28 Beskidy Orawskie

Oravské Beskydy – słowacka część pasma górskiego, które w Polsce nazywa się Beskidem Żywieckim. W istocie jest to to samo pasmo górskie, którego nieformalna nazwa to Beskid Orawsko-Żywiecki. Jego głównym grzbietem przebiega Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Bałtyku i Morza Czarnego i granica polsko-słowacka. Polacy swoją część tego pasma nazywają Beskidem Żywieckim, a Słowacy Beskidami Kysuckimi i Beskidami Orawskimi. Polacy Beskid Żywiecki zaliczają do Beskidów Zachodnich, według regionalizacji słowackiej Oravské Beskydy należą do pasma Stredné Beskydy w obrębie Zewnętrznych Karpat Zachodnich.

Beskid Bednarów – szczyt położony w Grupie Oszusa w Beskidzie Żywieckim, w gminie Ujsoły. Przebiega przez niego granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. Znajduje się w tym grzbiecie pomiędzy Bukowiną a wybitną przełęczą Pański Kamień oddzielającą go od Równego Beskidu. Grzbietem Beskidu Bednarów przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny.

Bukowina – szczyt w Grupie Oszusa w Beskidzie Żywieckim, znajdujący się w głównym grzbiecie tego pasma, pomiędzy Świtkową, a Beskidem Bednarów. Grzbietem tym przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. Bukowina to mało wybitny szczyt, ale ma znaczenie topograficzne, gdyż jest zwornikiem. Jej północne stoki są polskie i opadają do doliny potoku Cicha w Soblówce, w południowym natomiast kierunku odbiega od Bukowiny długi grzbiet, który poprzez wzniesienia Mrvova Kykula i Prieval ciągnie się do doliny potoku Harvelka. Górną część tego grzbietu opływa jeden ze źródłowych cieków Vychylovki oraz Bukovinský potok. Grzbiet ten w całości znajduje się na Słowacji.

Gruba Buczyna – szczyt w Grupie Pilska w Beskidzie Żywieckim. Wierzchołkiem przebiega granica polsko-słowacka i Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Bałtyku i Morza Czarnego. Wschodni stok opada do doliny Mutnianki (Słowacja), w północno-zachodnim kierunku, do doliny Bystrej opada z wierzchołka Grubej Buczyny Grzbiet Okrągłe z wzniesieniem Okrągła. Oddziela on doliny dwóch potoków; Kościelec i Straceniec. Prowadzi nim droga leśna do zwózki drzewa.

Jaworzyna – szczyt w Grupie Pilska w Beskidzie Żywieckim, znajdujący się w pomiędzy przełęczą Glinka a Krawców Wierchem. Znajduje się w grzbiecie, którym biegnie granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. W kierunku zachodnim spod przełęczy spływa potok Glinka w zlewni Soły, natomiast w kierunku wschodnim – potok Cisanówka, należący do dorzecza Białej Orawy. Na mapie Geoportalu Jaworzyna opisana jest jako Magurka. Jest całkowicie zalesiona, dawniej jednak na jej południowo-zachodnich stokach opadających do doliny potoku Glinka istniały duże, obecnie zarastające lasem polany: polana Pokrzywnianka i polana Piekiełko, Wyrobniówka i Górna Wyrobniówka. Przez szczyt Jaworzyny prowadzi słowacki szlak turystyczny.

Jaworzyna – szczyt w Grupie Oszusa w Beskidzie Żywieckim, znajdujący się w głównym grzbiecie tego pasma, pomiędzy przełęczami Glinka i Przysłop, a dokładniej pomiędzy Żebrakówką a Kaniówką. Grzbietem tym przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny.

Kaniówki lub Kaniówka – szczyt w Grupie Oszusa w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w głównym grzbiecie Beskidu Żywieckiego, pomiędzy Żebrakówka a Oszusem. Grzbietem tym biegnie granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. Z zachodnich stoków Kaniówki spływa źródłowy ciek potoku Urwisko.

Krawców Wierch – szczyt w Beskidzie Żywieckim, znajdujący się w grzbiecie pomiędzy przełęczami Glinka i Bory Orawskie, a dokładniej pomiędzy szczytami Jaworzyna i Gruba Buczyna. Grzbietem tym przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. Krawców Wierch znajduje się w Grupie Pilska, na terenie Żywieckiego Parku Krajobrazowego. Poniżej szczytu, na wysokości 1171,4 umieszczono punkt pomiarowy, co może powodować zamieszanie w wysokościach podawanych przez różne źródła. Mapa Compass podaje dla Krawcowego Wierchu wysokość 1084 m

Magura – szczyt w Grupie Oszusa w Beskidzie Żywieckim. Na mapie Geoportalu opisany jest jako Piętkula.

