WÁlsey, Álfsey – wyspa wulkaniczna u wybrzeży Islandii, w archipelagu Vestmannaeyjar. Jest oddalona o 3,5 km na południe od Stórhöfði, najdalej wysuniętego na południe przylądka wyspy Heimaey. Ma powierzchnię 0,25 km². Brzegi wyspy, z wyjątkiem północnego to wysokie klify. Najwyższy punkt, położony wewnątrz wyspy, leży na wysokości 137 m n.p.m. Zamieszkuje ją m.in. maskonur zwyczajny.
WBjarnarey – mała wyspa o powierzchni 0,32 km² pochodzenia wulkanicznego, należąca do archipelagu Vestmannaeyjar na południu Islandii.
WBrokey – największa wyspa w zatoce Breiðafjörður, należąca do Islandii. Na wyspie znajdują się pozostałości opuszczonego młyna kukurydzianego zbudowanego przez rolnika Vigfusa Hjaltalina.
WEldey − niewielka wyspa położona na południowy zachód od Islandii, około 16 km od półwyspu Reykjanes. Wyspa Eldey obejmuje powierzchnię około 0,03 km², a jej najwyższy punkt znajduje się na wysokości 77 metrów n.p.m.
WElliðaey – trzecia pod względem wielkości wyspa archipelagu Vestmannaeyjar, o powierzchni 0,45 km². Powstała w wyniku erupcji wulkanu 5-6 tysięcy lat temu. Znajduje się w północno-wschodniej części archipelagu. W najwyższym punkcie wznosi się 114 m n.p.m.
WHæna – niezamieszkana wyspa Islandii należąca do Wysp Vestmann. Wraz z innymi małymi wyspami Hani, Hrauney i Grasleysa tworzy mały archipelag Smáeyjar.
WHjörsey – bezludna wyspa w Zatoce Faxa na Ocean Atlantycki u zachodnich wybrzeży Islandii, w całości zajmuje ją państwo Islandia. Powierzchnia 5,5 km², maksymalna wysokość 12 m n.p.m.
WKolbeinsey – niewielka wulkaniczna wysepka położona 105 km na północ od wybrzeży Islandii i 74 km od wyspy Grímsey. Wyspa jest najdalej wysuniętym na północ punktem Islandii. Znajduje się pod stałym działaniem erozyjnym fal morskich i przewidywano, że miała zniknąć około roku 2020, jednak w sierpniu 2020 roku wyspa w dalszym ciągu znajdowała się nad powierzchnią wody podczas odpływu. Jest zupełnie pozbawiona roślinności. Została tak nazwana na cześć swojego odkrywcy: Kolbeinna Sigmundarsona.
WMálmey – niezamieszkana wyspa u północnego wybrzeża Islandii, jednej z trzech wysp w zatoce Skagafjörður.
WPapey – największa wyspa przy wschodnim wybrzeżu Islandii, o powierzchni 2 km². Można się na nią dostać tylko z portu Djúpivogur położonego na głównej wyspie. W 1902 r. na wyspie była tylko jedna farma i kościół. Najwyższy punkt wyspy – Hellisbjarg ma 58 m wysokości. Wyspa jest pokryta roślinnością, nierówna i bagnista. Klify obfitują w ptactwo wodne, a wiele edredonów gnieździ się na wyspie podczas sezonu rozrodczego.
WSuðurey – wyspa na Oceanie Atlantyckim, w archipelagu Vestmannaeyjar położonym u południowych wybrzeży Islandii. Znajduje się około 2 km na południe od Stórhöfði, najdalej wysuniętego na południe przylądka Heimaey – największej wyspy archipelagu. Ma powierzchnię 0,20 km². Najwyższy punkt leży na wysokości 161 m n.p.m. Ma strome brzegi, a jej powierzchnia jest pokryta trawą.
WSurtsey – wyspa wulkaniczna u południowych wybrzeży Islandii, jednocześnie ze względu na położenie geograficzne najdalej na południe wysunięta część tego kraju. Powstała na skutek podmorskiej erupcji wulkanicznej, która rozpoczęła się na głębokości 130 metrów i wyłoniła się na powierzchnię 14 listopada 1963. Erupcja mogła rozpocząć się kilka dni wcześniej, a zakończyła się 5 czerwca 1967, kiedy to wyspa osiągnęła największą powierzchnię – 2,7 km². Od tego czasu wpływy fal i wiatru powodują erozję i stałe zmniejszanie się powierzchni wyspy.
WViðey – wyspa przybrzeżna w południowo-zachodniej Islandii, w południowej części zatoki Kollafjörður, około 700 m na północ od wybrzeża głównej wyspy, na którym położona jest stolica kraju Reykjavík. Od stałego lądu oddziela ją cieśnina Viðeyarsund. Około 2 km na zachód od Viðey położona jest mniejsza wyspa Engey, a około 1 km na wschód półwysep Geldinganes.