WAlkoholowe zapalenie wątroby – przewlekła choroba wątroby, objawiająca się zmianami martwiczo-zapalnymi, wywołana przewlekłym nadużywaniem alkoholu etylowego.
WAutoimmunologiczne zapalenie wątroby (AZW) – choroba autoimmunologiczna polegająca na przewlekłym, postępującym procesie martwiczo-zapalnym wątroby o nieznanej etiologii. Dotyczy głównie okolicy okołowrotnej zrazika. Cechuje się obecnością autoprzeciwciał, podwyższonym poziomem immunoglobulin G i stosunkowo dobrą odpowiedzią na leczenie immunosupresyjne.
WCholesteroloza – zaburzenie, zaliczane do cholecystoz przerostowych, w którym, w ścianie pęcherzyka żółciowego odkładają się estry cholesterolu oraz trójglicerydy, tworząc charakterystyczny obraz tzw. pęcherzyka truskawkowego. Część ze złogów cholesterolu może się uwypuklać jak drobne polipy i być widoczna w badaniu ultrasonograficznym. Najczęściej cholesteroloza jest wykrywana jednak dopiero w trakcie sekcji zwłok. Zaburzenie przebiega bezobjawowo albo objawia się bólem w prawym podżebrzu i dyspepsją. Ból nasila się po podaniu cholecystokininy, co można wykorzystać w diagnostyce. Cholesteroloza może przebiegać z kamicą żółciową. Pojawienie się kolki wątrobowej jest wskazaniem do cholecystektomii.
WChoroba Wilsona, zwyrodnienie soczewkowo-wątrobowe – uwarunkowane genetycznie zaburzenie metabolizmu miedzi w organizmie. Miedź, która zwykle jest wydzielana z żółcią, gromadzi się początkowo w wątrobie, prowadząc do jej uszkodzenia. Po przekroczeniu możliwości magazynowania tego pierwiastka, trafia on z krwią do innych tkanek, duże koncentracje osiągając zwłaszcza w mózgu, rogówkach oczu i nerkach. Objawy neurologiczne choroby Wilsona wynikają z uszkodzenia jąder podstawnych mózgu.
WDziedziczna koproporfiria – rzadka choroba genetyczna, należąca do grupy ostrych porfirii wątrobowych. Objawem odróżniającym ją od innych jest obecność koproporfirynogenu III w kale i moczu, przekraczająca nawet 200-krotnie ilość spotykaną o osób zdrowych.
WEncefalopatia wątrobowa – zespół neurologiczny polegający na zaburzeniu funkcjonowania centralnego układu nerwowego na skutek działania toksyn pojawiających się w układzie w związku z uszkodzeniem wątroby przez niektóre leki, substancje toksyczne, ostre zakażenia podczas innych chorób wątroby, krwotoki do przewodu pokarmowego, wirusy lub alkohol.
WZespół Gilberta – uwarunkowana genetycznie choroba metaboliczna, związana z zaburzeniem metabolizmu bilirubiny w wątrobie.
WGruczolak wątrobowokomórkowy – łagodny nowotwór wątroby, występujący głównie u kobiet stosujących doustną antykoncepcję hormonalną, zbudowany z hepatocytów. Może ulegać zezłośliwieniu.
WKamica żółciowa – choroba polegająca na powstawaniu tzw. złogów, czyli kamieni żółciowych w drogach żółciowych. Kamienie mogą być pojedyncze lub mnogie, przy czym mogą powstawać w samym pęcherzyku żółciowym lub w przewodach żółciowych wskutek wytrącania się z żółci złogów cholesterolu, bilirubiny, białka, węglanu wapnia i bilirubinianu wapnia. Kamica pęcherzyka żółciowego prowadzi często do jego przewlekłego zapalenia. Kamica przewodów żółciowych może powodować ich częściowe lub całkowite zatkanie, co prowadzi do żółtaczki mechanicznej; bywa też przyczyną ostrego zapalenia trzustki w wyniku zatkania przewodu trzustkowego.
WMarskość wątroby, zwłóknienie wątroby – postępujące włóknienie miąższu wątroby, niszczące jej strukturę.
WNadciśnienie wrotne – zwiększenie ciśnienia w żyle wrotnej powyżej 13 mm Hg. Jest najczęstszym powikłaniem marskości wątroby.
