WAurajoki – rzeka w Finlandii. Jej źródła znajdują się w gminie Oripää w regionie Finlandia Południowo-Zachodnia. Rzeka ma długość 70 km i uchodzi do Morza Archipelagowego w Turku.
WIijoki – rzeka w Finlandii, w regionie Ostrobotnia Północna, o długości 370 km. Swoje źródła bierze w jeziorze Iijärvi w gminie Kuusamo. Uchodzi do Zatoki Botnickiej w Ii. Ponadto rzeka przepływa m.in. przez gminy: Yli-Ii, Pudasjärvi i Taivalkoski.
WIvalojoki – rzeka w północno-zachodniej Finlandii, wpływająca do jeziora Inari. Płynie głównie przez teren bagienny i niezamieszkany. W dolnym biegu rzeka płynie licznymi zakolami na terenie Parku Narodowego Lemmenjoki. Jej długość wynosi 187 km.
WKajaaninjoki – rzeka w fińskim regionie Kainuu. Swój początek bierze w jeziorze Nuasjärvi, przepływa m.in. przez stolicę regionu – Kajaani – i uchodzi do Oulujärvi, skąd jej wody dalej płyną jako Oulujoki do Zatoki Botnickiej.
WKemijoki – najdłuższa rzeka Finlandii.
WKiehimänjoki – krótka rzeka w Finlandii w regionie Kainuu. Wypływa z jeziora Iijärvi na granicy gmin Paltamo i Ristijärvi, a uchodzi do Oulujärvi w centrum Paltamo. Ma 16 km długości.
WKiiminkijoki – rzeka w Finlandii płynąca w Północnej Ostrobotni i wpadająca do Zatoki Botnickiej.
WKitinen – rzeka w Finlandii, najdłuższy dopływ Kemijoki. Jej długość wynosi 278 km i jest czwartą pod względem długości rzeką w kraju. Najdłuższym dopływem Kitinen jest Luiro.
WKokemäenjoki – rzeka w Finlandii, na Pojezierzu Fińskim, o długości 121 km.
WKymijoki – rzeka w południowo-wschodniej Finlandii o długości 204 km i powierzchni dorzecza 37 107 km². Wypływa z jeziora Päijänne i uchodzi do Zatoki Fińskiej w pobliżu miasta Kotka. Kotka, Anjalankoski i Kuusankoski, leżące nad rzeką, są głównymi centrami produkcji ścieru i papieru.
WKyrönjoki – rzeka w środkowej części Finlandii. Dolina jej na obszarze Ostrobotni Południowej zaliczana jest do 27 parków krajobrazowych Finlandii. Rzeka ta – zwłaszcza obszar jej estuarium – to tradycyjne środowisko hodowli ryb, obecnie zagrożone przez zmiany środowiskowe. Wpływ zanieczyszczeń środowiska ma przełożenie na statystykę występowania stwardnienia rozsianego w dolnym biegu Kyrönjoki. Rząd Finlandii od 1953 roku realizuje cykl projektów mających na celu poprawę stosunków wodnych dorzecza Kyrönjoki, głównie z zakresu ochrony przeciwpowodziowej z uwagi na wąskie koryto rzeki i płaskie tereny, przez które rzeka płynie.
WLoimijoki – rzeka w Finlandii o długości 114 km, najdłuższy dopływ rzeki Kokemäenjoki. W miejscowości Tammela wypływa z jeziora Pyhäjärvi, zaś z Kokemäenjoki łączy się w Huittinen.
WLuiro – rzeka w Finlandii, najdłuższy dopływ Kitinen. Ma 227 kilometrów, co czyni ją siódmą co do długości rzeką w Finlandii. Luiro wypływa z jeziora Luirojärvi na terenie Saariselki, skąd płynie na południe przez tereny gminy Sodankylä i wpada do rzeki Kitinen 7 kilometrów na północ od Pelkosenniemi.
WŁotta – rzeka w Finlandii i Rosji. Ma 235 km długości, a jej dorzecze zajmuje powierzchnię 7980 km². Źródła znajdują się na północ od masywu Saariselkä w północno-zachodniej Finlandii. Rzeka uchodzi do zachodniej części Zbiornika Górnotułomskiego w obwodzie murmańskim. Głównym jej dopływem jest Suomu.
WMuonio – rzeka ma swoje źródła na terytorium Norwegii. Po krótkim odcinku osiąga jezioro Kilpisjärvi i staje się rzeką graniczną pomiędzy Finlandią i Szwecją, jednak na tym odcinku w całości należy do Finlandii. Ma 387 km długości. Uchodzi do rzeki Torne w pobliżu fińskiej miejscowości Lappea.
WOulujoki – rzeka w Finlandii przepływająca przez regiony Kainuu i Ostrobotnia Północna.
WOunas – rzeka w północnej Finlandii, najdłuższy dopływ Kemijoki (prawy). Długość – 340 km. Wypływa z jeziora Ounasjärvi, uchodzi do Kemijoki w Rovaniemi. Zamarza średnio na 8 miesięcy w roku.
WPaatsjoki – rzeka w północnej Finlandii (Laponia), Norwegii (Finnmark) i Rosji. Długość 145 km, powierzchnia zlewni 18 404 km².
WSimojoki – rzeka na północy Finlandii. Wypływa z jeziora Simojärvi w gminie Ranua, a uchodzi do Zatoki Botnickiej w okolicach Simo. Jest dziesiątą pod względem długości rzeką w Finlandii, a jej długość wynosi 192 km.
WTana – rzeka w północnej Norwegii (Finnmark) i w północnej Finlandii (Laponia). Za początek rzeki uważa się miejsce połączenia dwóch rzek: Kárášjohka i Anárjohka znajdujące się ok. 14 km na wschód od miejscowości Karasjok i 3 km od fińskiej wioski Karigasniemi. Długość od tego miejsca wynosi 348 km. Na odcinku 256 km między norweskimi gminami Karasjok i Tana oraz fińską gminą Utsjoki tworzy granicę fińsko-norweską. Rzeka uchodzi do fiordu Tanafjorden tworząc rozległą deltę.
WTorne – rzeka główna w północnej Szwecji, w dolnym biegu graniczna z Finlandią, o długości 402 km.
WTuntsajoki – rzeka w Finlandii i Rosji. Ma 150 km długości. Wypływa z gór Värriötunturit w północno-wschodniej Finlandii. Największym jej dopływem jest Watsimanjoki. Na Półwyspie Kolskim Tuntsajoki łączy się z Kutsajoki tworząc rzekę Tumczę. Źródłem wody w rzece są opady śniegu. Zamarza pod koniec października lub w listopadzie, lód trzyma się aż do maja. Leżą nad nią wioski: Tuntsa (Finlandia), Ałakurtti (Rosja).
WVantaa – rzeka w południowej Finlandii o długości 99,1 km. Swe źródła ma w jeziorze Erkylänjärvi – odnodze jeziora Hausjärvi i wpływa do Zatoki Fińskiej w Helsinkach.
WVuoksi – rzeka w Finlandii i Rosji, w dorzeczu Newy. Wypływa z sieci jezior Saimaa, a uchodzi do jeziora Ładoga jako jedna z największych rzek w jego zlewni.