WProwincja Brandenburgia – prowincja państwa pruskiego, a potem zjednoczonych w XIX w. Niemiec. Prowincja powstała w 1815 roku. W 1939 roku prowincja miała powierzchnię 38 275 km² i liczyła 3 023 443 mieszkańców.
WProwincja Dolny Śląsk – prowincja pruska utworzona uchwałą sejmu pruskiego z 14 października 1919 roku z części Śląska, ze stolicą we Wrocławiu. Dopiero 25 lipca weszła w życie ustawa wykonawcza. Oprócz Śląska obejmowała także część Łużyc i ziemię kłodzką. Dzieliła się na dwie rejencje: wrocławską i legnicką. 21 III 1938 połączona z prowincją Górny Śląsk, od 1941 znowu oddzielna prowincja. Jej powierzchnia wynosiła 26 615 km². W 1925 zamieszkiwało ją 3,126 mln ludzi.
WProwincja Górny Śląsk (górnośląska) – pruska prowincja utworzona w październiku 1919 roku przez władze niemieckie na tych terenach Górnego Śląska, które były wówczas pod władaniem niemieckim. Istniała w latach 1919–1938 i 1941–1945.
WHanower – od 1866 nazwa pruskiej prowincji, a w 1946 nazwa niemieckiego landu Hanower, włączonego następnie do landu Dolna Saksonia. W przeprowadzonym 18 maja 1924 plebiscycie mieszkańcy prowincji opowiedzieli się za pozostaniem w granicach Prus, a więc przeciwko utworzeniu odrębnego kraju o nazwie Land Hannover.
WHesja-Nassau – prowincja pruska, utworzona w 1868 z dawnego elektoratu Hesja–Kassel, księstwa Nassau, Wolnego Miasta Frankfurtu i kilku heskich, bawarskich i innych drobnych posiadłości.
WMarchia Graniczna Poznańskie-Prusy Zachodnie, Pogranicze poznańsko-zachodniopruskie – prowincja Prus w latach 1922-1938 utworzona z części Prus Zachodnich i Prowincji Poznańskiej, które nie powróciły do Polski po traktacie wersalskim. Stolicą prowincji była Piła. W 1933 roku prowincja miała powierzchnię 7695 km² i liczyła 337 578 mieszkańców.
WProwincja Pomorze – prowincja państwa pruskiego, a potem zjednoczonych w XIX w. Niemiec. Stolicą prowincji był Szczecin, a przejściowo w okresie 1808–1814 Stargard. W 1939 roku prowincja miała powierzchnię 38 401 km² i liczyła 2 405 021 mieszkańców.
WProwincja Jülich-Kleve-Berg – pruska prowincja istniejąca w latach 1815–1822, ze stolicą w Kolonii (Köln).
WPrusy Wschodnie – część Królestwa Pruskiego, a potem zjednoczonych w XIX w. Niemiec. Prowincja Prusy Wschodnie powstała w 1772 r. z części ziem Polski (Warmii) oraz Prus Książęcych. Stolicą prowincji był Królewiec. W maju 1939 roku prowincja miała powierzchnię 36 991,71 km² i liczyła 2 488 122 mieszkańców.
WProwincja Saksonia – pruska prowincja istniejąca w latach 1816-1944 ze stolicą w Magdeburgu.
WProwincja Śląsk – prowincja Prus powstała po kongresie wiedeńskim i istniejąca w latach 1815–1919 i 1938-1941. Jej stolicą był Wrocław. Po przegraniu przez Niemcy II wojny światowej niemal całe terytorium, na którym leżała prowincja, należy do Polski, natomiast już od 1920 fragmenty prowincji znalazły się w granicach Czechosłowacji i Polski.
WWielkie Księstwo Poznańskie – autonomiczne księstwo, wchodzące w skład Prus, powstałe na mocy kongresu wiedeńskiego, mające w zamierzeniu mocarstw zaspokoić narodowe dążenia Polaków w związku z wyłączeniem decyzją kongresu zachodniej części Wielkopolski i Kujaw z terytorium Księstwa Warszawskiego, z którego utworzono Królestwo Polskie, państwo konstytucyjne, związane jedynie unią personalną z Imperium Rosyjskim. Po powstaniu listopadowym w Królestwie Polskim, popartym przez Poznanian, autonomia Księstwa została ograniczona w 1831 r., a po powstaniach wielkopolskich z 1846 i 1848 – całkowicie zniesiona. Administracja pruska bez żadnego aktu prawnego zmieniła nazwę na Prowincja Poznańska, ale w użyciu społecznym nadal pozostawała nazwa Wielkie Księstwo Poznańskie. Nazwa ta pozostała w pełnej tytulaturze królów Prus, a następnie cesarzy niemieckich aż do abdykacji Wilhelma II.