WPęcherzyk porcelanowy – pęcherzyk żółciowy o ścianach wysyconych solami wapnia. Przyczyny i znaczenie tego stanu nie są znane. Proponowano rolę obstrukcji przewodu pęcherzykowego, niedokrwienia ściany i przewlekłego procesu zapalnego. Zwapniały pęcherzyk nie jest powiększony. Rozpoznanie często stawiane jest przypadkowo na podstawie zdjęcia przeglądowego albo w USG. Uważano niegdyś że pęcherzyk porcelanowy jest stanem predysponującym do raka tego narządu; niedawne doniesienia nie potwierdzają tych obserwacji.
WPierwotne zapalenie dróg żółciowych – przewlekłe schorzenie wątroby o etiologii immunologicznej przebiegające z niszczeniem drobnych wewnątrzwątrobowych przewodzików żółciowych i następową cholestazą. Towarzyszy temu odczyn zapalny, a następnie zwłóknienie i przebudowa marska. Może prowadzić do niewydolności wątroby.
WPierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych – przewlekłe autoimmunologiczne schorzenie prowadzące do uszkodzenia zarówno wewnątrzwątrobowych, jak i zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych.
WRak dróg żółciowych – pierwotny nowotwór złośliwy pochodzenia nabłonkowego wywodzący się z błony śluzowej dróg żółciowych. Tradycyjnie wyróżnia się raka wewnątrzwątrobowych dróg żółciowych i raka zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych, który może być dalej dzielony na postać wnękową i postać dystalną. Rak pęcherzyka żółciowego i rak brodawki Vatera ze względu na odmienności w zakresie etiologii, epidemiologii i leczenia są uznawane za osobne jednostki kliniczne.
WRak pęcherzyka żółciowego – choroba nowotworowa pęcherzyka żółciowego, powstająca wskutek nowotworowej transformacji nabłonka gruczołowego wyścielającego światło narządu. Jest rzadkim nowotworem, źle rokującym ze względu na długo bezobjawowy przebieg.
WRak wątrobowokomórkowy, pierwotny rak wątroby, rak (z) komórek wątrobowych, wątrobiak złośliwy – nowotwór złośliwy wątroby wywodzący się z hepatocytów. Stanowi od 80 do 90% pierwotnych nowotworów złośliwych wątroby.
WZespół Reye’a – niebezpieczna choroba dotykająca zwykle dzieci, która powoduje patologiczne zmiany w wielu narządach, głównie w mózgu i wątrobie. Częstotliwość jego występowania w latach 80. i 90. XX w. wynosiła ok. 1 przypadek na milion.
WZakrzepica żył wątrobowych – zmiany zakrzepowe w żyłach wątrobowych. Swoim zasięgiem mogą również obejmować żyłę główną dolną. Choroba została po raz pierwszy opisana w 1845 roku przez George′a Budda. W 1899 roku Hans Chiari opisał występujące w tym schorzeniu zmiany patologiczne w wątrobie.
WZakrzepica żyły wrotnej – zwężenie żyły wrotnej przez zakrzep, które może obejmować różne odcinki układu wrotnego żyłę krezkową górną, żyłę śledzionową, pień żyły wrotnej oraz jej gałęzie wewnątrzwątrobowe.
WZapalenie dróg żółciowych – choroba powstająca na skutek zakażenia dróg żółciowych lub reakcji autoimmunologicznej. Może występować w postaci ostrej, przewlekłej lub nawracającej ropnej.
WZapalenie pęcherzyka żółciowego – stan zapalny pęcherzyka żółciowego spowodowany przede wszystkim kamicą żółciową.
WZapalenie wątroby – grupa chorób wątroby o różnej etiologii, których wspólnym mianownikiem jest stan zapalny tego narządu.
WZespół Criglera-Najjara – rzadka choroba uwarunkowana genetycznie, będąca przyczyną ciężkiej żółtaczki.
WZespół Mirizziego – rzadki zespół chorobowy powodujący żółtaczkę cholestatyczną. Żółtaczka w zespole Mirizziego pojawia się jako powikłanie przewlekłej kamicy pęcherzyka żółciowego. Kamienie żółciowe zalegające w szyjce pęcherzyka lub wewnątrz przewodu pęcherzykowego uciskają przewód wątrobowy wspólny, prowadząc do jego przewlekłego zapalenia i wtórnego zwężenia światła. Rezultatem jest zastój żółci. Zespół opisał Pablo L. Mirizzi w 1948 roku.
WZespół po cholecystektomii – utrzymywanie się lub też pojawienie się objawów ze strony przewodu pokarmowego po zabiegu usunięcia chirurgicznego pęcherzyka żółciowego spowodowane chorobą zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych.