
Alkajos z Mityleny − poeta starożytnej Grecji, przedstawiciel meliki lesbijskiej.

Epimenides z Krety – grecki kapłan, wieszcz, poeta i filozof grecki, uchodzący w Atenach za cudotwórcę, żył na przełomie VII i VI wieku p.n.e., ostatni z „siedmiu mędrców”. Pochodzić miał z Fajstos. Około roku 596 p.n.e. został wezwany do Aten nawiedzonych wówczas przez zarazę, celem przebłagania bogów. Ułamki jego pism zachowały się jako cytaty u innych autorów. Według Epimenidesa świat rozwijał się w pięciu etapach, a pramaterią tego było powietrze i noc.

Ezop – grecki bajkopisarz pochodzący z Frygii w Azji Mniejszej. Przyjmuje się, że żył w VI wieku p.n.e., za panowania Krezusa, według tradycji był niewolnikiem Jadmosa z Samos. Postać na wpół legendarna, o której życiu i twórczości mało wiadomo. Daty jego urodzin i śmierci nie są znane.

Ferekydes z Syros – grecki myśliciel żyjący w VI wieku p.n.e., pochodził z wyspy Siros, uznawany jest za pierwszego prozaika. Autor dzieła zatytułowanego Pentemychos (Pięciokąt), znanego również jako Heptamychos (Siedmiokąt), przedstawiającego mito-filozoficzny opis stworzenia świata, z którego zachował się tylko początkowy fragment oraz wzmianki u późniejszych autorów.

Ibykos, gr. Ἴβυκος, łac. Ibycus – grecki poeta liryczny pochodzący z południowoitalskiego Rhegion (Rhegium).

Kleobulos z Lindos – grecki poeta. Zaliczany przez Platona do siedmiu mędrców starożytnej Grecji.

Safona, Safo, Sapfo – najsławniejsza poetka starożytnej Grecji, żyjąca na przełomie VII i VI wieku p.n.e., przedstawicielka poezji lirycznej.

Solon – ateński mąż stanu, poeta i prawodawca, który przyczynił się w znaczący sposób do rozwoju ustroju demokratycznego.

Symonides z Keos – liryk grecki pochodzący z wyspy Keos, pierwszy poeta, dla którego tworzenie poezji stało się źródłem utrzymania. Był autorem pieśni chóralnych, dytyrambów, hymnów, skolii, trenów, epinikii, enkomii, peanów oraz elegii. Uznawany jest za twórcę epigramu jako gatunku literackiego.

Teognis z Megary – grecki poeta liryczny.
Tespis z Ikarii – grecki poeta i aktor, twórca tragedii – aktora (odpowiadacza), dialogu z chórem.