
Narodowy rezerwat historyczno-architektoniczny Kamieniec, ukr. Національний історико-архітектурний заповідник «Кам'янець» – rezerwat historyczno-architektoniczny, utworzony decyzją Rady Komisarzy Ludowych USRR z 13 marca 1928 w Kamieńcu Podolskim, ogłoszony jednym z siedmiu cudów Ukrainy.
Baszta Stefana Batorego – największa baszta Kamieńca Podolskiego. Jej inne nazwy to: Królewska, Spiżowa, Magazynowa, Kuśnierska, Siedmiopiętrowa.
Most Turecki w Kamieńcu Podolskim – most drogowy w Kamieńcu Podolskim, na Smotryczu, kamienny, wzniesiony przed 1494 lub w czasach Zygmunta I Starego; łączy Stary Zamek ze Starym Miastem.

Ratusz Polski – budynek jednego z trzech magistratów Kamieńca Podolskiego znajdujący się na Rynku Polskim. Pozostałymi były ratusze Ruski i Ormiański. Do końca XVII w. mieścił również magistrat ruski. Wzniesiony pod koniec XIV wieku jako wieża wójtowska, która przetrwała w obecnych murach po południowej stronie budynku. Obecnie mieszanka stylów renesansu, baroku i empire na dawnych, gotyckich fundamentach. Wieża zwieńczona jest złotym słońcem - symbolem Podola.

Twierdza w Kamieńcu Podolskim – dawna polska twierdza w Kamieńcu Podolskim; obejmowała zamknięte w meandrze Smotrycza Stare Miasto, wzniesiony nad przesmykiem most Turecki, Stary Zamek i Nowy Zamek, które broniły dostępu do mostu oraz szereg rzecznych budowli hydrotechnicznych.
Nowe Miasto – śródmiejska dzielnica Kamieńca Podolskiego, położona na wschód od Starego Miasta; pełni funkcje mieszkaniowo-usługowe; uniwersytet, muzeum.

Rynek Polski w Kamieńcu Podolskim – rynek w Kamieńcu Podolskim, na Starym Mieście, wytyczony w czasie lokacji miasta na prawie magdeburskim w 1374.
Stare Miasto – najstarsza dzielnica Kamieńca Podolskiego, położona w meandrze Smotrycza, na wschód od Starego Zamku; pełni funkcje mieszkaniowo-usługowe.