
Adil Girej – chan krymski 1666-1671. W 1666 obrany chanem, prowadził politykę przyjazną Rzeczypospolitej. W 1669 kandydat na tron polski.
Jan Klemens Branicki herbu Gryf – hrabia na Branicach, Ruszczy i Tykocinie, miecznik wielki koronny, hetman polny koronny (1735–1752), hetman wielki koronny (1752), kasztelan krakowski, wojewoda krakowski od 1746, chorąży wielki koronny w latach 1724–1746, starosta brański, starosta mościcki w 1744 roku, prezes Komisji Wojskowej Koronnej.

Charles-Paris d'Orléans-Longueville – diuk Longueville, książę Châtellaillon, Neufchâtel i Valangin, diuk Estouteville, hrabia Saint-Pôl, par Francji.

Adam Kazimierz Czartoryski książę na Klewaniu i Żukowie herbu Pogoń Litewska, pseud. i krypt.: A. C. G. Z. P. P.; Ad. Cz.; Daniel Belgram, kamerdyner J. K. Mci; W. Imci Pan Daniel Belgram, starosta malczewski; A. Dantiscus; Doświadczyński; Mikołaj Doświadczyński; Morzygodzina; Philhellène; Wincenty Turski; Theatralski(?), – polski polityk, mąż stanu, dramatopisarz, krytyk literacki i teatralny, publicysta, mecenas sztuki, przywódca Stronnictwa Patriotycznego, feldmarszałek austriacki od 1805 roku, członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1773–1792, generał lejtnant komenderujący 1 i 2 Dywizją wojsk litewskich, szef Gwardii Pieszej Wielkiego Księstwa Litewskiego w latach 1765–1783, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1782 roku

Emanuel Bragança, port. Infante Dom Manuel de Bragança, a właściwie Manuel José Francisco António Caetano Estêvão Bartolomeu de Bragança – infant, książę Portugalii z dynastii Bragança. Syn króla Piotra II i Marii Zofii von Pfalz-Neuburg.

Fiodor I – car Rosji w latach 1584–1598, syn Iwana IV (1533–1584) i Anastazji Romanowny Zacharyny. Ostatni przedstawiciel dynastii Rurykowiczów na tronie carskim.

Fiodor III Aleksiejewicz, ros. Фёдор III Алексеевич – car Rosji w latach 1676–1682, syn Aleksego I (1645–1676).

Fryderyk Krystian Leopold Wettyn – królewicz polski, elektor saski w 1763 r. z dynastii Wettynów. Syn króla Polski, elektora Saksonii Augusta III Sasa i arcyksiężniczki austriackiej Marii Józefy.

Gustaw II Adolf, Lew Północy – król Szwecji w latach 1611–1632, dowódca, strateg, reformator armii i polityk. Po objęciu przez niego rządów kraj stał się mocarstwem i poszerzył swoje terytorium. Poprowadzona osobiście przez niego szwedzka interwencja w wojnę trzydziestoletnią uratowała niemiecki protestantyzm.

Henryk Juliusz de Burbon – francuski arystokrata, piąty książę Condé od 1686, par Francji, pierwszy książę krwi.

Henryk XI – książę legnicki z dynastii Piastów, opój i utracjusz. Syn księcia legnickiego Fryderyka III i Katarzyny, córki księcia Meklemburgii Henryka V. Mąż Zofii Hohenzollern, córki margrabiego Ansbach i księcia karniowskiego Jerzego Hohenzollerna.

Jerzy Jazłowiecki herbu Abdank – hetman wielki koronny w latach 1569-1575, hetman polny koronny w 1569, wojewoda podolski od 1567, ruski od 1569, kasztelan kamieniecki od 1564, starosta czerwonogrodzki od 1544, kamieniecki od 1547, lubaczowski i latyczowski od 1566, chmielnicki od 1571, śniatyński od 1573, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w 1564 roku.

Krystyna z dynastii Wazów – królowa Szwecji w latach 1632–1654.

Ludwik Wilhelm – wódz cesarski, margrabia badeński (Baden-Baden) w latach 1677–1707.

Maksymilian II Emanuel Wittelsbach – elektor Bawarii w latach 1679–1726.
Michał Apafy – książę Siedmiogrodu w latach 1661-1690.

Livio Odescalchi – syn Carla Odescalchiego, książę Bracciano, Sirmio i Ceri, grand hiszpański, bratanek papieża Innocentego XI, kandydat do tronu polskiego podczas elekcji 1697 roku. Za jego czasów ród Odescalchich umocnił swoje znaczenie. Wraz ze swoim stryjem wspierał finansowo wyprawę wiedeńską.
Michał Kazimierz Ogiński, książę herbu Oginiec – generał lejtnant, hetman wielki litewski 1768 – 1793, wojewoda wileński od 1764, pisarz polny litewski od 1748, cześnik wielki litewski od 1744, konsyliarz Rady Nieustającej, starosta ryczywolski w 1771 roku; kompozytor, pisarz, poeta i dramaturg, kuzyn Andrzeja Ignacego, który był ojcem kompozytora Michała Kleofasa Ogińskiego.
Karol Ferdynand Waza – królewicz polski, biskup wrocławski, biskup płocki, książę nyski, książę opolsko-raciborski, książę pułtuski, opat czerwiński w latach 1634–1640, mogilski i tyniecki, pan na Żywcu.

Dymitr Jerzy Wiśniowiecki herbu Korybut – książę, kasztelan krakowski od 1680, wojewoda krakowski od 1678, hetman wielki koronny od 1676, hetman polny koronny od 1668, wojewoda bełski od 1660, strażnik polny koronny od 1658, starosta białocerkiewski, kamionecki, solecki, brahiński, starosta lubomelski w 1667 roku, starosta drahimski w 1667 roku.