WHenri-Joseph Bouchard d’Esparbès de Lussan, markiz d’Aubeterre był francuskim wojskowym i dyplomatą.
WMarc de Beauveau, markiz de Beauveau-Craon – francuski arystokrata i dyplomata.
WMarkiz Franciszek Gaston de Béthune – poseł króla francuskiego Ludwika XIV na dwór Jana III Sobieskiego. W latach 1676–1684 i 1684–1692 ambasador francuski w Polsce.
WPierre Étienne Bourgeois de Boynes – hrabia de Gueudreville, markiz de Sains, baron de Laas był francuskim urzędnikiem państwowym i miejskim. Był przez pewien czas od 9 kwietnia 1771 do 20 lipca 1774) sekretarzem stanu do spraw floty za panowania Ludwika XV.
WJacques René de Brisay, markiz Denonville – gubernator Nowej Francji.
WCharles François de Broglie, markiz de Ruffec, hrabia de Broglie wymowa – szpieg i dyplomata Ludwika XV.
WNicolas Chalon du Blé markiz d'Huxelles i Cormatin – francuski dowódca i polityk.
WAntoine Coëffier de Ruzé markiz Effiat – marszałek Francji.
WJean-Baptiste Colbert de Torcy, markiz de Torcy – francuski polityk. Jego ojcem był francuski secrétaire d'État aux Affaires étrangères (MSZ) Charles Colbert de Croissy. Jego wujem był Jean-Baptiste Colbert. Jean-Baptiste Colbert de Torcy został MSZ w 1696. Wraz ze swym teściem Simon Arnauld de Pomponne'em negocjował pokój w Ryswick. W roku 1713 i 1714 negocjował też pokój w Utrechcie i Rastatt, lecz nie zdołał zapobiec zakończeniu ery francuskiej hegemonii w Europie.
WJean Antoine Nicolas Caritat markiz de Condorcet – francuski filozof-racjonalista, matematyk, ekonomista i polityk. Jako jeden z pierwszych w historii głosił liberalizm w ekonomii, powszechną i bezpłatną edukację, konstytucjonalizm, równouprawnienie kobiet i ludzi wszystkich ras.
WFrançois, chevalier de Créquy markiz de Marines, marszałek Francji.
WMarc-Antoine, markiz de Dampierre – francuski arystokrata, wojskowy i kompozytor późnego baroku.
WMarie Joseph Paul Yves Roch Gilbert du Motier markiz de la Fayette – polityk, arystokrata francuski, liberał i humanista. Generał, uczestnik wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, wolnomularz.
WJean-Baptiste Colbert, markiz de Seignelay – francuski polityk, jego ojcem był słynny minister Ludwika XIV Jean-Baptiste Colbert. Dzięki naukom i poparciu ojca został ministrem marynarki Ludwika XIV. Jego śmierć w wieku 39 lat miała oznaczać osłabienie zainteresowania Francji rywalizacją o panowanie na morzach z Anglią, gdyż jego następca Pontchartrain nie uważał, aby opanowanie mórz mogło przynieść Francji korzyści.
WLudwik Franciszek Maria le Tellier, markiz de Barbezieux – francuski minister wojny na dworze Ludwika XIV.
WFrançois Victor Le Tonnelier de Breteuil – markiz de Fontenay-Trésigny, pan de Villebert, baron de Boitron, polityk francuski, był dwukrotnie sekretarzem wojny za panowania Ludwika XV.
WRené Eustache d’Osmond, 4. markiz d’Osmond – francuski dyplomata i wojskowy.
WCatherine-Dominique de Pérignon, markiz Grenady – marszałek Francji.
WSimon Arnauld de Pomponne – francuski polityk, od 1672 do 1679.
WPaul François de Quélen de Stuer de Caussade – markiz de Saint-Maigrin, potem książę de Saint-Maigrin, potem książę de La Vauguyon i diuk de Caussade. Jego ojcem był Antoine de Qeélen, książę de Vauguyon, dyplomata i polityk francuski.
WDonatien Alphonse François de Sade – francuski pisarz, markiz. Od jego nazwiska pochodzi nazwa sadyzmu.
WMichel Le Tellier, markiz de Barbezieux, senior Chaville i Viroflay – francuski mąż stanu.
WJacques-Joachim Trotti, markiz de La Chétardie – francuski dyplomata, organizator zamachu stanu w Petersburgu, w wyniku którego na tron carski wyniesiono Elżbietę Piotrowną.
WClaude Louis Hector de Villars – książę de Martigues, markiz i diuk de Villars, wicehrabia de Melun, dowódca i dyplomata francuski, ostatni z wielkich wodzów Ludwika XIV, marszałek Francji.
WAntoine-René de Voyer de Paulmy, markiz d’Argenson – francuski dyplomata, członek zagraniczny Akademii Stanisława w Nancy od 1760 roku.