
Brexit – proces opuszczania przez Wielką Brytanię struktur Unii Europejskiej. Wielka Brytania opuściła Unię Europejską 31 stycznia 2020 o godz. 24:00 CET. Do 21 marca 2019 zgodnie z traktatem lizbońskim terminem tym był 29 marca 2019, po czym, zgodnie z przyjętymi porozumieniami, do 10 kwietnia 2019 terminem był 12 kwietnia 2019, a do 28 października 2019 terminem był 31 października.

Commonwealth realm – każde z 16 suwerennych państw, które będąc członkiem Wspólnoty Narodów uznaje brytyjskiego monarchę za własnego władcę. Premier każdego królestwa wspólnotowego jest doradcą królowej i za jego lub jej sugestią wyznaczany zostaje gubernator. Ten ostatni jest oficjalnym reprezentantem monarchy brytyjskiego. W konsekwencji każdy z Commonwealth realm złączony jest unią personalną ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

English Defence League – brytyjska organizacja uznawana za skrajnie prawicową, zajmująca się organizowaniem ulicznych protestów przeciwko islamowi, prawu szariatu oraz ekstremizmowi islamskiemu. Nietypowo dla organizacji skrajnej prawicy, zabiega o szersze poparcie. Podczas demonstracji ścierała się czasem z członkami antyfaszystowskiej organizacji Unite Against Fascism (UAF). W 2009 członkowie ugrupowania zorganizowali "patriotyczny marsz" podczas którego przeszli przez dzielnicę muzułmańskich imigrantów demolując ulice i sklepy.

W brytyjskiej polityce termin Great Offices of State oznacza cztery najwyższe rangą stanowiska w rządzie. Są nimi Premier, Kanclerz Skarbu, Sekretarz Stanu Spraw Zagranicznych i Wspólnoty Narodów oraz Sekretarz Stanu Spraw Wewnętrznych.

Gubernator generalny – historycznie najwyższy stopień gubernatorski, nadawany najwyższym urzędnikom administracji kolonialnej, szczególnie na terenie Imperium brytyjskiego. Obecnie tytułu tego używają reprezentanci monarchy brytyjskiego w państwach Wspólnoty Narodów połączonych z Wielką Brytanią unią personalną.

Konferencja w Abbeville – pierwsze posiedzenie francusko-brytyjskiej Najwyższej Rady Wojennej. Odbyło się 12 września 1939 w Abbeville, w północnej Francji. Udział w naradzie wzięli premierzy obu państw – Edouard Daladier i Neville Chamberlain, zwolennicy polityki appeasementu wobec Adolfa Hitlera.

Książę Kornwalii – pierwszy tytuł diuka, który stworzony został na mocy Act of Union z r. 1707. Książę jest formalnie zwierzchnikiem Księstwa Kornwalii. Żona księcia staje się księżną Kornwalii.

Księstwo Kornwalii – jedno z dwóch księstw w Anglii, obok księstwa Lancaster. Tytuł księcia Kornwalii przysługuje najstarszemu synowi panującego aktualnie króla Anglii, który przyjmuje go w momencie narodzin. Jeśli monarcha nie ma syna, tytuł w tym okresie należy do korony.

Letters of last resort (listy ostateczne} – określenie czterech listów napisanych odręcznie przez premiera Wielkiej Brytanii, znajdujących się na każdym z czterech okrętów podwodnych typu Vanguard, przenoszących pociski balistyczne z głowicami termojądrowymi. Listy zawierają instrukcję dotyczącą sposobu postępowania w przypadku, gdyby atak termojądrowy wroga zniszczył Wielką Brytanię i zabił zarówno premiera oraz wyznaczoną przez niego drugą osobę, nieznaną z imienia i nazwiska, powołaną do podejmowania decyzji w wypadku jego śmierci w katastrofie termojądrowej.

Liderzy w Izbie Lordów1859 - 1865 : Granville Leveson-Gower, 2. hrabia Granville 1865 - 1868 : John Russell, 1. hrabia Russell 1868 - 1891 : Granville Leveson-Gower, 2. hrabia Granville 1891 - 1894 : John Wodehouse, 1. hrabia Kimberley 1894 - 1896 : Archibald Primrose, 5. hrabia Rosebery 1896 - 1902 : John Wodehouse, 1. hrabia Kimberley 1902 - 1905 : John Spencer, 5. hrabia Spencer 1905 - 1908 : George Robinson, 1. markiz Ripon 1908 - 1923 : Robert Crewe-Milnes, 1. markiz Crewe 1923 - 1924 : Edward Grey, 1. wicehrabia Grey of Fallodon 1924 - 1931 : William Lygon, 7. hrabia Beauchamp 1931 - 1935 : Rufus Isaacs, 1. markiz Reading 1935 - 1944 : Robert Crewe-Milnes, 1. markiz Crewe 1944 - 1955 : Herbert Samuel, 1. wicehrabia Samuel 1955 - 1967 : Philip Rea, 2. baron Rea 1967 - 1984 : Frank Byers, baron Byers 1984 - 1988 : Beatrice Seear, baronowa Seear

