WChrystus na krzyżu z modlącym się kartuzem – dzieło Jeana de Beaumetza, malarza działającego u schyłku XIV w. na terenie Burgundii (Francja).
WKomunia święta i męczeństwo św. Dionizego – dzieło łączone z działającymi w Burgundii malarzami Jeana Malouela i Henri Bellechosem. Dzieło to reprezentuje gotyckie Malarstwo tablicowe we Francji. Obraz ten jest wczesnym przykładem nurtu w malarstwie i rzeźbie gotyckiej przełomu XIV i XV w. zwanym stylem pięknym.
WKuszenie Chrystusa – obraz autorstwa niderlandzkiego malarza Juana de Flandes.
WTronująca Maria z Dzieciątkiem Jezus znana bardziej jako Madonna Kłodzka - gotycki obraz namalowany około połowy XIV stulecia przez nieznanego czeskiego malarza, najprawdopodobniej działającego na dworze króla Czech i cesarza Karola IV Luksemburskiego. Fundatorem i zleceniodawcą dzieła był Arnošt z Pardubic, pierwszy arcybiskup Pragi, który polecił namalowanie Madonny dla kościoła klasztornego Augustianów w Kłodzku w Hrabstwie kłodzkim. Obecnie dzieło jest prezentowane w berlińskiej Gemäldegalerie.
WMaestà di Santa Trinità, znana też jako Tronująca Madonna z aniołami – obraz typu Maestà namalowany przez Cimabuego.
WMistyczne zaślubiny św. Katarzyny w otoczeniu św. Jana Chrzciela i św. Antoniego Pustelnika − dzieło Michelino da Besozzo, jeden z przykładów gotyckiego malarstwa tablicowego we Włoszech. Dzieło to reprezentuje nurt w malarstwie i rzeźbie gotyckiej przełomu XIV i XV w. zwanym stylem pięknym.
WMadonna Boreschowa – najstarszy obraz epitafijny na Warmii. Epitafium kanonika Bartłomieja Boreschowa z 1426 roku.
WMatka Boża Pięknej Miłości – gotycki obraz Matki Bożej z Różą, znajdujący się w ołtarzu głównym kościoła katedralnego w Bydgoszczy. Sanktuarium maryjne od XVII w.
WObraz Matki Boskiej Bolesnej w Krakowie, zwany także obrazem „Smętnej Dobrodziejki Krakowa” – późnogotycki obraz znajdujący się w kaplicy Matki Bożej Bolesnej przy kościele Franciszkanów na Starym Mieście w Krakowie.
WObraz wotywny Jana Očka z Vlašimi – gotyckie przedstawienie namalowane około 1370 roku przez nieznanego artystę czeskiego. Niewątpliwie autor działał na dworze cesarza i króla czeskiego, Karola IV Luksemburskiego oraz Jana Očka z Vlašim, drugiego po Arnoszcie z Pardubic arcybiskupa praskiego. Obraz ten najprawdopodobniej o charakterze wotywnym obrazuje splendor praskiego dworu, stanowi ikonograficzne pars pro toto ówczesnego Królestwa Czech, oraz oddaje hierarchię tego państwa. Prócz ówczesnego władcy świeckiego i kościelnego Czech znaleźli się adorowana przez nich Matka Boska z Dzieciątkiem oraz patroni Królestwa Czech, których kult osiągnął wówczas swoje apogeum.
WOłtarz Rodziny Marii – gotyckie retabulum ołtarzowe pochodzące najprawdopodobniej z kaplicy nie zachowanego do dziś Szpitala Świętego Heriberta w Kolonii-Deutz. Namalowane pomiędzy 1410-1440, przez anonimowego artystę określonego jako Mistrz Rodziny Marii Starszy. Obecnie w zbiorach kolońskiego Wallraf-Richartz-Museum. Cenny przykład malarstwa tablicowego o cechach stylu pięknego – zjawiska artystycznego w sztuce gotyckiej na przełomie XIV i XV wieku.
WOłtarz Świętej Barbary, znany także jako Poliptyk Świętej Barbary – gotyckie retabulum ołtarzowe pochodzące z kościoła Świętej Barbary we Wrocławiu. Namalowane w 1447 roku, według ostatnich badań łączone z twórczością Wilhelma Kalteysena z Akwizgranu i Mistrza Marcina. Do dziś zachował się jedynie korpus poliptyku, podzielony na trzy części i mieszczący główny obraz flankowany parami kwater ze scenami z życia świętej Barbary. Cenny przykład malarstwa tablicowego na Śląsku.
WOłtarz z Bad Wildungen – przykład gotyckiego malarstwa tablicowego. Jedno z najważniejszych z zachowanych dzieł Konrada von Soest – artysty działającego na terenie Westfalii - w Dortmundzie, jednego z przedstawicieli nurtu artystycznego obejmującego sztuki plastyczne w okresie przełomu XIV i XV stulecia – stylu pięknego. Znajduje się w kościele parafialnym w Bad Wildungen. Pełni on rolę ołtarza głównego tutejszego kościoła.
WOłtarz z Dijon – nastawa ołtarzowa w formie tryptyku, wykonana w latach 1392-97 na zamówienie Filipa III Śmiałego dla kartuzji w Champmol k. Dijon. Część centralna i skrzydła od wewnątrz dekorowane są rzeźbami Jacques'a de Baerze, a skrzydła od strony zewnętrznej – malowidłami Melchiora Broederlama. Ołtarz przechowywany jest obecnie w Musée des Beaux-Arts w Dijon.
