WAmenemhat V – faraon, władca starożytnego Egiptu z XIII dynastii, z czasów Drugiego Okresu Przejściowego. Panował od 1796 - 1793 roku p.n.e. lub też 1786 - 1781 p.n.e. Według Kanonu Turyńskiego, trzeci władca XIII dynastii, który panował cztery do pięciu lat. Jednym z niewielu zabytków, dokumentujących istnienie tego władcy jest wzmianka o nim umieszczona w Karnaku. Występuje tam pod imieniem Ameny Chemau oraz fragmenty rozbitej statuy, odnalezionej na Elefantynie. Miejsce pochówku władcy nie zostało odnalezione.
WChendżer - władca starożytnego Egiptu, z XIII dynastii. Znany jest głównie z kompleksu piramid w Sakkarze. Na steli z Abydos podana jest list prac budowlanych wykonanych w świątyni Ozyrysa z rozkazu Chendżera. Na tej samej steli wspomniany jest jego wezyr Ankhu.
WHor I – władca starożytnego Egiptu, 14. król XIII dynastii. Panował najprawdopodobniej przez bardzo krótki czas, w związku z czym nie zdążył wybudować dla siebie piramidy, która w tej dynastii była miejscem wspólnego pochówku królów. Hor jest znany przede wszystkim z pochówku w Dahszur, przy Anemenchacie III.
WNeferhotep I – 22. król XIII dynastii starożytnego Egiptu
WNeferhotep III – władca starożytnego Egiptu, Jeden z ostatnich królów XIII dynastii, z czasów Drugiego Okresu Przejściowego. Prawdopodobnie panowanie rozpoczął około roku 1630 p.n.e. Jednym z nielicznych świadectw o tym królu jest stela odnaleziona w 3. pylonie w Karnaku. Znajduje się na niej tytulatura Neferhotepa. Przedstawiony jest jako król-wojownik, obrońca Teb, ukochany przez swych żołnierzy po raz pierwszy noszący koronę cheperesz - błękitną, będącą oznaką władzy noszoną w czasie działań wojennych. Przedstawienie władcy w wojennej koronie i jako obrońcy Teb, a nie całego Egiptu może oznaczać, iż jego władza nie sięgała poza Tebaidę, co może oznaczać odłączenie się Nubii oraz utratę Delty na rzecz Hyksosów.
WSekhemre Khutawy Sobekhotep I − władca starożytnego Egiptu, XIII dynastii w czasie Drugiego Okresu Przejściowego. Znany z inskrypcji na kilku monumentach,w tym statuy z czerwonego granitu, znajdującej się obecnie w Muzeum Brytyjskim i z budynków w Luksorze. Był prawdopodobnie synem Amenemhata IV i Neferusobek. Rządził około trzech lat.
WSobekhotep III – władca starożytnego Egiptu, 21. król XIII dynastii z czasów Drugiego Okresu Przejściowego. Prawdopodobnie panował w latach 1708-1705 p.n.e. Według Kanonu Turyńskiego panował trzy lata i dwa miesiące. Dzięki kilku zabytkom, które przetrwały do naszych czasów znane są koligacje rodzinne Sobekhotepa. Zabytki te to m.in. skarabeusze genealogiczne, ołtarz na wyspie Sahel oraz inskrypcje skalne w okolicach Armant. Sobekhotep był synem Boskiego Ojca Mentuhotepa i Juhetibu, którzy oprócz niego mieli dwóch synów - Seneba i Chau. Znane są także imiona dwóch żon Sobekhotepa. Były to Senebhenaes i Neni, ze związku z którą narodziły się dwie córki Juhetibu i Dedetanket. Władca znany jest także dzięki rozbudowie świątyni Senusereta III w Medamud oraz działalności budowlanej w Tod i Elkab oraz być może także z Karnaku.
WSobekhotep IV - władca starożytnego Egiptu, 24. król XIII dynastii z czasów Drugiego Okresu Przejściowego. Prawdopodobnie panował w latach 1694-1685 p.n.e., choć jedynym zabytkiem dokumentującym najwyższy rok jego panowania jest stela z Edfu, poświadczająca 8. rok. Był synem Haanchefa i Kem. Wraz ze swym starszym bratem Neferhotepem I, uważani są za najważniejszych władców XIII dynastii. Sobekhotep był ostatnim władcą dynastii, rządzącym całym obszarem Egiptu i mającym zwierzchność nad Dolną Nubią, którego władza jest udokumentowana. Tablica królewska z Karnaku wymienia Sobekhotepa zaraz po Neferhotepie, pomijając krótkie, niespełna roczne panowanie ich brata Sahathora. Dzięki skalnej inskrypcji z Wadi Hammamat znane są imiona członków jego rodziny. Byli nimi - żona Czan oraz synowie Haanchef-Ijchernefer, Sahathor, Sobekhotep -, Sobekhotepdżadża oraz córka Nebetiunet. O sprawnych rządach tego władcy może również świadczyć stela z Teb, choć zachowana jedynie we fragmentach przedstawia wojenną wyprawę do Dolnej Nubii. Niezwykle ważnym świadectwem władzy Sobekhotepa jest jego dekret z Karnaku, ustanawiający nadanie dla świątyni Amona. Sobekhotep jest jednym z nielicznych władców tamtego okresu, po którym, mimo upływu z góra 3600 lat zachowało się wiele świadectw. Kolosalne posągi ze świątyni Ptaha z Memfis, nadania i renowacje w Tebach m.in. posagu Mentuhotepa II i Senusereta II. Zachowało się także wiele drobnych przedmiotów m.in. naczynia fajansowe i gliniane, pierścienie i skarabeusze z jego imieniem. Sobekhotep rezydował w Iczitaui - stolicy założonej niegdyś przez twórcę XII dynastii - Amenemhata I, w Dolnym Egipcie. Znane jest także kilka imion jego dostojników dworu m.in. wezyra Ijmeru-Neferkare oraz zarządcy dóbr Nebancha. Prawdopodobnie to za czasów panowania Sobekhotepa miasto Hut-uret zostało zdobyte przez Hyksosów, gdzie założyli oni swoją stolicę.
WSobekhotep V – władca starożytnego Egiptu, 25. król XIII dynastii z czasów Drugiego Okresu Przejściowego. Prawdopodobnie panował w latach 1685-1680 p.n.e. Prawdopodobnie był synem Sobekhotepa IV i królowej Czan. Może na to wskazywać wspólne przedstawienie obu postaci - króla Sobekhotepe i księcia Sobekhotepa na inskrypcji w Wadi el-Hudi. Żoną Sobekhotepa V była prawdopodobnie Chaesnub. Król wzmiankowany jest na tablicy królewskiej w Karnaku oraz na Kanonie Turyńskim, według którego rządy sprawował cztery lata, osiem miesięcy i 29 dni.
WWegaf – pierwszy władca XIII dynastii. Prawdopodobnie sprawował rządy w latach 1776-1774 lub 1794-1792, lub 1759-1757 p.n.e. (Franke). Według Papirusu Turyńskiego władzę sprawował dwa lata, trzy miesiące i 23 dni. Objął rządy po bezpotomnej śmierci Neferusobek. Być może był spokrewniony z władcami XII dynastii. Imię króla wymienione jest również na tablicy królewskiej w Karnaku. Znany jest także ze steli i posągu, znalezionego w Karnaku, steli z Mirgissa oraz posągu z Semna w Nubii. Wzmianki o tym władcy znaleziono również w świątyni Montu w Medamud na bloku Amenemhata VII. Prawdopodobnie zanim wstąpił na tron był jednym z dowódców wojskowych.