WSortowanie bąbelkowe – prosta metoda sortowania o złożoności czasowej i pamięciowej
WBogosort – niestabilny, trywialny w działaniu algorytm sortowania o bardzo dużej złożoności obliczeniowej, oparty na metodzie prób i błędów.
WSortowanie gnoma – algorytm sortowania podobny do sortowania przez wstawianie. Różni go sposób przenoszenia danej na właściwe miejsce poprzez wielokrotne zamiany kolejności dwóch sąsiednich elementów, tak jak w sortowaniu bąbelkowym. Nazwa pochodzi od holenderskiego krasnala ogrodowego, który zamienia miejscami doniczki w ogrodzie.
WSortowanie grzebieniowe – wynaleziona w 1980 przez Włodzimierza Dobosiewicza, odkryta ponownie i opisana w 1991 roku przez Stephena Laceya i Richarda Boxa metoda sortowania tablicowego. Jej główne cechy to:oparta na metodzie bubblesort prawdopodobnie złożoność wynosi O(n log n), statystycznie gorsza niż quicksort włączono empirię - współczynnik 1.3 wyznaczony doświadczalnie
WSortowanie koktajlowe, znane także jako dwukierunkowe sortowanie bąbelkowe i sortowanie przez wstrząsanie – odmiana sortowania bąbelkowego, które jest stabilnym algorytmem sortowania sortującym za pomocą porównań. Algorytm w przeciwieństwie do sortowania bąbelkowego sortuje liczby w zbiorze w dwóch kierunkach.
WSortowanie przez kopcowanie, zwane również sortowaniem stogowym – jeden z algorytmów sortowania, choć niestabilny, to jednak szybki i niepochłaniający wiele pamięci. Jest on w praktyce z reguły nieco wolniejszy od sortowania szybkiego, lecz ma lepszą pesymistyczną złożoność czasową.
WSortowanie przez scalanie – rekurencyjny algorytm sortowania danych, stosujący metodę dziel i zwyciężaj. Odkrycie algorytmu przypisuje się Johnowi von Neumannowi.
WSortowanie Shella – jeden z algorytmów sortowania działających w miejscu i korzystających z porównań elementów. Można go traktować jako uogólnienie sortowania przez wstawianie lub sortowania bąbelkowego, dopuszczające porównania i zamiany elementów położonych daleko od siebie. Na początku sortuje on elementy tablicy położone daleko od siebie, a następnie stopniowo zmniejsza odstępy między sortowanymi elementami. Dzięki temu może je przenieść w docelowe położenie szybciej niż zwykłe sortowanie przez wstawianie.
WSieć sortująca to abstrakcyjny, matematyczny model sieci, składającej się z przewodów i modułów porównujących (komparatorów), używanej do sortowania sekwencji liczb. Każdy moduł porównujący łączy dwa przewody i sortuje dwie wartości, wyprowadzając mniejszą na jeden przewód i większą na drugi. Pomimo prostoty modelu, teoria sieci sortujących jest zaskakująco głęboka i złożona.
WSortowanie szybkie – jeden z popularnych algorytmów sortowania działających na zasadzie „dziel i zwyciężaj”.
WSortowanie przez wstawianie – jeden z najprostszych algorytmów sortowania, którego zasada działania odzwierciedla sposób w jaki ludzie ustawiają karty – kolejne elementy wejściowe są ustawiane na odpowiednie miejsca docelowe. Jest efektywny dla niewielkiej liczby elementów, jego złożoność wynosi O(n2). Pomimo tego, że jest znacznie mniej wydajny od algorytmów takich jak quicksort czy heapsort, posiada pewne zalety:liczba wykonanych porównań jest zależna od liczby inwersji w permutacji, dlatego algorytm jest wydajny dla danych wstępnie posortowanych, jest wydajny dla zbiorów o niewielkiej liczebności, jest stabilny.
WSortowanie przez wybieranie - jedna z prostszych metod sortowania o złożoności O(n2). Polega na wyszukaniu elementu mającego się znaleźć na żądanej pozycji i zamianie miejscami z tym, który jest tam obecnie. Operacja jest wykonywana dla wszystkich indeksów sortowanej tablicy.