WBazylika Santa Maria della Salute – wenecka barokowa bazylika mniejsza.
WCa’ Pesaro – pałac w Wenecji, którego budowę rozpoczęto w 1628, gdy rodzina Pesaro zakupiła trzy położone obok siebie palazzi i zleciła Baldassare Longhenie przygotowanie projektu nowego ogromnego budynku.
WCa’ Rezzonico – barokowy pałac w Wenecji, którego budowę rozpoczęto w 1649 roku, według projektu Baldassare Longheny, na zlecenie Filippa Bona, Prokuratora św. Marka, a ukończono w roku 1756 na zlecenie nowych właścicieli, rodziny della Torre Rezzonico. W budynku pałacowym mieści się od 1936 roku Muzeum Sztuki Weneckiej XVIII wieku. W tym celu przeniesiono do obiektu dzieła sztuki z innych pałaców i willi, jako że jego własne wyposażenie w dużej mierze uległo rozproszeniu w XIX stuleciu, kiedy budynek, po śmierci ostatniego przedstawiciela rodu, wielokrotnie zmieniał właścicieli. Część eksponatów została też przekazana na rzecz muzeum przez darczyńców.
WKościół Santa Teresa Vergine – rzymskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) Dorsoduro, dedykowany św. Teresie z Ávili. Administracyjnie należy do Patriarchatu Wenecji. Jest kościołem filialnym w parafii San Nicola Vescovo. Z wystroju wnętrza wyróżnia się obraz Św. Teresa w chwale na stropie kościoła, namalowany przez Nicolasa Régniera.
WKościół San Cassiano – rzymskokatolicki kościół w Wenecji, w dzielnicy (sestiere) San Polo. Administracyjnie należy do Patriarchatu Wenecji. Jest kościołem parafialnym w parafii pod tym samym wezwaniem, wchodzącej w skład dekanatu San Polo - Santa Croce - Dorsoduro.
WKościół San Geremia – rzymskokatolicki kościół w Wenecji.
WKościół San Giovanni Novo – rzymskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) Castello. Administracyjnie należy do Patriarchatu Wenecji. Jest kościołem filialnym w parafii Santi Zaccaria e Atanasio, wchodzącej w skład dekanatu San Marco – Castello.
WKościół San Lazzaro dei Mendicanti – rzymskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) Castello. Pełni funkcję kaplicy Szpitala Miejskiego w Wenecji. Wśród zgromadzonych w jego wnętrzu dzieł sztuki wyróżnia się monument nagrobny admirała Alvise Moceniga, dłuta Giuseppe Sardiego oraz obraz Św. Helena adorująca krzyż, jedyne dzieło Guercina w Wenecji.
WKościół San Lio – rzymskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) Castello, dedykowany św. Leonowi. Administracyjnie należy do Patriarchatu Wenecji. Jest kościołem dekanalnym w parafii Purificazione di Maria.
WKościół San Marcuola – rzymskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) Cannaregio. Administracyjnie należy do Patriarchatu Wenecji. Jest kościołem parafialnym parafii pod tym samym wezwaniem, wchodzącej w skład dekanatu Cannaregio - Estuario.
WKościół San Moisè – rzymskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) San Marco. Administracyjnie należy do Patriarchatu Wenecji. Jest kościołem parafialnym parafii San Moisè, wchodzącej w skład dekanatu San Marco - Castello.
WKościół Nicolò del Lido – zwyczajowa nazwa rzymskokatolickiego kościoła w Wenecji, na wyspie Lido. Administracyjnie należy do Patriarchatu Wenecji. Jest kościołem parafialnym w parafii pod tym samym wezwaniem, wchodzącej w skład dekanatu Lido.
WKościół San Pantalon – rzymskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) Dorsoduro, dedykowany św. Pantaleonowi. Administracyjnie należy do Patriarchatu Wenecji. Jest kościołem parafialnym w parafii San Pantaleone Martire.
WKościół San Polo – rzymskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) San Polo, dedykowany św. Pawłowi. Administracyjnie należy do Patriarchatu Wenecji. Jest kościołem rektorskim w parafii Santa Maria Gloriosa dei Frari.
WKościół San Raffaele Arcangelo – rzymskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) Dorsoduro, dedykowany św. Rafałowi Archaniołowi. Administracyjnie należy do Patriarchatu Wenecji. Jest kościołem parafialnym w parafii pod tym samym wezwaniem.
WKościół San Salvador – rzymskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) San Marco. Administracyjnie należy do Patriarchatu Wenecji. Jest kościołem parafialnym parafii SS. Salvatore, wchodzącej w skład wikariatu San Marco–Castello. Dedykowany jest Najświętszemu Zbawicielowi.
WKościół San Servolo – rzymskokatolicki kościół w Wenecji, na wyspie San Servolo. W przeszłości stanowił część kompleksu klasztornego benedyktynów, benedyktynek oraz innych zgromadzeń zakonnych. W 1725 roku bonifratrzy założyli w kompleksie przytułek (szpital) psychiatryczny, czynny do 1978 roku. Po remoncie kompleks pełni różne funkcje kulturalne. W 2006 roku w pomieszczeniach klasztornych zorganizowano Muzeum Szpitala Psychiatrycznego, w skład którego wchodzi również kościół.
