Nagrobek – trwałe oznaczenie miejsca pochówku ciała lub prochów osób, rzadziej zwierząt, w postaci kompozycji architektonicznej. Mają na celu zachować pamięć o osobie zmarłej. Monumentalne budowle zwane są grobowcami.

Anioł Smutku – rzeźba wykonana przez Williama Wetmore'a Story w 1894 roku. Stanowi zwieńczenie grobu artysty oraz jego żony Emelyn Story, który znajduje się na cmentarzu Cimitero acattolico w Rzymie. Replika rzeźby wykonana w 1906 roku znajduje się Stanford Mausoleum na Stanford University w Stanach Zjednoczonych, zastąpiła ona poprzednią wykonaną w 1901 roku, a zniszczoną podczas trzęsienia ziemi w San Francisco w 1906 roku.

Nagrobek Bahrów w Bazylice Mariackiej w Gdańsku z 1614-1620. Nagrobek przypisywany jest Abrahamowi van den Blocke'owi, twórcy manierystycznemu.

Grób Fryderyka Chopina – grób wraz z pomnikiem nagrobnym polskiego pianisty i kompozytora Fryderyka Chopina (1810–1849), znajdujący się na cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu.
Cippus – w starożytnym Rzymie kamienny element różnego kształtu, znaczący miejsce pochówku lub terytorialną granicę.

Nagrobek Filipa Śmiałego – nagrobek księcia Burgundii Filipa Śmiałego wykonany w latach 1384-1410 przez rzeźbiarzy Jeana de Marville, Clausa Slutera i Clausa de Werve. Polichromię wykonał Jean Malouel, oficjalny malarz księcia.

Nagrobek Firlejów w Bejscach znajduje się w kaplicy Matki Boskiej w kościele św. Mikołaja w Bejscach. Prace rozpoczęte pod koniec XVI w. ukończył w 1601 r. brat fundatora Mikołaja Firleja, Henryk. Nagrobek został wykonany w stylu manierystycznym.
Fuerza Aérea Uruguaya 571 Memorial – pomnik nagrobny ofiar katastrofy lotu Fuerza Aérea Uruguaya 571, znajdujący się około 80 metrów od miejsca zderzenia samolotu z ziemią, na zboczu bezimiennego wzniesienia pomiędzy Cerra Sosneado a wulkanem Tinguiririca.

Grobowiec Iwana Skwarcowa – grobowiec znajdujący się na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.

Nagrobek Jana III Wazy, króla Szwecji i ojca Zygmunta III Wazy jest manierystycznym dziełem gdańskiego rzeźbiarza Willema van den Blocke'a znajdującym się w Katedrze w Uppsali, w Szwecji.
Portalowy kenotaf wojewody Jana Tarły – symboliczny pomnik nagrobny Jana Tarły (1684-1750), jednego z głównych fundatorów Collegium Nobilium i dobrodzieja pijarów, w rzeczywistości pochowanego w kościele o.o. pijarów w Opolu Lubelskim, znajdujący się obecnie po lewej stronie w nawie bocznej Kościoła Matki Bożej Łaskawej w Warszawie.

Nagrobek Erazma i Anny Jerzmanowskich – nagrobek na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, położony na środku alei pomiędzy kwaterami II i VII. Spoczywają w nim: Erazm Jerzmanowski, przemysłowiec, wynalazca i działacz społeczny oraz jego żona Anna.

Nagrobek papieża Juliusza II – renesansowy nagrobek autorstwa Michała Anioła i współpracujących z nim artystów, ukończony w 1545, znajdujący się w rzymskiej Bazylice św. Piotra w Okowach.
Nagrobek rodziny Kosów w katedrze w Oliwie – najstarszy na Pomorzu nagrobek rodziny Kosów z lat 1599 - 1600. Przypisywany jest twórcy manierystycznemu Wilhelmowi van den Blocke.

