WAłaid – wulkan z grupy stratowulkanów położony na wyspie Atłasowa w archipelagu Wysp Kurylskich, 2339 m n.p.m. Jego wiek jest określany na 40 000–50 000 lat.
WWulkan Barańskiego – czynny stratowulkan o wysokości 1132 m n.p.m., w azjatyckiej części Rosji na wyspie Iturup, należącej do archipelagu Wysp Kurylskich. Ostatnia i jak na razie jedyna zanotowana erupcja wulkanu miała miejsce w 1951 roku. Wulkan nazywany jest Wulkanem Barańskiego, używa się także samego sformułowania Barański, nazwy te pochodzą od nazwiska sowieckiego geografa Mikołaja Barańskiego.
WCzikuraczki – czynny wulkan na wyspie Paramuszyr w archipelagu Wysp Kurylskich w Rosji. Najwyższy punkt jego kaldery jest jednocześnie najwyższym wzniesieniem całej wyspy.
WWulkan Fussa – aktywny stratowulkan, położony południowo-zachodniej części wyspy Paramuszyr, w archipelagu Wysp Kurylskich, należących do Rosji. Szacunkowy wiek wulkanu wynosi od 40 do 50 tys. lat, jedyna udokumentowana erupcja wulkaniczna, miała miejsce w 1854 roku, wszystkie pozostałe podawane w różnych publikacjach, erupcje tego wulkanu m.in: w 1737, 1742, 1793, 1857, 1859 i 1933 są fałszywe. Stratowulkan wznosi się na wysokość około 1772 metrów ponad poziom morza, krater wulkaniczny na szczycie mierzy ok. 700 m szerokości i blisko 300 metrów głębokości. Nazwa wulkanu pochodzi od nazwiska rosyjskiego matematyka szwajcarskiego pochodzenia Nikołaja Fussa.
WKaldera Gołownina – czynny wulkan w azjatyckiej części Rosji na wyspie Kunaszyr, jednej z wysp archipelagu Kuryli. Leży w południowej części wyspy i jest najbardziej na południe wysuniętym wulkanem Wysp Kurylskich.
WIwan Groznyj – czynny stratowulkan o wysokości 1158 m n.p.m., należący do pasma wulkanów Groznyj chriebiet, położonego w centralnej części rosyjskiej wyspy Iturup w archipelagu Wysp Kurylskich. Rosyjska nazwa wulkanu pochodzi od wielkiego księcia moskiewskiego Iwana IV Groźnego.
WKrenicyn – czynny stratowulkan mający wysokość około 1325 m n.p.m., w azjatyckiej części Rosji. Jeden z dwóch wulkanów na wyspie Onekotan, leżącej w archipelagu Wysp Kurylskich. Ostatnią erupcę zanotowano w 1952 roku. Wulkan podobnie jak sąsiedni wulkan Nemo, w wyniku ogromnej erupcji utworzył wokół siebie kalderę. Kaldera nazywana Tao-Rusyr ma około 7,5 kilometrową średnicę, która w dużej mierze wypełniona jest wodą. Według szacunków powstała około 5500 lat p.n.e, podczas największej holoceńskiej erupcji wulkanu na Wyspach Kurylskich. Nazwa stożka wulkanicznego Krenicyn została zaczerpnięta od nazwiska rosyjskiego podróżnika i oficera marynarki wojennej Piotra Krenicyna.
WNemo – czynny stratowulkan mający wysokość około 1018 m n.p.m., w azjatyckiej części Rosji. Jeden z dwóch wulkanów na wyspie Onekotan, leżącej w archipelagu Wysp Kurylskich. Ostatnią erupcję zanotowano w 1938 roku, wcześniejsze wzmianki na temat erupcji wulkanu pochodzą z połowy XVIII wieku. Wulkan znajduje się na skraju dwóch łączących się kraterów wulkanicznych, należy on podobnie jak sąsiedni wulkan Krenicyn, do rodzaju kalder z stożkiem położonym pośrodku krateru wypełnionego wodą.
WRuruj – czynny wulkan w azjatyckiej części Rosji na wyspie Kunaszyr, jednej z wysp archipelagu Kuryli. Leży w północnej części wyspy, u północnego zakończenia Grzbietu Dokuczajewa.Budowazłożony stratowulkan; lawy andezytowe i bazaltowe; obecnie jest rejestrowana aktywność termalna i gazowa (fumarole) na stokach północno-zachodnich.
WWulkan Saryczewa – stratowulkan o wysokości 1496 m n.p.m. zajmujący większą część rosyjskiej wyspy Matua w archipelagu Kuryli.
WTiatia – czynny wulkan w azjatyckiej części Rosji na wyspie Kunaszyr, jednej z wysp archipelagu Kuryli. Leży w północno-wschodniej części wyspy.