Mędralowa – szczyt o wysokości 1169 m znajdujący się w tzw. Grupie Mędralowej, na mapach i w przewodnikach turystycznych często zaliczanej do Beskidu Żywieckiego. Jednak według regionalizacji fizycznogeograficznej Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego należy do Pasma Przedbabiogórskiego w Beskidzie Makowskim. Po stronie słowackiej są to Oravské Beskydy.

Munczolik lub Sypurzeń – szczyt w Grupie Pilska w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w głównym grzbiecie Beskidu Żywieckiego pomiędzy Kopcem a Przełęczą Cudzichową oddzielającą go od Palenicy. Przez Munczolik przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. Północne stoki są polskie i opadają do doliny potoku Sopotnia, południowe do doliny słowackiego potoku Mutnianka.

Oszus – szczyt w Beskidzie Żywieckim, znajdujący się w głównym grzbiecie tego pasma, pomiędzy przełęczami Glinka i Przysłop, a dokładniej pomiędzy Równym Beskidem, od którego oddzielony jest Przełęczą pod Oszusem i Kaniówką. Grzbietem tym przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. Północno-zachodnie stoki Oszusa są polskie i opadają do doliny potoku Urwisko w Soblówce. Na południową, słowacką stronę opada od szczytu Oszusa krótki grzbiet Kowalowego Wierchu, opływany przez dwa potoki; Magurský potok i Jurikov potok.

Palenica – szczyt w Grupie Pilska w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w głównym grzbiecie Beskidu Żywieckiego pomiędzy Trzema Kopcami| a Przełęczą Cudzichową oddzielającą Palenicę od Munczolika zwanego też Sypurzeniem(1356 m).

Pański Kamień lub Pański Kopiec – zachodni koniec Równego Beskidu w Grupie Oszusa w Beskidzie Żywieckim. Przebiega przez niego granica polsko-słowacka. Nie jest to szczyt, lecz miejsce, w którym kończy się mający długość około 1,3 km grzbiet Równego Beskidu. Na północno-zachodnią stronę z Pańskiego Kamienia Równy Beskid opada stromo do przełęczy Pański Kamień, oddzielającej go od Beskidu Bednarów. Północne stoki Pańskiego Kamienia są polskie i opadają do dopływu potoku Urwisko w Soblówce, w południowym kierunku, już na Słowacji odchodzi od niego krótki grzbiet opływany przez dwa źródłowe cieki potoku o nazwie Jurikov potok. Rejon Pańskiego Kamienia jest zalesiony.

Pilsko – szczyt w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w Grupie Pilska. Często nazwą Pilsko obejmuje się nie tylko jego główną kulminację (1557 m), w całości leżącą po stronie słowackiej, ale również cały masyw. Według słowackiej regionalizacji są to Beskidy Orawskie.

Pod Oszusem – przełęcz w Grupie Oszusa w Beskidzie Żywieckim, pomiędzy Oszusem i Równym Beskidem. Grzbietem na którym znajduje się przełęcz, przebiega granica polsko-słowacka i Wielki Europejski Dział Wodny. Polskie, północne stoki przełęczy opadają do doliny potoku Urwisko, słowackie południowe do doliny potoku o nazwie Magurský potok.

Przełęcz Cudzichowa – przełęcz w Grupie Pilska w Beskidzie Żywieckim, położona między szczytami Palenicy (Szyproń) i Munczolika (Sypurzeń). Grzbietem, na którym znajduje się przełęcz przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. Północne stoki przełęczy są polskie i opadają do doliny potoku Sopotnia, południowe opadają do słowackiej doliny potoku Mutnianka. Pod wierzchołkiem Munczolika na stokach północnych znajduje się duża Hala Cudzichowa.

Przełęcz Jałowiecka Południowa lub Jałowieckie Siodło – przełęcz w Beskidzie Żywieckim, pomiędzy północno-zachodnim grzbietem Małej Babiej Góry a Jałowcowym Garbem. Przez przełęcz tę biegnie Wielki Europejski Dział Wodny oraz granica państwowa polsko-słowacka. Na polskich, północnych stokach przełęczy ma źródła potok Jałowiec, na południowych, słowackich Polhoranka. Przełęcz jest całkowicie zalesiona i wyznacza zachodni kraniec Babiogórskiego Parku Narodowego.

Przełęcz Jałowiecka Północna – przełęcz w Beskidach Zachodnich, pomiędzy Mędralową a Jałowcowym Garbem. Przez przełęcz tę biegnie Wielki Europejski Dział Wodny oraz granica państwowa polsko-słowacka. Na polskich, północnych stokach przełęczy ma źródła potok Jałowiec, na południowych, słowackich Polhoranka. Przełęcz oddziela Pasmo Babiogórskie, zaliczane do Beskidu Żywieckiego od Pasma Przedbabiogórskiego (Mędralowa) zaliczanego do Beskidu Makowskiego.

Przełęcz Przysłop – przełęcz w Beskidzie Żywieckim pomiędzy szczytami Wielkiej Rycerzowej i Świtkowej. Grzbietem, na którym znajduje się przełęcz, przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. Północno-wschodnie stoki przełęczy opadają do doliny potoku Cicha i należą do polskiej miejscowości Soblówka, południowo-zachodnie do doliny Vychylovki i należą do słowackiej miejscowości Nová Bystrica.

Równy Beskid – odcinek głównego grzbietu Beskidu Żywieckiego, pomiędzy przełęczą Pod Oszusem a Pańskim Kamieniem. Nazwa w pełni oddaje charakter tego grzbietu; na długości około 1,3 km jest on bowiem niemal idealnie równy i przebiega na stałej wysokości około 1000 m. W kierunku północno-zachodnim odbiega od Równego Beskidu krótki boczny grzbiet zakończony wzniesieniem Klin, w południowo-wschodnim, na słowacką stronę inny, także krótki grzbiet do Wielkiej Magury.

Solisko – szczyt w Grupie Oszusa w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w głównym grzbiecie Beskidu Żywieckiego, pomiędzy Magurą a Żebrakówką. Grzbietem tym biegnie granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. Na odcinku Magura-Żebrakówka grzbiet jest bardzo wyrównany, Solisko to mało wybitny szczyt. W kierunku północno-zachodnim spływają z jego stoków dwa potoki: Równiowy Potok i Roztoka, obydwa są dopływami Glinki. Na Solisku graniczy polska miejscowość Glinka z słowacką miejscowością Novoť. Zarówno polskie, jak i słowackie stoki Soliska są zalesione, dawniej jednak musiały być na nich pastwiska, soliskami nazywano dawniej miejsca, w których wykładano sól dla bydła lub owiec. W Karpatach jest wiele miejsc o nazwie Solnisko lub Solisko.

Świtkowa – szczyt w Grupie Oszusa w Beskidzie Żywieckim, znajdujący się w głównym grzbiecie tego pasma, pomiędzy przełęczą Przysłop, a Bukowiną. Grzbietem tym przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. Świtkowa jest najbardziej na zachód wysuniętym szczytem Grupy Oszusa. Jej północno-wschodnie stoki są polskie i opadają do doliny potoku Cicha w Soblówce, w południowo-zachodnim natomiast kierunku odbiega od Świtkowej długi grzbiet opływany przez dwa źródłowe cieki Vychylovki. Znajduje się on w całości na Słowacji.

Trzy Kopce – szczyt w Grupie Pilska w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w głównym grzbiecie Beskidu Żywieckiego pomiędzy Rysianką a Palenicą. Od Rysianki oddziela go niemająca nazwy przełęcz, która ma jednak duże znaczenie topograficzne, oddziela bowiem Grupę Lipowskiego Wierchu i Romanki, do której należy Rysianka, od Grupy Pilska, do której należą Trzy Kopce.

Wysoka Magura – szczyt w Grupie Oszusa w Beskidach Orawskich na Słowacji. Nie znajduje się w głównym grzbiecie, lecz stanowi krótkie, boczne odgałęzienie Równego Beskidu.

Wielki Groń – szczyt w Grupie Pilska w Beskidzie Żywieckim. Wierzchołkiem przebiega granica polsko-słowacka i Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Bałtyku i Morza Czarnego. Wschodni stok opada do doliny Mutnianki (Słowacja), w północno-zachodnim kierunku, do doliny Bystrej opada z wierzchołka Grubej Buczyny grzbiet z wzniesieniem Kościelec. Oddziela on doliny dwóch potoków; Stara Piła i Kościelec

Wilczy Groń – mało wybitne wzniesienie w Grupie Pilska w Beskidzie Żywieckim, znajdujące się w granicznym grzbiecie polsko-słowackim, pomiędzy Połomem i Wielkim Groniem. W północno-zachodnim kierunku do doliny Bystrej w miejscowości Złatna opada z niego krótka grzęda oddzielająca doliny dwóch niewielkich potoków, dopływów Bystrej; po północnej stronie jest to potok Połom, po południowej Stara Piła.

Żebrakówka lub Smereków Mały – szczyt w Grupie Oszusa w Beskidzie Żywieckim. Na mapie Geoportalu opisany jest jako Żebrakówka z wysokością 1048 m, mapa słowacka również podaje nazwę Żebrakówka, ale wysokość1043 m.