WElektrownia wodna – zakład przemysłowy zamieniający energię potencjalną wody na elektryczną.
WZapora Akosombo – zapora wodna na rzece Wolta w południowo-wschodniej Ghanie, w Afryce.
WZapora Capanda − zapora wodna na rzece Kuanza w Angoli, w Afryce. Na terenie zapory mieści się elektrownia wyposażona w 4 turbiny, każda o mocy 130 MW. Koszt budowy zapory wyniósł 4 mld US $. Prace były nadzorowane przez Gabinete de Aproveitamento do medio Kwanza (Gamek). Wznoszenie zapory rozpoczęło się w 1987 r. Zapora ma 1,8 km długości oraz 110 m wysokości.
WZapora Chixoy – zapora i elektrownia wodna na rzece Chixoy, zlokalizowana pomiędzy departamentami Baja Verapaz, El Quiché i Alta Verapaz, w Gwatemali. W chwili obecnej generuje około 15 procent produkcji energetycznej tego państwa. Powstanie zapory wiąże się z największą masakrą rdzennej ludności indiańskiej podczas wojny domowej w Gwatemali.
WHydroelektrownia czarwacka - elektrownia wodna na północy wilajetu taszkenckiego w Uzbekistanie, na rzece Czyrczyk.
WElektrownia pływowa – rodzaj elektrowni wodnej wykorzystującej regularnie powtarzające się podnoszenie i opadanie poziomu wody w oceanie. Prąd w tego typu elektrowniach wytwarza się dzięki przypływom i odpływom wód mórz i oceanów, które powstają dzięki zjawisku pływowemu, którego przyczyną są siły grawitacyjne Księżyca i Słońca. Pływy powodowane są również przez siłę odśrodkową wywołaną obrotem Ziemi wokół środka ciężkości.
WElektrownia wodna Buktyrma – elektrownia wodna na Irtyszu w obwodzie wschodniokazachtańskim w Kazachstanie. Znajduje się około 5 km od miasta Sieriebrjan, na Zbiorniku Buktyrmańskim. Właścicielem elektrowni jest kazachska spółka górnicza Kazcynk.
WElektrownia wodna Dolný Jelenec – elektrownia w osadzie Dolný Jelenec na Słowacji. Znajduje się w obrębie miejscowości Staré Hory w kraju bańskobystrzyckim, w powiecie Bańska Bystrzyca. Elektrownia wykorzystuje wodę płynącą Jelenskim potokiem, ale także wodę ze zbiornika wodnego Motyčky spływającą ciśnieniową rurą o długości 234 metrów i rurociągiem o długości 185 metrów.
WElektrownia Wodna Pļaviņas – elektrownia wodna na rzece Dźwinie przy miejscowości Aizkraukle, na Łotwie. Elektrownia została uruchomiona w grudniu 1965 roku, a jej kompletne ukończenie nastąpiło w roku 1968. Wyposażona jest w 10 turbin, a jej moc wynosi 893,5 MW, co czyni ją największą hydroelektrownią w krajach bałtyckich i jedną z największych w Unii Europejskiej. Zapora tworzy na Dźwinie zbiornik wodny Pļaviņu ūdenskrātuve. Elektrownią zarządza Latvenergo.
WElektrownia wodna przepływowa – elektrownia wodna, w której wykorzystuje się dopływ naturalny chwilowy i która rozwija moc równoważną dopływowi w granicach swego przełyku.
WElektrownia wodna Szulbińsk – elektrownia wodna na Irtyszu w obwodzie wschodniokazachtańskim w Kazachstanie. Znajduje się około 70 km w górę rzeki od miasta Semej. Jest największą spośród elektrowni wodnych na Irtyszu, z generowaną mocą 702 MW. Składa się z sześciu generatorów. Pierwszy z nich uruchomiono w 1987 roku, ostatni w 1994.
WElektrownia wodna Ust-Kamienogorsk – elektrownia wodna na Irtyszu w obwodzie wschodniokazachstańskim w Kazachstanie. Została wybudowana w 1952 roku. Początkowo Centralna Agencja Wywiadowcza uważała, że elektrownia wodna jest tylko przykrywką dla projektu pozyskiwania energii atomowej. Właścicielem i operatorem jest AES Corporation.
WFurnas - hydrowęzeł na rzece Rio Grande w Brazylii.
