W

Antyfilos – malarz grecki pracujący w Aleksandrii, prekursor gatunku karykatury o nazwie grylloi.

W

Apelles – największy malarz grecki, syn Pytheosa z Kolofonu.

W

Duris – grecki ceramik czynny w Atenach u schyłku VI w. i w pierwszej połowie V wieku p.n.e.

W

Eirene, Irene – starogrecka malarka, wymieniona przez Pliniusza Starszego w Historii naturalnej.

W

Eksekias – grecki garncarz i malarz z Attyki, działający w okresie archaicznym od ok. 550 p.n.e. do ok. 525 p.n.e.

W

Eufranor z Koryntu – grecki malarz, rzeźbiarz i teoretyk sztuki działający około 370-330 p.n.e.

W

Eufronios – attycki malarz i garncarz, działający w okresie 520–505 p.n.e. Uważany za najstarszego z grupy pionierów stylu czerwonofigurowego.

W

Eutymides – grecki malarz i garncarz działający w Attyce w okresie 520-505 p.n.e. lub 510-490 p.n.e., przedstawiciel stylu czerwonofigurowego surowego, sygnujący wykonywane przez siebie wazy.

W

Filoksenos z Eretrii – malarz grecki ze szkoły attyckiej, uczeń Nikomachosa, aktywny w końcu IV wieku p.n.e.

W

Hermonaks – ateński malarz ceramiki działający w latach 470-440 p.n.e., tworzący w technice czerwonofigurowej.

W

Klitias – starożytny ateński malarz ceramicznych naczyń czarnofigurowych działający ok. 580-550 p.n.e.

W

Makron (Μάκρων) – ateński malarz ceramiczny działający na przełomie VI i V wieku p.n.e., tworzący w stylu czerwonofigurowym.

W

Malarz Achillesa – ateński malarz ceramiki, działający w połowie V w. p.n.e., uważany za jednego z najwybitniejszych greckich malarzy wazowych. Jego imię pochodzi od jednego z przypisywanych mu dzieł – amfory zdobionej malowidłem przedstawiającym Achillesa i Bryzejdę, znajdującej się w Muzeum Watykańskim.

W

Malarz Amasisa – attycki malarz ceramiczny czynny w drugiej połowie VI wieku p.n.e., tworzący w stylu czarnofigurowym.

W

Malarz Berliński – ateński malarz ceramiki działający ok. 500–460 p.n.e., tworzący w stylu czerwonofigurowym.

W

Malarz Brygosa – ateński malarz ceramiczny działający na przełomie VI i V wieku p.n.e., tworzący w stylu czerwonofigurowym.

W

Malarz Gorgony – jeden z najsłynniejszych twórców greckiej ceramiki czarnofigurowej, kontynuator osiągnięć Malarza Nessosa. Działał w latach ok. 600–580 p.n.e.

W

Malarz Kleofradesa – ateński malarz ceramiczny działający na przełomie VI i V wieku p.n.e., tworzący w stylu czerwonofigurowym.

W

Malarz Nikiasza – grecki malarz wazowy aktywny w Atenach w latach około 420–400 p.n.e., współpracujący z Nikiaszem.

W

Malarz Niobidów – starogrecki malarz ceramiki działający w II ćwierci V w. p.n.e. i tworzący w technice czerwonofigurowej. Umowne określenie anonimowego twórcy pochodzi od uznanego za jego dzieło krateru z wyobrażeniem zemsty Apollina i Artemidy na dzieciach królowej Niobe (Niobidach).

W

Malarz Pana – attycki malarz ceramiczny działający w V wieku p.n.e., tworzący w stylu czerwonofigurowym.

W

Meidias – grecki garncarz i malarz wazowy działający w Attyce w końcu V wieku p.n.e.

W

Nikiasz – malarz grecki, uważany za najwybitniejszego przedstawiciela szkoły attyckiej drugiej połowy IV wieku p.n.e. i jej najlepszego enkaustę.

W

Onesimos, zwany dawniej Malarzem Panajtiosa – grecki malarz wazowy, działający w Atenach w l. 500-470 p.n.e., malujący techniką czerwonofigurową.

W

Panajnos – jeden z wybitnych greckich malarzy epoki klasycznej.

W

Psjaks, zwany dawniej Malarzem Menona - grecki malarz wazowy, działający w Atenach w l. ok. 525-510 p.n.e.

W

Smikros – attycki malarz waz czerwonofigurowych naśladujący Eufroniosa.

W

Timareta (Τιμαρέτη), gr. Thamyris, Tamaris, łac. Timarete – starożytna malarka grecka, córka Mikona Młodszego, twórczyni obrazu bogini Artemidy w Efezie. Uznawana za jedną z pierwszych artystek starożytności utrwalonych w źródłach pisanych.

W

Zeuksis z Heraklei – malarz grecki, działający około 430–390 p.n.e., czołowy przedstawiciel iluzjonizmu w starożytnym malarstwie greckim.