Liderzy Partii Pracy1906–1908: Keir Hardie 1908–1910: Arthur Henderson 1910–1911: George Nicoll Barnes 1911–1914: Ramsay MacDonald 1914–1917: Arthur Henderson 1917–1921: William Adamson 1921–1922: John Robert Clynes 1922–1931: Ramsay MacDonald 1931–1932: Arthur Henderson 1932–1935: George Lansbury 1935–1955: Clement Richard Attlee 1955–1963: Hugh Gaitskell 1963–1963: George Brown 1963–1976: Harold Wilson 1976–1980: James Callaghan 1980–1983: Michael Foot 1983–1992: Neil Kinnock 1992–1994: John Smith 1994–1994: Margaret Beckett 1994–2007: Tony Blair 2007–2010: Gordon Brown 2010: Harriet Harman (p.o.) 2010–2015: Ed Miliband 2015: Harriet Harman (p.o.) 2015–2020: Jeremy Corbyn 2020–: Keir Starmer

Ojciec Izby – tytuł nadawany parlamentarzyście, który ma najdłuższy nieprzerwany staż w Izbie Gmin, izbie niższej parlamentu Wielkiej Brytanii.
Pomnik Katyński w Londynie – pierwszy w Europie Zachodniej pomnik upamiętniający polskich jeńców wojennych zamordowanych wiosną 1940 przez radziecką policję polityczną NKWD, ofiary zbrodni katyńskiej, znajdujący się na cmentarzu Gunnersbury w Londynie, odsłonięty 18 września 1976.

Kolejność precedencji w Zjednoczonym Królestwie – szczegółowa lista kolejności zajmowanej w hierarchii społecznej przez poddanych brytyjskiego monarchy. Obecnie ta kolejność ma znaczenie prawie wyłącznie honorowe i dotyczy w praktyce m.in. kolejności w trakcie dworskich uroczystości i oficjalnych ceremonii.

Skarbnik Partii Pracy, stanowisko w Narodowym Komitecie Wykonawczym Partii Pracy, odpowiedzialne za partyjne finanse.

Taczeryzm (thatcheryzm) – poglądy i będąca ich wynikiem działalność Lady Margaret Thatcher, która z ramienia Partii Konserwatywnej pełniła urząd premiera Wielkiej Brytanii w latach 1979–1990.

Tajna Rada Wielkiej Brytanii – ciało doradcze władcy Zjednoczonego Królestwa. Tajna Rada była w przeszłości wpływowym organem władzy, współcześnie prawie wszystkie jej uprawnienia zostały scedowane na jedną z jej komisji – gabinet. Do czasu rozpoczęcia w 2009 działalności przez Sąd Najwyższy Zjednoczonego Królestwa posiadane przez Radę uprawnienia z zakresu wymiaru sprawiedliwości załatwiane były głównie przez Komitet Sądowniczy Tajnej Rady. Król lub królowa, działając w oparciu o ustalenia rady, nosi tytuł King-in-Council lub Queen-in-Council.

Ustrój polityczno-administracyjny Wielkiej Brytanii w XIX w. – system parlamentarno-gabinetowy Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii – ukształtowany w XIX w. na mocy konwenansów konstytucyjnych.

Ustrojem politycznym Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej jest monarchia parlamentarna, w ramach której funkcjonuje system gabinetowo-parlamentarny. Pod względem terytorialnym Wielka Brytania jest unią realną poszczególnych części składowych. Formalnie jest to państwo unitarne o silnym stopniu decentralizacji. Podstawy systemu prawnego stanowią konwenanse konstytucyjne, ustawy ustrojowe, prawo zwyczajowe, zasady ustrojowe oraz krajowe prawo stanowione, a także prawo Unii Europejskiej. Do najważniejszych organów państwa zalicza się monarchę, dwuizbowy Parlament i Gabinet wraz z Premierem. Dla ustroju charakterystyczny jest również system dwupartyjny i związane z nim funkcjonowanie gabinetu cieni.

Wiceprzewodniczący Partii Pracy jest drugim pod względem znaczenia politykiem w brytyjskiej Partii Pracy, po jej liderze.

Witenagemot, inna nazwa Witan - w średniowiecznej Anglii rada starszyzny, działająca na zasadzie zgromadzenia narodowego, której zadaniem było doradzanie królowi w sprawach wagi państwowej, w tym również dotyczących dziedziczenia tronu. Działała od VII do XI wieku. W radzie zasiadały zarówno osoby duchowne, jak i - w późniejszym czasie - świeckie.