WGrand Inga – planowana elektrownia wodna na kataraktach Inga na rzece Kongo na terenie Demokratycznej Republiki Konga. Jej budowę, mającą trwać 20 lat i kosztować 100 mld dolarów, zatwierdzono w 2010 r. Elektrownia ma generować moc 39 GW, większą o ponad 70% od mocy największej istniejącej elektrowni wodnej – Tamy Trzech Przełomów.
WItaipu – zapora wodna na rzece Parana w Ameryce Południowej, będąca drugą co do wielkości elektrownią wodną na świecie. Została zbudowana w latach 1975-1984.
WZapora Jinping-I – zapora i elektrownia wodna zlokalizowana na rzece Yalong Jiang w prefekturze Liangshan w Chinach. Z całkowitą wysokością wynoszącą 305 m jest to obecnie najwyższa sztuczna zapora na świecie. Dorzecze do zapory wynosi prawie 103 tys. km², co stanowi 75,4% całkowitego dorzecza rzeki Yalong. Właścicielem zapory jest Yalong River Hydropower Development Company, Ltd.
WKafue Gorge Dam – zapora na rzece Kafue w Zambii. Zbudowana przy niejhydroelektrownia o mocy 900 MW zasilana jest wodą ze zbiornika retencyjnego, utworzonego przez zaporę Itezhitezhi Dam, odległą o ok. 250 km.
WZapora Kaptai – zapora i elektrownia wodna na rzece Karnaphuli w Bangladeszu.
WHydroelektrownia Fljótsdalur – hydroelektrownia położona w pobliżu największego lodowca Europy Vatnajökull we wschodnim regionie Islandii Kárahnjúkar. Oddana do użytku w 2008 roku i ostatecznie zakończona w 2009. Moc elektrowni to 690 MW, a produkcja roczna 4600 GWh energii elektrycznej. Przeznaczona dla odległej o 75 km na wschód huty aluminium koło Reyðarfjörður należącej do jednego z największych producentów aluminium na świecie koncernu Alcoa Fjardaál.
WZapora Kariba - zapora i elektrownia wodna na rzece Zambezi tworząca jezioro Kariba w pasie granicznym pomiędzy Zambią i Zimbabwe. Stanowi jedną z największych sztucznych zapór wodnych na świecie. Przypadające na 1959 rok oddanie zapory do użytku wyznacza ważną cezurę w historii rozwoju gospodarczego Zambii.
WZapora Kossou – zapora i elektrownia wodna na rzece Bandama w środkowej części Wybrzeża Kości Słoniowej. Zapora i funkcjonująca w jej ramach elektrownia wodna zostały oddane do użytku w 1972 roku.
W
WMała elektrownia wodna (MEW) – elektrownia wodna o mocy zainstalowanej poniżej 5 MW. To kryterium stosuje się w Polsce oraz w niektórych krajach Europy zachodniej. W większości państw Unii Europejskiej do małych elektrowni zalicza się te o mocy do 10 MW, poza krajami skandynawskimi, Szwajcarią i Włochami, gdzie za "małe" uznaje się elektrownie do 2 MW.
WElektrownia Manapōuri – elektrownia wodna w Nowej Zelandii, na jeziorze Manapōuri, należąca do Meridian Energy, położona w Parku Narodowym Fiordland na Wyspie Południowej w Nowej Zelandii.
WZapora Mangla – zapora i elektrownia wodna na rzece Dźhelam, w północnej części Pakistanu. Dziewiąta pod względem wielkości zapora wodna na świecie i drugi co do wielkości obiekt tego rodzaju w Pakistanie. Zapora jest zlokalizowana w odległości 108 km od stolicy Pakistanu – Islamabadu.
WElektrownia wodna Merikoski - elektrownia wodna na rzece Oulujoki znajdująca się w mieście Oulu w Finlandii. Średni przepływ wody wynosi 240 m³/s, co pozwala na produkcję 39,2 MW energii. Elektrownia wyposażona jest w trzy turbiny Kaplana, każda o mocy 13 MW. Możliwości produkcyjne to 140-250 GWh/a, przy czym średnio wynosi ona 195 GWh/a.
WZapora Merowe – zapora i elektrownia wodna w północnym Sudanie, zlokalizowana w okolicy miasta Merowe, około 350 kilometrów na północ od Chartumu.
WZapora wodna Mratinje − betonowa zapora na rzece Pivie w Czarnogórze.
WZapora Muela – zapora wodna w Lesotho, część projektu Lesotho Highlands Water Project, mającego na celu transport wody z Lesotho do RPA.
WRincón del Bonete – zapora oraz hydroelektrownia w Urugwaju. Budowa nieopodal Paso de los Toros spowodowała powstanie największego w Ameryce Południowej sztucznego zbiornika wodnego – Río Negro.
