WDiprotodon – największy torbacz w historii Ziemi. Był wielkości dzisiejszego nosorożca białego. Prowadził podobny tryb życia do hipopotama. Szkielety tych zwierząt zostały odkryte w słonych glinach australijskiego jeziora Callabona.
WKangur rączy – gatunek wymarłego torbacza z rodziny kangurowatych. Występował na południowym wschodzie australijskiego stanu Australia Południowa.
WKollikodon − rodzaj wymarłego stekowca, zamieszkującego we wczesnej kredzie Nową Południową Walię w Australii. Na podstawie mierzących ok. 5,5 mm długości i od 4 do 6 mm szerokości zębów trzonowych można przypuszczać, że Kollikodon mierzył ok. 1 m długości. Jeżeli było tak w rzeczywistości, był on jednym z największych ssaków mezozoiku. Być może prowadził wodny tryb życia, na co może wskazywać budowa zębów, służących do zgniatania skorupiaków. Na podstawie odkryć w Australii przypuszcza się, że żył ok. 100.000.000 lat temu.
WLew workowaty – wymarły gatunek drapieżnego ssaka z nadrzędu torbaczy, żyjący w Australii w okresie plejstocenu.
WObdurodon dicksoni - wymarły gatunek dziobaka z rodzaju obdurodon (Obdurodon). Żył w dolnym i późnym miocenie na terenie Australii. Został odkryty w 1984 roku przez Michael Archer, F.A. Jenkins, S.J. Hand, P. Murray i H. Godthelp w Riversleigh.
WObdurodon insignis - wymarły gatunek dziobaka z rodzaju obdurodon (Obdurodon). Żył w oligocenie na terenie Australii. Został odkryty w 1975 roku przez Mike O. Woodburne i Dick H. Tedford w Etudunna Formation na pustyni Tirari.
WPazurogon księżycowy – wymarły gatunek ssaka z rodziny kangurowatych (Macropodidae).
WPhascolarctos stirtoni – gatunek wymarłego torbacza z rodziny koalowatych (Phascolarctidae). Egzystował w plejstocenie razem z dzisiejszym koalą, jednak był od niego większy. Wymarł około 50 tysięcy lat temu. Przyczyny wyginięcia nie są znane.
WSkakuszka długoogonowa – gatunek wymarłego gryzonia z rodziny myszowatych (Muridae). Znany z nielicznych okazów, ostatnie znalezione zostały na Terytorium Północnym w 1901 roku. Występował w Australii Zachodniej i na Terytorium Północnym. Szczątki kostne znajdywano również w Australii Południowej. Zamieszkiwał suche i półpustynne tereny porośnięte akacją i eukaliptusem oraz niskie zarośla. Stosunkowo duży gryzoń z rodzaju Notomys osiągający masę ciała 100 g i długim ogonie. Biologia i ekologia tego gatunku słabo poznana. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii EX (wymarły). Nie są znane przyczyny wymarcia tego ssaka, prawdopodobnie mogło to być związane ze sprowadzeniem do Australii kotów i lisów.
WSthenurus – rodzaj wymarłych torbaczy z rodziny kangurowatych. Znanych ze stanowisk w Australii, rodzaj Sthenurus występował w czasie trwania epok pliocenu i plejstocenu.
WSzczurzynek koralowy – gatunek gryzoni z rodziny myszowatych (Muridae), który występował endemicznie na Bramble Cay, australijskiej wysepce w Cieśninie Torresa. Gatunek został opisany naukowo w 1924 roku przez O. Thomasa, wymarł na początku XXI wieku na skutek wzrostu poziomu morza związanego z ociepleniem klimatu.
WWielkouch mniejszy – gatunek wymarłego ssaka z rodziny wielkouchowatych (Thylacomyidae). Występował w centralnej Australii, ostatni osobnik został zaobserwowany w 1931.
WWilkowór tasmański, wilk workowaty, wilk tasmański – wymarły gatunek ssaka z rodziny wilkoworowatych (Thylacinidae), największy drapieżny torbacz czasów współczesnych. Pierwotnie występował na terenach Australii i Nowej Gwinei, w czasach historycznych został wyparty wyłącznie do terenów Tasmanii, gdzie wyginął w XX wieku. Był ostatnim przedstawicielem rodzaju Thylacinus.