WInhibitory anhydrazy węglanowej – grupa leków o budowie sulfonamidowej.
WAcetazolamid – organiczny związek chemiczny, lek należący do grupy sulfonamidowych inhibitorów anhydrazy węglanowej. Do leczenia wprowadzony został w 1953 roku. Jest słabym diuretykiem; jego działanie ustępuje po 3 dniach stosowania. Acetazolamid jest prekursorem sulfonamidowych leków moczopędnych, stosowanym obecnie głównie w leczeniu jaskry.
WBrynzolamid – inhibitor anhydrazy węglanowej, stosowany w leczeniu chorób przebiegających ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym.
WCyklotiazyd – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna benzotiadiazyny, tiazydowy lek moczopędny, stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz obrzęków, blokujący symporter sodowo-chlorowy w kanaliku dystalnym.
WDorzolamid – lek obniżający ciśnienie wewnątrzgałkowe, stosowany miejscowo w okulistyce. Hamuje aktywność anhydrazy węglanowej typu II w nabłonku ciała rzęskowego, zmniejszając tym samym przezbłonowy transport jonów dwuwęglanowych. W konsekwencji do wnętrza gałki ocznej przechodzi mniejsza ilość płynu.
WKlopamid – organiczny związek chemiczny z grupy sulfonamidów. Stosowany jako lek diuretyczny, często w preparatach złożonych o działaniu podobnym do tiazydów.
WKwas etakrynowy – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny. Należy do środków moczopędnych typu diuretyków pętlowych.
WTopiramat – organiczny związek chemiczny, lek przeciwdrgawkowy (przeciwpadaczkowy), w 2012 roku zatwierdzony przez amerykańską Agencję Żywności i Leków (FDA) do leczenia otyłości. Wcześniej lek był stosowany w tym celu poza wskazaniami rejestracyjnymi.
WTorasemid – lek moczopędny z grupy diuretyków pętlowych.