
Agri Decumates – rzymska nazwa terytorium w Germanii, położonego między Górnym Renem a Dunajem, obejmującego znaczną część dzisiejszego Schwarzwaldu.

Barbaricum – określenie używane przez starożytnych Rzymian, którym nazywali oni ziemie zamieszkane przez barbarzyńców, czyli ludzi pozostających poza wpływami antycznej (grecko-rzymskiej) kultury, w szczególności zaś za Renem i Dunajem.

Diecezja Panonii – w Cesarstwie Rzymskim jednostka administracyjna ze stolicą w Sirmium, część prefektury Italii, a następnie prefektury Ilirii, po 379 ponownie podporządkowana Italii, jako diecezja Ilirii. Dzieliła się na prowincje.

Laurentum – starożytne miasto latyńskie położone nad Morzem Tyrreńskim między Ostią a Lawinium. Według legendy było pierwszą stolicą Lacjum oraz siedzibą króla Latynusa. Należało do Związku Latyńskiego. W czasach republiki rzymskiej miasto podupadło, a w czasach cesarstwa zostało połączone z Lawinium, tworząc razem z nim municypium Lauro-Lavinates.

Luperkal (Lupercal) – jaskinia, w której według mitologii rzymskiej wilczyca miała karmić Romulusa i Remusa, synów Marsa i Rei Sylwii. W tamtym miejscu bracia założyć mieli później Rzym.

Okręgi rzymskie w czasach Augusta − podział Rzymu na czternaście jednostek administracyjnych, którego dokonał cesarz Oktawian August w 7 r. p.n.e.

Prefektura - w starożytnym Rzymie urząd prefekta i okres jego kadencji, a od pierwszej połowy IV w. n.e. nazwa czterech głównych jednostek administracyjnych państwa rzymskiego, na których czele stali prefekci pretorianów .

Prefektura Galii – jedna z czterech wielkich jednostek podziału terytorialnego w późnym okresie istnienia cesarstwa rzymskiego.

Prefektura Ilirii – jedna z czterech wielkich jednostek podziału administracyjnego (prefektur) w Cesarstwie Rzymskim w ostatnim okresie przed podziałem na Cesarstwo zachodniorzymskie i Cesarstwo wschodniorzymskie (Bizantyńskie).

Prefektura Italii – jedna z czterech wielkich jednostek podziału terytorialnego w późnym okresie istnienia cesarstwa rzymskiego.

Prefektura Orientu – jednostka podziału administracyjnego w Cesarstwie Rzymskim w ostatnim okresie przed podziałem na Cesarstwo zachodniorzymskie i Cesarstwo wschodniorzymskie (Bizantyńskie).

Rioni Rzymu − tradycyjny podział administracyjny Rzymu, dotyczący części wewnątrz murów aureliańskich, z niewielkimi wyjątkami.
Rubikon – niewielka rzeka w północnych Włoszech; płynie z Apeninów Północnych do Morza Adriatyckiego, do którego uchodzi na południe od Gatteo.

Ventotene – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Lacjum, w prowincji Latina. Gmina obejmuje wyspę pochodzenia wulkanicznego o tej samej nazwie, znanej w starożytnym Rzymie pod nazwą Pandataria lub Pandateria.

Vindolanda – obóz rzymski położony na terenie Brytanii pomiędzy rzekami Tyne i Solway. Zbudowany w I wieku, a opuszczony najprawdopodobniej wiosną lub wczesnym latem 105 roku. Stacjonująca tam jednostka miała wzmocnić wyprawę wojenną cesarza Trajana do Dacji.

Wielka Grecja – w starożytności południowa część Półwyspu Apenińskiego oraz większość Sycylii skolonizowanej przez Greków w VII/VI wieku p.n.e. w okresie wielkiej kolonizacji. Inaczej nazywana Wielką Helladą. Głównym plemieniem kolonizującym te tereny byli Jonowie, stąd najprawdopodobniej wywiedziona została także nazwa oblewającego te tereny od wschodu i południa Morza Jońskiego.