WAnthropornis – rodzaj eoceńskich pingwinów antarktycznych oraz południowoaustralijskich. Prawie cały materiał kopalny, na który składają się przede wszystkim izolowane kości, pochodzi z północnej części Półwyspu Antarktycznego. Przedstawiciele gatunku typowego są, obok Pachydyptes ponderosus z eocenu Nowej Zelandii, największymi pingwinami znanymi nauce. Ptaki te ważyły ponad 80 kg, zaś ich długość całkowita przekraczała 165 cm.
WBullockornis planei – gatunek dużego ptaka nielotnego z rodziny Dromornithidae, zamieszkujący w miocenie Australię 15–12 milionów lat temu.Cechy gatunkuduży ptak o masywnym dziobie i uwstecznionych skrzydłach Wymiary średniewzrost do ok. 2,5–3 mmasa ciała do ok. 250–300 kg PożywienieNiepewne. Kształt czaszki sugeruje mięsożerność, ale pozostałe ptaki z tej rodziny były najprawdopodobniej roślinożerne. Mięsożerności może przeczyć również budowa nóg. Być może ptaki te były wszystkożerne. Hipotetyczna mięsożerność oraz rozmiary sprawiły, że nadano jej w języku angielskim potoczną nazwę Demon Duck of Doom, czyli „demoniczna kaczka zagłady”.
WDromornis australis – gatunek wymarłego, olbrzymiego, nielotnego ptaka z rodziny Dromornithidae, występującego w pliocenie na terenach Australii.
WDromornis stirtoni – gatunek wymarłego ptaka z rodziny Dromornithidae, największy kopalny nielot.
WDromornithidae – rodzina bardzo dużych, nielotnych i wymarłych ptaków z rzędu blaszkodziobych. Występowały w Australii od miocenu do późnego plejstocenu, wymarły 50 000–20 000 lat temu.
WEmu czarne – duży, wymarły podgatunek emu zwyczajnego, ptaka nielotnego z podrodziny emu (Dromaiinae) w rodzinie kazuarowatych (Casuariidae). Zamieszkiwał niegdyś wyspę King leżącą w Cieśninie Bassa, między Australią a Tasmanią.
WEmu małe – wymarły podgatunek emu zwyczajnego, nielotnego ptaka z podrodziny emu (Dromaiinae) w rodzinie kazuarowatych (Casuariidae). Podobnie jak w przypadku emu czarnego kwestią sporną pozostaje, czy był to osobny gatunek, czy też podgatunek emu zwyczajnego. Zamieszkiwał niegdyś Wyspę Kangura leżącą we wschodniej części Wielkiej Zatoki Australijskiej, u południowych wybrzeży Australii.
WKrzakówka wyspowa – gatunek małego ptaka z rodziny buszówkowatych (Acanthizidae). Występował endemicznie na wyspie Lord Howe. Wymarł niedługo po 1928.
WModrzyk mały – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae). Występował endemicznie na Lord Howe. Między pierwszym (1788) i ostatnim opisaniem żywego ptaka (1790) minęły zaledwie dwa lata. Gatunek uznany za wymarły, wyginął wskutek odłowu przez wielorybników i żeglarzy.
WPalaeeudyptes – rodzaj wielkich pingwinów paleogeńskich. Przedstawiciele wszystkich znanych gatunków pod względem rozmiarów ciała nie mieli sobie równych wśród współczesnych Sphenisciformes, np. długość ciała ptaków należących do P. klekowskii mogła wynosić nawet 160 cm. P. antarcticus z oligocenu Nowej Zelandii był pierwszym opisanym gatunkiem kopalnych pingwinów. Pozostałe gatunki należące do Palaeeudyptes opisano z eocenu Półwyspu Antarktycznego (P. gunnari) oraz Nowej Zelandii ; szczątki kopalne zidentyfikowane jako Palaeeudyptes sp. są znane z eocenu południowego Chile i południowej Australii. Wyniki najnowszych badań sugerują, że rodzaj ten nie jest taksonem monofiletycznym i wskazują na bliskie pokrewieństwo antarktycznych gatunków Palaeeudyptes z Inkayacu paracasensis. Pod dyskusję poddana została także możliwość istnienia tylko jednego gatunku z Półwyspu Antarktycznego, gdyż różnice pomiędzy P. klekowskii i P. gunnari można wytłumaczyć istnieniem dobrze wykształconego dymorfizmu płciowego.
WSkworczyk ogorzały – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych (Sturnidae). Występował na dwóch australijskich wyspach: Lord Howe i Norfolk. Odnotowany po raz ostatni w 1923.
WŚwiergotka rajska – wymarły gatunek ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae), zamieszkujący niegdyś wschodnią Australię – Queensland oraz Nową Południową Walię.