WKościół San Simeone Profeta – rzymskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) Santa Croce. Administracyjnie należy do Patriarchatu Wenecji. Jest kościołem parafialnym parafii pod tym samym wezwaniem, wchodzącej w skład dekanatu San Polo - Santa Croce - Dorsoduro. Nazywany też San Simeon Grande dla odróżnienia go od kościoła San Simeon Piccolo.
WKościół San Stae – rzymskokatolicki kościół w Wenecji, w dzielnicy (sestiere) Santa Croce.
WKościół Santa Croce degli Armeni – ormianskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) San Marco, dedykowany Świętemu Krzyżowi. Jest podporządkowany opactwu ojców mechitarystów z San Lazzaro degli Armeni.
WKościół Santa Lucia – rzymskokatolicki kościół w Wenecji (dzielnica Cannaregio, wyburzony w 1861 roku w związku z budową planowanego dworca kolejowego Venezia Santa Lucia. Od 1280 roku był miejscem przechowywania relikwii św. Łucji, przeniesionych 11 lipca 1860 roku do kościoła San Geremia.
WKościół Santa Maria Assunta dei Gesuiti – rzymskokatolicki kościół w Wenecji przy Campo dei Gesuiti. Należy do Patriarchatu Wenecji.
WKościół Santa Maria dei Derelitti – rzymskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) Castello, pełniący pierwotnie funkcję kaplicy przy szpitalu dla biednych i niepełnosprawnych sierot, jest obecnie własnością Istituzioni di Ricovero e di Educazione Venezia i wykorzystywany jako sala koncertowa.
WKościół Santa Maria del Giglio w Wenecji – rzymskokatolicki kościół w Wenecji.
WKościół Santa Maria del Rosario w Wenecji – rzymskokatolicki kościół w Wenecji.
WKościół Santa Maria della Fava – rzymskokatolicki kościół w Wenecji, w dzielnicy (sestiere) Castello. Administracyjnie należy do Patriarchatu Wenecji. Jest rektorskim w parafii Purificazione di Maria, wchodzącej w skład dekanatu San Marco - Castello. Obecny budynek pochodzi z połowy XVIII wieku.
WKościół Santa Maria della Pietà – rzymskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) Castello, przy Riva degli Schiavoni.
WKościół Santa Maria di Nazareth w Wenecji, zwany popularnie chiesa degli Scalzi – rzymskokatolicki kościół w Wenecji, w dzielnicy (sestiere) Cannaregio, w Patriarchacie Wenecji.
WPalazzo Barbaro a San Vidal – kompleks dwóch budynków, położony w Wenecji, w dzielnicy San Marco nad Canal Grande. Pierwszy z nich reprezentuje styl gotycki, drugi zaś barokowy, zwłaszcza jeśli chodzi o wystrój. Kompleks należał do rodu Barbaro, a od II połowy XIX wieku do rodziny Curtisów, którzy przybyli do Wenecji z Bostonu. Pełnił przez pewien czas rolę amerykańskiej placówki towarzysko-kulturalnej. W jego murach gościli znani kolekcjonerzy sztuki, pisarze i artyści jak: Isabella Stewart Gardner, Henry James, John Singer Sargent.
WPunta della Dogana – galeria sztuki współczesnej mieszczące się w Dogana da Mar, budynku byłego morskiego urzędu celnego. Tworzy wspólną jednostkę organizacyjną z muzeum sztuki współczesnej w Palazzo Grassi, zakupionym w maju 2005 roku przez francuskiego przedsiębiorcę i kolekcjonera sztuki François Pinaulta.
WScuola di San Fantin – budynek Scuoli św. Fantinusa w Wenecji, położony w dzielnicy (sestiere) San Marco oraz nazwa bractwa religijnego, założonego w tym mieście w roku1458 w wyniku połączenia Scuoli Santa Maria della Consolazione ze Scuolą San Girolamo. Od 1812 roku budynek jest siedzibą instytucji kulturalnej Ateneo Veneto.
WScuola Grande di San Teodoro – budynek Wielkiej Scuoli św. Teodora w Wenecji, położony w dzielnicy (sestiere) San Marco oraz nazwa bractwa religijnego, założonego w tym mieście po raz pierwszy w VIII wieku i dedykowanego św. Teodorowi, pierwszemu patronowi Wenecji do czasu sprowadzenia do miasta szczątków św. Marka w 828 roku. Wówczas scuola zakończyła działalność wznawiając ją w 1258 roku. W okresie napoleońskim scuola została zniesiona, a jej budynek przeznaczono na inne cele. Działalność scuoli została wznowiona w 1960 roku; w tym samym roku podjęto też decyzję o rekonstrukcji jej budynku, który od tamtej chwili służy do organizowania imprez kulturalnych.
WKościół San Vidal – były rzymskokatolicki kościół w Wenecji w dzielnicy (sestiere) San Marco). Administracyjnie należał do Patriarchatu Wenecji. Do 1810 roku był kościołem parafialnym, później filialnym. Po remoncie nie pełni już funkcji sakralnej, lecz świecką. Znany z obrazów malarzy weneckich.