
Nepalczycy – nazwa obywateli państwa Nepal w języku polskim – odpowiednio są nimi każdy Nepalczyk i Nepalka, a także określenie ludności posługującej się językiem nepalskim zamieszkującej, poza Nepalem, Indie i Bhutan, oraz inne kraje, niezależnie od posiadanego obywatelstwa. W indyjskim stanie Sikkim ludność nepalskojęzyczna liczy 339 tys. i stanowi ponad połowę mieszkańców stanu; w Bengalu Zachodnim jest 1023000 osób mówiących po nepalsku, a w Assamie 565000. Nepalskojęzyczna ludność, wyznająca hinduizm, przeważa również na południu Bhutanu i są obywatelami tego kraju.

Dźhankri – nepalska nazwa lokalnych szamanów, spełniających wielorakie funkcje, zwłaszcza w wiejskich społecznościach państwa. Dźhankri w zależności od potrzeb mogą pełnić rolę uzdrowicieli, usuwając raczej duchowe przyczyny niedomagań niż fizycznie lecząc chorych, chronią przed czarami, bywają weterynarzami, a nawet kapłanami, celebrując rytuały religijne, takie jak śluby itp., a więc praktyki zasadniczo zarezerwowane dla braminów. Dźhankri stanowią trzeci element w przeważająco hinduistyczno-buddyjskim synkretyzmie nepalskim.
Gurkhowie – lud zamieszkujący Nepal, nazwany na cześć hinduskiego świętego i guru z VIII w. n.e. – Gorakhnatha. Jego uczeń Bappa Rawal założył dynastię Mewar. Potomkowie Rawala powędrowali na wschód i utworzyli odrębną gałąź rodu o nazwie Gorkha, która w drugiej połowie XVIII w. podbiła królestwo Nepalu. Gurkhowie zasłynęli głównie jako waleczni i odważni żołnierze najemni służący w szeregach brytyjskich wojsk kolonialnych.

Gurungowie - grupa etniczna w środkowej części Nepalu. Zamieszkują głównie tereny w okolicach Annapurny i miasta Pokhara. Ich liczba wynosi prawie 700 tysięcy, z czego połowa posługuje się językiem gurung. Posiadają bogate tradycje muzyczne. Nagrali filmy dokumentujące tradycyjne tańce. Tradycyjnie zajmują się głównie wysokogórskim pasterstwem, wielu służyło w przeszłości w brytyjskich oddziałach Gurkhów.

Lepczowie, Lepcza – grupa etniczna w Azji, jej pierwotną siedzibą są tereny indyjskiego stanu Sikkim, współcześnie Lepczowie zamieszkują także tereny zachodniego Bhutanu i wschodniego Nepalu, a także okolice Dardżylingu w Indiach. W latach 90. XX wieku ich liczebność wynosiła około 70 tys. osób.

Limbu – grupa etniczna we wschodnim Nepalu i Sikkimie, wraz z innymi grupami wchodząca w skład ludu Kiratów. Egzonim Limbu znaczy dosłownie "łucznik". Posługują się językiem limbu z tybeto-birmańskiej rodziny językowej. Ich liczebność ocenia się na około 700 tysięcy.
Newarowie – grupa etniczna zamieszkująca nepalską Dolinę Katmandu, posługująca się językiem newarskim. Liczba jej członków wynosi ponad 1 245 000 osób Zamieszkują oni oprócz Nepalu także Bhutan, Indie i Tybet. Główną religią wyznawaną przez Newarów jest hinduizm, choć istnieje także duża grupa wyznawców buddyzmu.

Santalowie – lud z grupy Munda, posługujący się językiem santali, zamieszkujący głównie tereny indyjskich stanów Bihar, Bengal Zachodni, Orisa, Madhya Pradesh i Asam, mniejsze skupiska żyją także na przyległych obszarach Bhutanu, Bangladeszu i Nepalu. W 1993 roku liczebność Santalów sięgała 5,4 mln. osób.

Szerpowie – lud tybetański zamieszkujący Himalaje w Indiach i Nepalu, przybyły na te tereny z Tybetu około XIII–XIV wieku. Populacja wynosi ok. 120 tys. ludzi. Szerpowie w większości są wyznawcami tybetańskiej odmiany buddyzmu. Zamieszkują oni piętrowe domy z oborą na dole, są bowiem hodowcami jaków. Domy te zbudowane są zazwyczaj na wysokości 3 do 6 tys. metrów n.p.m.; to od wieków stałe środowisko Szerpów.

Tamangowie, Tamang, Murmi – grupa etniczna zamieszkująca północno-centralną część Nepalu. Ich liczebność szacowana jest na 1,2 miliona. W większości wyznają buddyzm tybetański z elementami bön. Posługują się językiem tamang z rodziny tybeto-birmańskiej. Etnonim „Tamang” wywodzi się z tybetańskiego i znaczy „kawalerzysta”. Istotnie niegdyś służyli jako strażnicy granic. W czasach brytyjskich wielu Tamangów służyło w tzw. „regimentach Gurkhów”.