WZapora Tarbela – zapora i elektrownia wodna na rzece Indus w północnym Pakistanie. Znajduje się w Dystrykcie Haripur, około 50 kilometrów na południowy zachód od Islamabadu. Jest drugą zaporą wodną na świecie pod względem wielkości konstrukcyjnej i największą zaporą wodną Pakistanu.
WZapora Tehri – zapora i elektrownia wodna w północnych Indiach, zlokalizowana na rzece Bhagirathi w stanie Uttarakhand. Jest najwyższą zaporą w Indiach i jedną z najwyższych zapór wodnych na świecie. Jedna z najbardziej kontrowersyjnych środowiskowo i społecznie inwestycji tego rodzaju zrealizowanych w ostatnich dekadach w Indiach.
WTama Trevallyn – zapora wodna, położona na rzece South Esk (Tasmania) w pobliżu miasta Launceston, ukończona w 1955. Używana jako elektrownia wodna. Zbiornik ma powierzchnię 1,48 km² i pojemność 8,54 mln m³.
WTucuruí - hydroelektrownia położona na rzece Tocantins w Brazylii w stanie Pará. Budowę rozpoczęto w roku 1976, a została uruchomiona w roku 1986, jej maksymalna moc została oszacowana na 7960 MW. W wyniku budowy zapory powstało największe sztuczne jezioro w Brazylii o pojemności 45,8 mld m³ i powierzchni 2430 km². W roku 2006 maksymalna moc hydroelektrowni została zwiększona do 8370 MW.
WZapora Tungabhadra – zapora i elektrownia wodna na rzece Tungabhadra w stanie Karnataka w Indiach. Celem powstania ukończonej w 1953 zapory była ochrona przeciwpowodziowa, irygacja okolicznych obszarów oraz produkcja energii. Budowa zapory stanowiła wspólny projekt indyjskich stanów Karnataka i Andhra Pradesh.
WTurbozespół wodny, hydrozespół – określenie obejmujące całość urządzeń służących do przemiany hydraulicznej energii wody na energię elektryczną. Standardowy turbozespół wodny składa się zasadniczo z dwóch maszyn: turbiny wodnej i generatora. W przypadku pośredniego napędu generatora przez turbinę dodatkowym elementem turbozespołu jest przekładnia, którą zalicza się jednak do zespołów turbin.
WZapora At-Tabaka, Tabqa – zapora i elektrownia wodna na Eufracie, zlokalizowana w odległości 40 kilometrów od miasta Ar-Rakka w Syrii. Budowa zapory doprowadziła do powstania sztucznego zbiornika wodnego Al-Asad.
WZapora Kurobe lub też Zapora Kuroyon - największa zapora w Japonii. Znajduje się na rzece Kurobe, w prefekturze Toyama na wyspie Honsiu. Działająca przy zaporze elektrownia wodna produkuje energię elektryczną dla Kansai Electric Power. Wysokość zapory wynosi 186 m, a pojemność zbiornika 200 mln m³. Budowa konstrukcji została ukończona w 1963 roku i kosztowała 51,3 mld jenów. Podczas budowy zginęło blisko 200 osób.
WZapora Mazar – zapora wodna i elektrownia wodna przepływowa na rzece Paute, w prowincji Cañar w Ekwadorze, zbudowana w latach 2005–2011 w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia konieczności racjonowania energii w regionie. Zapora ma wysokość 183 metrów. Wzniesiono ją z betonu.
WZapora Nurecka – druga najwyższa na świecie zapora wodna, o wysokości 304 m, zlokalizowana w głębokim wąwozie na rzece Wachsz w Tadżykistanie. Usytuowana jest ok. 75 km na wschód od stolicy Tadżykistanu, Duszanbe. W odległości ok. 3 km od zapory, znajduje się miasto Nurek (Norak). Przy zaporze znajduje się elektrownia wodna o mocy ok. 3000 MW. Wody zbiornika są wykorzystywane do nawadniania ok. 650 tys. ha pól.
WZapora Sainte-Croix – zapora wodna na rzece Verdon w południowo-wschodniej Francji, usytuowana na pograniczu departamentów Var i Alpy Górnej Prowansji, w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże.
WZapora Serre-Ponçon – zapora wodna na rzece Durance w południowo-wschodniej Francji, usytuowana ok. 2 km poniżej pierwotnego ujścia do Durance rzeki Ubaye, w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże.