WPamięć cyfrowa – układ elektroniczny lub mechaniczny przeznaczony do przechowywania danych binarnych.
WPamięć komputerowa – w informatyce, w szerszym znaczeniu pamięć oznacza wszelkie urządzenia lub elementy urządzeń, które są używane do przechowywania informacji używanej przez komputery i inne urządzenia cyfrowe. W węższym znaczeniu oznacza moduły komputera, służące do przechowywania danych i programów. Pamięć i procesor są głównymi elementami architektury komputera.
WEPROM – rodzaj pamięci cyfrowej w postaci układu scalonego, przechowującej zawartość także po odłączeniu zasilania. Wykorzystuje specjalnie skonstruowany tranzystor MOS z dwiema bramkami: sterującą, normalnie połączoną elektrycznie z resztą układu i bramką pamiętającą, odizolowaną od reszty układu.
WPamięć analogowa to różnego rodzaju urządzenia zapamiętujące wartość analogową.
WPamięć bębnowa – historyczny typ pamięci operacyjnej i masowej, wykorzystujący do przechowywania danych cienką warstwę magnetyczną naniesioną na powierzchnię wirującego walca. Działa podobnie jak magnetofon, zapisując dane na powierzchni wirującego bębna magnetycznego zamiast na taśmie magnetycznej. Wyparta została przez pamięć dyskową.
WPamięć ferrytowa, pamięć rdzeniowa – magnetyczna pamięć nieulotna o dostępie swobodnym. W latach 1955–1975, podstawowa pamięć o dostępie swobodnym, często utożsamiana z pamięcią operacyjną.
WPamięć flash – rodzaj pamięci komputerowej stanowiącej rozwinięcie konstrukcyjne i kontynuację pamięci typu EEPROM. Dostęp do danych zapisanych w pamięci flash wykorzystuje stronicowanie pamięci: operacje odczytu, zapisu lub kasowania wykonywane są jednocześnie na ustalonej konstrukcyjnie liczbie komórek, pogrupowanych w strukturę będącą wielokrotnością słowa maszynowego (bajtu). Cechą wyróżniającą pamięć flash jest wykorzystanie technologii komórek wielostanowych.
WPamięć o dostępie swobodnym, pamięć główna, RAM – podstawowy rodzaj pamięci komputerowej. Ogólnie termin RAM odnosi się do pamięci głównej w większości komputerów, a dokładniej do pamięci półprzewodnikowych SRAM i DRAM.
WPamięć magnetostrykcyjna to rodzaj pamięci operacyjnej, odmiana pamięci na akustycznych liniach opóźniających. Nazwa pochodzi od zasady działania przetworników elektroakustycznych.
WPamięć masowa – pamięć trwała, która umożliwia przechowywanie dużych ilości danych przez długi czas. W odróżnieniu od pamięci operacyjnej, nie pozwala na adresowanie pojedynczych bajtów, a jej czas dostępu przez procesor jest wielokrotnie dłuższy. Urządzenia pamięci masowej należą do tzw. urządzeń blokowych.
WPrzenośna pamięć masowa – niewielki dysk twardy przeznaczony do przechowywania różnego rodzaju danych cyfrowych. Różni się nieco od przenośnego odtwarzacza multimedialnego, na którym przechowuje się i odtwarza muzykę, a także filmy.
WPamięć o dostępie swobodnym, pamięć główna, RAM – podstawowy rodzaj pamięci komputerowej. Ogólnie termin RAM odnosi się do pamięci głównej w większości komputerów, a dokładniej do pamięci półprzewodnikowych SRAM i DRAM.
WPamięć operacyjna, pamięć podstawowa, pamięć wewnętrzna – pamięć komputerowa adresowana i dostępna bezpośrednio przez procesor, a nie za pośrednictwem urządzeń wejścia-wyjścia. Wyróżnienie to wynika z architektury komputera, ograniczeń technicznych konstrukcji procesora i pamięci komputerowych a głównie ze znacznych różnic w czasie dostępu do danych poszczególnych typach pamięci. Większość procesorów wymaga by w pamięci tej były umieszczone rozkazy procesora (program) dostępne bezpośrednio dla jego jednostek wykonawczych i stąd też nazwa – pamięć operacyjna. Wynika z tego, że jest to każda pamięć, która może być zmapowana w przestrzeń adresową procesora. W architekturze komputera von Neumanna procesor ma jedną przestrzeń adresową pamięci operacyjnej, w której przechowywany jest zarówno program, jak i dane. W architekturze harwardzkiej procesor ma oddzieloną przestrzeń dla programu i dla danych. Konstruowane są także procesory o cechach obu architektur. Obecnie pamięci operacyjne są wyłącznie pamięciami elektronicznymi.
WPamięć rtęciowa – rodzaj pamięci operacyjnej, wczesna odmiana pamięci na akustycznych liniach opóźniających.
WPamięć taśmowa – typ masowej pamięci zewnętrznej, w której jako nośnik danych jest wykorzystywana taśma magnetyczna.
WPamięć operacyjna, pamięć podstawowa, pamięć wewnętrzna – pamięć komputerowa adresowana i dostępna bezpośrednio przez procesor, a nie za pośrednictwem urządzeń wejścia-wyjścia. Wyróżnienie to wynika z architektury komputera, ograniczeń technicznych konstrukcji procesora i pamięci komputerowych a głównie ze znacznych różnic w czasie dostępu do danych poszczególnych typach pamięci. Większość procesorów wymaga by w pamięci tej były umieszczone rozkazy procesora (program) dostępne bezpośrednio dla jego jednostek wykonawczych i stąd też nazwa – pamięć operacyjna. Wynika z tego, że jest to każda pamięć, która może być zmapowana w przestrzeń adresową procesora. W architekturze komputera von Neumanna procesor ma jedną przestrzeń adresową pamięci operacyjnej, w której przechowywany jest zarówno program, jak i dane. W architekturze harwardzkiej procesor ma oddzieloną przestrzeń dla programu i dla danych. Konstruowane są także procesory o cechach obu architektur. Obecnie pamięci operacyjne są wyłącznie pamięciami elektronicznymi.
WPamięć zewnętrzna, pamięć pomocnicza, pamięć peryferyjna – pamięć komputerowa masowa, która nie jest bezpośrednio dostępna dla procesora, będąca urządzeniem peryferyjnym przechowującym dane. Tego typu pamięci są wolniejsze od pamięci operacyjnej. Niedogodność tę równoważą nieulotnością, większą pojemnością lub niższą ceną przechowywania informacji.
WSP45DE to jednostka pamięci zewnętrznej służąca do zapisu i odczytu danych oraz programów na 8-calowych dyskietkach elastycznych, stosowana w systemach komputerowych takich jak MK 45, Mera 300, Mera 400 i PRS-4. W skład jednostki, w zależności od przyjętej konfiguracji, może wchodzić jeden lub dwa moduły stacji dyskietek PLx45D, każdy zawierający dwie kieszenie na dyskietki. Zapis danych odbywał się w formacie zgodnym z normą ISO 97/11 N 149.