WThomas Bangalter – francuski didżej, założyciel zespołu Daft Punk wspólnie z Guyem-Manuelem de Homem-Christo, z którym zdobył nagrodę Grammy w kategorii najlepszy album elektroniczny / taneczny za Alive 2007 oraz nagrodę za najlepszy utwór taneczny za „Harder Better Faster Stronger” w 2009.
WBertrand Bonello – francuski reżyser, scenarzysta, kompozytor i producent filmowy.
WLudovic Bource – francuski kompozytor muzyki filmowej.
WBruno Coulais − francuski kompozytor, znany z tworzenia muzyki filmowej, m.in. do cenionych filmów przyrodniczych Mikrokosmos (1996) oraz Makrokosmos (2001). W 2004 otrzymał Europejską Nagrodę Filmową, a w 2005 Césara, za muzykę do filmu Pan od muzyki.
WGeorges Delerue − francuski kompozytor muzyki filmowej.
WRoger Désormière – francuski kompozytor i dyrygent.
WAlexandre Desplat – francuski kompozytor muzyki filmowej.
WTony Gatlif, właśc. Michel Dahmani – francuski reżyser, scenarzysta, kompozytor, aktor i producent filmowy. Z pochodzenia potomek algierskich Romów. Często w swoich filmach inspiruje się kulturą swoich przodków.
WJoseph Kosma, właśc. József Kozma – węgierski kompozytor, mieszkający i tworzący we Francji.
WRaymond Lefèvre - francuski kompozytor muzyki filmowej, pianista i aranżer. Specjalizował się w tzw. gatunku easy listening.
WMichel Legrand – francuski kompozytor teatralny i filmowy, dyrygent, aranżer, autor piosenek, pianista i wokalista jazzowy, syn Raymonda Legranda, również dyrygenta i kompozytora.
WPaul Misraki, właściwie Paul Misrachi – francuski kompozytor, znany z muzyki filmowej.
WPhilippe Saisse – francuski klawiszowiec, kompozytor, producent muzyczny i aranżer.
WÉric Serra – francuski kompozytor, twórca muzyki filmowej. Współpracuje z nim Luc Besson.
WYann Pierre Tiersen – francuski kompozytor, muzyk multiinstrumentalista i minimalista, wokalista. W swoich utworach wykorzystuje instrumenty takie jak pianino, akordeon i rozmaite typy instrumentów smyczkowych oraz strunowych. Znany głównie dzięki ścieżkom dźwiękowym do filmów Wyśnione życie aniołów, Amelia oraz Good bye, Lenin!. Jego utwory są łatwo rozpoznawalne dzięki dość prostej linii melodycznej i przez użycie w nich niewielu instrumentów (minimalizm).