WStela Aristiona – starożytna attycka marmurowa stela nagrobna. Obecnie znajduje się w zbiorach Narodowego Muzeum Archeologicznego w Atenach.
WStela Głodu z Sehel – starożytny tekst wyryty na granitowej skale wysepki Sehel na Nilu koło Asuanu w Górnym Egipcie. Jest apokryfem, lecz są głosy, że mogła powstać w oparciu o starsze, nieznane dziś dokumenty.
WStela Gwanggaeto – najstarszy, po mieczu Chiljido, koreański zabytek epigraficzny, w postaci granitowego bloku o wysokości prawie 7 metrów i obwodzie ok. 4 metrów.
WStela Hegeso – starożytna attycka marmurowa stela nagrobna. Uważana za jeden z najpiękniejszych przykładów greckiej sztuki sepulkralnej. Jej autorstwo przypisywane jest Kallimachowi. Obecnie znajduje się w zbiorach Narodowego Muzeum Archeologicznego w Atenach.
WStela 1 z La Mojarra – odkryta w 1986 roku wapienna stela z okresu epi-olmeckiego, pokryta inskrypcją stanowiącą jeden z najstarszych znanych przykładów użycia pisma na obszarze Mezoameryki. Jest to także jeden z najdłuższych tekstów prekolumbijskich zachowanych do współczesności. Inskrypcję zapisano tzw. pismem epi-olmeckim, którego odczytanie wzbudza wśród badaczy kontrowersje.
WStela Meszy – bazaltowa stela o wysokości 124 cm, zawierająca starożytną inskrypcję. Z treści inskrypcji zachowały się 34 linie, niektóre fragmentarycznie. Stela została odkryta w sierpniu 1868 roku przez niemieckiego misjonarza F.A. Kleina w miejscowości Dibon w dzisiejszej Jordanii. Zrobiono odbitkę zapisanej powierzchni, ale samą płytę porozbijali na kawałki Beduini, zanim zdołano ją zabrać. Większość fragmentów udało się jednak odzyskać i obecnie stela jest przechowywana w paryskim Luwrze, zaś w Muzeum Brytyjskim w Londynie znajduje się jej kopia. Stela została sporządzona w IX wieku p.n.e. w Dibonie i opisuje punkt widzenia króla Meszy na dzieje jego buntu przeciw Izraelowi.
WStela Merenptaha – starożytna stela pokryta reliefem i towarzyszącą mu inskrypcją, pochodząca z 5. roku panowania króla Merenptaha, 3. dnia 11. miesiąca. Według datowania sotisowego, rok sporządzenia dokumentu przypada na lata 1236–1233 p.n.e., lecz powszechnie stelę datuje się na okres 1224–1208 p.n.e.. Dla uproszczenia przyjmuje się datowanie inskrypcji na drugą połowę XIII wieku p.n.e.
WStela z Dawati gruz. დავათის სტელა – kamienna stela z VI w n.e. odkryta w 1980 roku w Dawati (Mccheta-Mtianetia) znajdująca się obecnie w Muzeum Narodowym w Gruzji.
WStela z Tel Dan – bazaltowa stela znaleziona podczas prac wykopaliskowych na stanowisku archeologicznym Tel Dan w 1993 i 1994 roku w północnym Izraelu. Stela ta pochodzi z IX wieku p.n.e. Tekst został zapisany w języku aramejskim. Jest to prawdopodobnie triumfalna inskrypcja, w której Chazael, król Aramu-Damaszku, chwali się swoimi zwycięstwami nad królem Izraela i jego sojusznikiem, królem z „Domu Dawida” (bjtdwd). Stela stanowi najstarsze pozabiblijne źródło, w którym pojawia się imię króla Dawida.
WStela z Xi’an – kamienna tablica z inskrypcją z czasów dynastii Tang, odkryta przez chińskich robotników w 1623 w okolicy dzisiejszego Xi’anu.