WPaweł Bryliński – polski rzeźbiarz ludowy związany z Wielkopolską.
WJózef Janos – polski artysta ludowy, rzeźbiarz, poeta, świątkarz; rzeźbił przydrożne kapliczki, figury do kościołów. Jego prace znajdują się w wielu muzeach etnograficznych w Polsce.
WPiotr Kułach – ludowy cieśla, rzeźbiarz, konstruktor i przedsiębiorca podhalański.
WAntoni Lasek – polski rzeźbiarz ludowy.
WFranciszek Nowak – rzeźbiarz ludowy tworzący w okolicach Gostynia, Krotoszyna i Rawicza.
WZygmunt Skrętowicz – rzeźbiarz ludowy od sierpnia 1945 związany z ziemią łobeską, gdzie od 1954 zawodowo rzeźbił. Miał swoje wystawy w Łobeskim Domu Kultury i organizowano mu tutaj warsztaty szkolne na których uczył łobeskie dzieci swojego rozumienia sztuki ludowej, może naiwnej i prymitywnej, ale łobeskiej. W latach 70. uznawany był za jednego z najbardziej utalentowanych, wybitnych i najczęściej nagradzanych polskich rzeźbiarzy ludowych (inni wybitni to np: Leon Kudła, Władysław Chajo, Józef Piłat, Jan Lamęcki, Wincenty Krajewski, Józef Janas, Adam Zegadło, Józef Lurka, Karol Wójciak „Heródek", Edward Kołacz i Stanisław Roślik, miał wiele wystaw krajowych i zagranicznych. Prace Zygmunta Skrętowicza znajdują się w polskich muzeach i w rękach osób prywatnych, a kolekcjonerzy zachodni organizują mu indywidualne wystawy w Kazimierzu Dolnym, Olsztynie, Szczecinie, w Salonie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Warszawie. Najbardziej znane prace autora to cykl Oświęcim, Bełżec, Potop i Bukiety. W roku 1969 Poczta Polska wtemituje znaczek z rzeźbą „Kataryniarz” Zygmunta Skrętowicza w serii „Ludowi twórcy”.
WAleksander Słomiński, pseud. Słoma – ludowy rzeźbiarz i malarz zaliczany do nurtu nazywanego prymitywizmem lub sztuką naiwną. Wcześnie osierocony przez ojca pomagał matce w utrzymaniu rodzinnego gospodarstwa oraz opiekował się młodszym rodzeństwem. W wieku 21 lat powołany do carskiej armii, walczył w Azji. W 1910 roku wrócił do rodzinnej wsi. Walczył także w czasie I wojny światowej, w armii carskiej. W czasie wojny ranny w nogę trafił na trzy lata do niewoli. W obozie jenieckim na Węgrzech robił drewniane zabawki na sprzedaż. Z zawodu był kowalem, cieślą, stolarzem. Pracował we własnym gospodarstwie rolnym, a jednocześnie pozostał „wioskowym majstrem” wykonującym różnorodne prace stolarsko-ciesielskie i kowalskie. Po włączeniu jego rodzinnej wsi do Białoruskiej SRR przeniósł się na Ziemie Odzyskane. Od 1948 r. mieszkał w Dąbrówce Nowej. Opiekował się czynnie zabytkami, był opiekunem społecznym kościoła w Dąbrówce Nowej, przyczyniając się do jego odbudowy. Miał syna i trzy córki. Zmarł 15 marca 1974 r. w Węgorzewie, jego grób znajduje się w rodzinnych Minkowcach na Podlasiu.
WJan Wnęk – cieśla, rzeźbiarz. Domniemany konstruktor pierwszego na świecie sterowalnego, załogowego statku powietrznego cięższego od powietrza, na którym odbył co najmniej kilka lotów w latach 1865–1869. Miłośnicy jego sztuki nadali mu przydomki: Wit Stwosz z Powiśla i Mistrz zapatrzony w gotyk. Ludzie pamiętający o jego osiągnięciach konstruktorskich i wyczynach lotniczych mówili o nim: Ikar znad Dunajca, Chłopski Ikar lub polski Leonardo da Vinci. Jego sukcesy jako pioniera lotnictwa nie są jednak uznawane przez część historyków, ze względu za brak dostatecznie silnych dowodów.
WJędrzej Wowro, w literaturze także Wawro − polski rzeźbiarz ludowy okresu międzywojennego, świątkarz, snycerz.
WStanisław Żyrek – polski rzeźbiarz ludowy.