Kościół – budynek przeznaczony do celów rytualnych, sakralnych w religii chrześcijańskiej: odprawiania nabożeństw, sprawowania sakramentów, odmawiania modlitw itp.

Kościół halowy – kościół wielonawowy o nawach równej wysokości. Kościoły halowe są charakterystycznym typem kościołów w architekturze Europy Środkowej w okresie późnego gotyku.

Kościół parafialny – główny kościół danej parafii.

Monolityczny kościół lub kościół skalny − świątynia chrześcijańska wykuta w jednolitym bloku skalnym.

Tum – średniowieczna nazwa katedry lub kolegiaty, obecnie w zasadzie nie używana, choć niemieckie słowo Dom należałoby właśnie tak tłumaczyć, a nie jako katedrę.

Kolegiata – kościół niebędący katedrą, przy którym istnieje kapituła kanoników.

Kościół filialny – kościół wchodzący w skład danej parafii, ale niebędący jej kościołem głównym.

Ruiny kościoła w Al-Dżubajl – pozostałości kościoła chrześcijańskiego pochodzącego prawdopodobnie z V/VI wieku, odkryte na pustyni koło miasta Al-Dżubajl w Arabii Saudyjskiej.

Kościół salowy – jednonawowa, podłużna budowla sakralna z niewyodrębnionym prezbiterium.
Kościół farny, także fara – dawne określenie nadawane kościołowi parafialnemu, które nawiązuje do tradycji średniowiecza. Fary budowano najczęściej w bezpośrednim sąsiedztwie rynku.

Kościół Matki Bożej Królowej Polski w Nyabyeya (ang. Our Lady Queen of Poland Catholic Church) – kościół położony w Nyabyeya koło Masindi, którego patronem jest Matka Boża Królowa Polski.
Kościół św. Elizeusza - kościół w wiosce Kiş, położonej kilka kilometrów na północ od miasta Şəki, w rejonie Şəki w Azerbejdżanie. Jest to najstarszy kościół na terenie Albanii Kaukaskiej - nazywany „matką wszystkich kościołów albańskich” na Kaukazie.