WOłtarz z kościoła św. Piotra w Hamburgu – XIV-wieczny ołtarz z malowidłami Mistrza Bertrama, znajdujący się do 1900 r. w kościele św. Piotra w Hamburgu. Obecnie prezentowany jest w Kunsthalle.
WOłtarz z Trzeboni – czołowe dzieło gotyckiego malarstwa tablicowego w Czechach, a zarazem przykład kierunku artystycznego w sztuce gotyckiej zwanego "stylem pięknym". Wykonany ok. 1380 przez anonimowego artystę znanego w literaturze jako Mistrz Ołtarza z Trzeboni. Pierwotnie wykonany dla kościoła św. Idziego w Trzeboni, obecnie zachowane trzy kwatery stanowią eksponaty w Galerii Narodowej w Pradze.
WOłtarz z Wurzach – przykład gotyckiego malarstwa tablicowego. Najważniejsze z zachowanych dzieł malarstwa Hansa Multschera – artysty działającego w Ulm stolicy Szwabii, jednego z pierwszych przedstawicieli nurtu artystycznego obejmującego sztuki plastyczne XV stulecia – stylu łamanego. Nazwa dzieła wywodzi się od miejscowości Bad Wurzach w Szwabii. Obecnie znajduje się w zbiorach dawnego malarstwa niemieckiego w Gemäldegalerie w Berlinie.
WOpłakiwanie z Chomranic – dzieło anonimowego artysty znanego w literaturze jako Mistrz Opłakiwania. Datowane jest na drugą ćwierć XV stulecia . Nazwę swoją obraz zawdzięcza miejscu w którym się znajdował, w małym wiejskim kościele w Chomranicach koło Nowego Sącza. Wcześniej prawdopodobnie znajdował się w Krakowie, w nieistniejącym dziś kościele Św. Krzyża na Kleparzu. Obecnie znajduje się w Muzeum Diecezjalnym w Tarnowie. Cenny przykład malarstwa tablicowego w Małopolsce doby późnego gotyku.
WPietà z Villeneuve-lès-Avignon – obraz przypisywany Enguerrandowi Quartonowi – malarzowi pochodzącemu z Pikardii i działającemu w Prowansji w latach 1444-1466. Dzieło długo pozostawało anonimowe, a atrybucja Quartonowi została dokonana na podstawie podobieństw między Pietą a obrazem Koronacja Marii.
WPietas Domini z oratorium Trójcy Świętej przy kościele Najświętszej Marii Panny w Gdańsku – gotycki obraz nieznanego mistrza zwanego umownie Mistrzem Gdańskiej Trójcy Świętej, namalowany około 1435 roku przedstawiający Boga Ojca podtrzymującego zdjęte z krzyża ciało Syna Bożego. Rolę pośrednika pełni Duch Święty w postaci gołębicy. Cechą charakterystyczną malowidła, jest wymowna odmiana ikonografii trynitarnej określana mianem Pietas Domini, lub Pietas Patris. Pierwotnie obraz stanowił część środkową tryptyku, stanowiącego wystrój oratorium Świętej Trójcy w kościele Mariackim na Głównym Mieście w Gdańsku. Podczas wojny zaginęła para ruchomych skrzydeł. Zachowana do dziś środkowa część od roku 1945 należy do warszawskiego Muzeum Narodowego.
WPokłon Trzech Króli – obraz namalowany przez włoskiego malarza Gentile da Fabriano w 1423 roku na zlecenie bogatego florenckiego kupca i polityka Palla di Noferi Strozzi.
WPowołanie pierwszych uczniów lub Święty Piotr idący po jeziorze – obraz katalońskiego malarza Luisa Borrassy, przykład gotyckiego malarstwa tablicowego. Obraz znajduje się w kościele Sant Pere, w miejscowości Terrasa koło Barcelony.
WRajski ogród – obraz będący jednym z czołowych przykładów gotyckiego malarstwa tablicowego, reprezentujący styl zwany pięknym. Obraz ten jest częścią kolekcji Städelsches Kunstinstitut we Frankfurcie nad Menem. Namalowany przez anonimowego artystę znanego powszechnie jako Mistrz Górnoreński.
WŚwięci Michał i Franciszek – powstały w XVI w. obraz autorstwa niderlandzkiego malarza Juana de Flandes.
WUkrzyżowanie – powstały w I poł. XVI w. obraz olejny autorstwa niderlandzkiego malarza Juana de Flandes, znajdujący się w zbiorach madryckiego Muzeum Prado.
WWniebowzięcie Marii z Warty – późnogotycki obraz z kościoła Bernardynów w Warcie, niegdyś centralna część retabulum ołtarzowego.
WZwiastowanie – obraz namalowany w 1517 roku przez Mistrza Jerzego. Jest środkową częścią tryptyku wykonanego dla kolegiaty św. Michała na Wawelu na zlecenie ks. Jakuba Monopedesa. Skrzydła boczne ołtarza przechowywane są w kościele św. Krzyża w Krakowie. U stóp Archanioła ukazany jest fundator obrazu w klęczącej pozie. W stule Archanioła widnieje fragment tekstu modlitwy żałobnej odmawianej w Wielki Piątek, co jest antycypacją przyszłej męki Chrystusa. Obraz sygnowany jest literą G (Georgius).
WZwiastowanie – obraz włoskich malarzy Simone Martiniego i Lippo Memmiego namalowany do kaplicy Sant Ansanso na potrzeby cyklu ołtarzy katedry sieneńskiej, gdzie każdy miał obrazować pojedyncze epizody z życia Dziewicy Matki. Obraz został zamówiony w hołdzie dla patrona Sieny, św. Ansanusa.