WOłtarz Andreasa Jerina – XVI-wieczny manierystyczny główny ołtarz katedry we Wrocławiu.
WOłtarz Salwatora, nazywany często Ołtarzem Bamberskim – późnogotycki tryptyk wykonany przez Wita Stwosza dla kościoła pw. Najświętszego Salwatora (karmelitów) w Norymberdze. Obecnie znajduje się w katedrze w Bambergu.
WOłtarz główny w kościele Świętych Jana Chrzciciela i Marcina w Schwabach – późnogotyckie retabulum ołtarzowe w formie poliptyku. Znajduje się we wschodniej części prezbiterium kościoła farnego w Schwabach w Środkowej Frankonii. Autorami retabulum prawdopodobnie są Wit Stwosz i Michael Wolgemut (malowidła).
WOłtarz Koronacji Najświętszej Marii Panny – późnogotyckie retabulum ołtarza głównego, datowane na lata 1511-1517, przypisywane Mistrzowi Michałowi z Augsburga i jego warsztatowi. Znajduje się w prezbiterium Bazyliki Mariackiej w Gdańsku. Dzieło waży trzy tony i ma pięć metrów wysokości.
WOłtarz Świętej Krwi (Heiligblutaltar) – ołtarz główny w kościele św. Jakuba w Rothenburg ob der Tauber, przykład późnogotyckiej rzeźby z początku XVI w. Elementy rzeźbiarskie są dziełem Tilmana Riemenschneidera, niemieckiego rzeźbiarza działającego we Frankonii. Spośród licznych w jego oeuvre realizacji artystycznych, jest jednym z ważniejszych i największych dzieł rzeźbiarza. Elementy stolarskie dzieła przypisuje się Erhardowi Hauscherowi.
WOłtarz w Blaubeuren – ołtarz znajdujący się w kościele św. Jana Chrzciciela, będącym częścią dawnego opactwa o.o. Benedyktynów w Blaubeuren koło Ulm w południowych Niemczech (Badenia-Wirtembergia). Jest przykładem niemieckiej sztuki doby gotyku, dziełem rzeźbiarzy i malarzy związanych z tzw. szkołą ulmską.
WOłtarz Wita Stwosza w Krakowie – ołtarz Zaśnięcia NMP, właściwie retabulum ołtarza głównego kościoła Mariackiego w Krakowie, zwane również potocznie „ołtarzem mariackim w Krakowie”, „krakowskim ołtarzem Wita Stwosza” itp., to nastawa ołtarzowa wykonana w latach 1477–1489 przez przybyłego z Norymbergi rzeźbiarza Wita Stwosza.
WOłtarz Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny znany także jako Ołtarz NMP, Retabulum Marii, dzieło Tilmana Riemenschneidera, jedno z największych dzieł działającego na terenie Frankonii (Bawaria,Niemcy) rzeźbiarza. Znajduje się w nawie głównej ewangelickiego kościoła Pana Boga (Herrgottskirche) w Creglingen (Badenia-Wirtembergia). Przykład późnogotyckiej rzeźby z początku XVI w.
WOłtarz z Isenheim – gotycko-renesansowe retabulum ołtarzowe, wykonane w latach 1506–1515 dla kościoła klasztornego Antonitów w Isenheim koło Colmaru w Alzacji (Francja). Jest to retabulum szafiaste złożone z korpusu z predellą oraz dwóch par skrzydeł. Ołtarz ten jest chef d'oeuvre Matthiasa Grünewalda, twórcy malowanych kwater i Niklausa von Hagenau, autora rzeźb korpusu ołtarza. Obecnie retabulum jest eksponowane w Musée d'Unterlinden w Colmarze.
WOłtarz z Wiener Neustadt znany także jako ołtarz Fryderyka – cenny przykład gotyckiej rzeźby i malarstwa z I połowy XV w. Dzieło anonimowych austriackich rzeźbiarzy i malarzy wykonane na zlecenie cesarza Fryderyka III. Znajduje się w wiedeńskiej katedrze Świętego Szczepana.
WPoliptyk w Kefemarkt – późnogotyckie retabulum szafiaste ołtarza głównego w kościele parafialnym pw. Świętego Wolfganga w miejscowości Kefermarkt w Górnej Austrii. Cenny przykład późnogotyckiego snycerstwa schyłku XV stulecia.
WPoliptyk Zwiastowania z Jednorożcem – gotyckie retabulum ołtarzowe wykonane przez nieznanych mistrzów około roku 1480 dla wrocławskiego kościoła farnego pw. Świętej Elżbiety. Po 1945 roku retabulum zostało przeniesione do warszawskiego Muzeum Narodowego. Swoją nazwę zawdzięcza rzeźbionej scenie części środkowej ołtarza, gdzie ukazane jest Zwiastowanie w którym przy Marii przedstawiono jednorożca. Cenny przykład gotyckiej rzeźby i malarstwa na Śląsku.
WŚwięty Łukasz malujący wizerunek Marii − gotycka kompozycja rzeźbiarska, która jest jedynym zachowanym elementem pierwotnego retabulum ołtarzowego dedykowanego świętemu Łukaszowi. Stanowi ona część środkową retabulum, które pierwotnie znajdowało się w kaplicy cechu malarzy w katedrze farnym Świętej Marii Magdaleny we Wrocławiu. Obecnie Święty Łukasz malujący wizerunek Marii prezentowany jest w Galerii Sztuki Średniowiecznej warszawskiego Muzeum Narodowego. Prawdopodobnie autorem tego dzieła jest Jakub Beinhart.
WTryptyk z Ciećmierza – gotyckie retabulum ołtarzowe poświęcone Najświętszej Marii Pannie, znajdujące się obecnie w katedrze św. Jakuba w Szczecinie. Datowane na lata 1380-1390. Cenny przykład XIV-wiecznego ołtarza szafiastego, wykonanego przez nieznanego snycerza. Ze względu na opracowanie rzeźby ołtarz zaliczany jest do kręgu Madonn na lwach.
WTryptyk z Pławna – gotycko-renesansowe retabulum ołtarzowe wykonane na początku XVI wieku w Krakowie. Otwarty ołtarz przedstawia rzeźbione przez nieznanego artystę sceny z żywota św. Stanisława, zamknięty malowane wizerunki Jezusa Chrystusa i Marii, których autorem jest najprawdopodobniej Hans Süss z Kulmbachu. Pierwotnie tryptyk zdobił jeden z krakowskich kościołów lub prywatną kaplicę, następnie przeniesiony został do kościoła w Pławnie. Obecnie prezentowany jest w Galerii Sztuki Średniowiecznej Muzeum Narodowego w Warszawie.
WOłtarz Wniebowzięcia NMP – późnogotyckie retabulum ołtarza głównego, datowane na 1521 r. Znajduje się w prezbiterium kościoła Wniebowzięcia NMP w Pisarzowicach.