Nagrobek rodziny Kryskich w kościele w Drobinie w województwie mazowieckim.
Nagrobek króla Krzysztofa II duńskiego i Eufemii wołogoskiej w Sorø — sarkofag z piaskowca w kształcie tumby, na której płycie zamykającej znajdują się całopostaciowe brązowe przedstawienia małżonków: króla Danii Krzysztofa II i Eufemii, córki księcia wołogoskiego Bogusława IV, pochodzący z ok. 1350 lub z ok. 1360, znajdujący się w dawnym kościele klasztornym w Sorø, wykonany na zamówienie syna powyższej pary Waldemara IV Dojutrka przez nieznanego artystę. Jest zaliczany do najważniejszych duńskich dzieł sztuki okresu średniowiecza.

Nagrobek z katedry św. Pawła w Londynie – pokryta inskrypcją runiczną płyta nagrobna, odnaleziona w 1852 roku na dziedzińcu Katedry św. Pawła w Londynie. Obecnie znajduje się w zbiorach Museum of London.
Nagrobek Jerzego Nowosielskiego – neomodernistyczny nagrobek na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, położony przy Alei Zasłużonych, w pasie B kwatery LXIX, w 1 rzędzie, na 12 miejscu. Pod pomnikiem spoczywa Jerzy Nowosielski, malarz, rysownik, filozof i teolog prawosławny.

Tumba Piotra z Bnina – grobowiec biskupa kujawskiego autorstwa Wita Stwosza. Znajduje się w katedrze we Włocławku.
Płyta nagrobna Elżbiety wołogoskiej w Bergen – kamienna, dobrze zachowana płyta o tradycyjnym kształcie pochodząca z ok. 1473 r., o wymiarach 237 cm (wysokość) × 124 cm (szerokość), wmurowana w ścianie zachodniej części kruchty dawnego kościoła cysterek w Bergen na Rugii, na której to płycie wyryto, obwiedziony napisem: Anno d(omi)ni / m cccc • lxxiii • fe(r)ia • q(ua)rta • post • iudica • obiit / Jllust(ri)s • p(ri)nceps / et • do(min)a • d(omi)na • Elisabet • abbatissa i(n) berg(en) ora p(ro) ea, wizerunek Elżbiety, córki księcia wołogoskiego Warcisława IX, przełożonej zgromadzenia w latach 1460–1473.
Grób Jerzego Popiełuszki w Warszawie – pomnik-nagrobek ks. Jerzego Popiełuszki, według projektu Jerzego Kaliny, znajdujący się w Warszawie. Początkowo miejscem spoczynku ks. Popiełuszki miał być cmentarz na Powązkach. Proboszcz parafii św. Stanisław Kostki, ks. Teofil Bogucki, wierni i liczni przyjaciele Zmarłego prosili jednak prymasa Józefa Glempa, by ksiądz mógł zostać pochowany przy kościele. Tak też się stało.

Pomnik grobowy Williama Shakespeare’a - znajduje się w Holy Trinity Church w Stratford-upon-Avon, w hrabstwie Warwickshire w Anglii.

Stećak – późnośredniowieczny rzeźbiony nagrobek kamienny z terenu Bośni i Hercegowiny, zachodniej Serbii i Czarnogóry oraz środkowej i południowej części Chorwacji.

Nagrobek biskupa Andrzeja Trzebickiego – barokowy nagrobek usytuowany przy północnej ścianie prezbiterium kościele Świętych Piotra i Pawła w Krakowie, wykonany w latach 1695-1696. Został wzniesiony przez kamieniarzy pracujących w kamieniołomie w Dębniku według projektu nieznanego autora, a jego fundatorem był siostrzeniec biskupa, dziekan kapituły krakowskiej Kasper Cieński.

Tumba – główna część gotyckich lub renesansowych grobowców w kształcie kamiennej skrzyni ozdobionej płaskorzeźbami. Na zamykającej, poziomej płycie umieszczano rzeźbę przedstawiającą postać zmarłego. Termin używany także dla określenia płyty kamiennej umieszczonej w posadzce kościoła z inskrypcją, zdobioną płaskim reliefem, poświęconą zmarłemu.
Nagrobek Wacława II legnickiego – płyta nagrobna księcia i biskupa Wacława II legnickiego, znajdująca się w bazylice św. Jakuba i św. Agnieszki w Nysie.