne.
WTchawica – narząd układu oddechowego, sprężysta cewa stanowiąca przedłużenie krtani i zapewniająca dopływ powietrza do płuc. U człowieka rozpoczyna się na wysokości kręgu szyjnego C6-C7, kończy zaś na wysokości kręgu piersiowego Th4-Th5. U swego dolnego końca tchawica dzieli się na oskrzela główne prawe i lewe, pod kątem otwartym ku dołowi. Miejsce tego podziału tworzy rozdwojenie tchawicy. W tym miejscu znajduje się także ostroga tchawicy rozdzielająca powietrze do płuc.
WTętnica kręgowa – parzysta tętnica unaczyniająca głowę.
WTętnica piersiowa wewnętrzna – w anatomii człowieka gałąź tętnicy podobojczykowej unaczyniająca struktury klatki piersiowej oraz przedniej ściany brzucha i klatki piersiowej. Początkowy odcinek tętnicy przebiega w szyi, dłuższa, końcowa część przebiega w obrębie klatki piersiowej. Lewa tętnica piersiowa wewnętrzna wykorzystywana jest w zabiegach rewaskularyzacyjnych.
WTętnica podobojczykowa − parzysta tętnica przebiegająca pod obojczykiem, zaopatrująca w krew kończyny górne, oraz wysyłająca gałęzie do klatki piersiowej i głowy.
WWyrostek mieczykowaty – najniżej położona z trzech kości tworzących mostek człowieka i zarazem najmniejsza jego część. Wyrostek mieczykowaty od góry graniczy z trzonem mostka. Jest miejscem przyczepu niektórych mięśni brzucha. Może być zakończony ostro, a także rozdwajać się, czasem posiada wpuklenie od przodu lub z boku. Można go wyczuć w postaci twardego "guzka" w dole nadbrzusznym. Połączenia wyrostka mieczykowatego z mostkiem ustala dolną granicę centralnej części klatki piersiowej.
WZatoka wieńcowa jest szeroką, krótką żyłą o cienkich ścianach. Położona jest w tylnej części bruzdy wieńcowej i uchodzi do prawego przedsionka serca.
WŻebra – element układu kostnego
WŻyła główna górna, inaczej żyła próżna górna lub żyła czcza górna – duże naczynie żylne zbierające krew z górnej (nadprzeponowej) połowy ciała.