
I wojna Brytyjczyków z Aszanti miała miejsce w latach 1824-1831.

I wojna Brytyjczyków z Sikhami prowadzona była pomiędzy królestwem Sikhów w Pendżabie i Brytyjską Kompanią Wschodnioindyjską w latach 1845-1846. Jej rezultatem było częściowe ujarzmienie królestwa Sikhów.

II wojna Brytyjczyków z Aszanti miała miejsce w latach 1873–1874.

Pierwsza wojna angielsko-holenderska toczyła się od 10 lipca 1652 r. do 5 kwietnia 1654 r.

II wojna angielsko-holenderska – wojna toczona w latach 1665-1667, będąca kontynuacją pierwszej wojny morskiej pomiędzy tymi mocarstwami, w której chodziło głównie o kontrolę handlu morskiego i panowanie na morzu.

III wojna angielsko-holenderska 1672-1674, stanowiła część ogólnoeuropejskich zmagań w ramach wojny Francji z koalicją (1672-1679).

IV wojna angielsko-holenderska (1781-1784) – konflikt pomiędzy Wielką Brytanią a Republiką Zjednoczonych Prowincji. Wojna, motywowana imperialną rywalizacją, była katastrofą dla Niderlandów, które w wyniku przegranej mocno uzależniły swą politykę zagraniczną od polityki pruskiej. IV wojna angielsko-holenderska była częścią amerykańskiej wojny o niepodległość.

Atak na Shimonoseki – jedna z bitew o kontrolę nad cieśniną Kanmon, rozdzielającą japońskie wyspy Honsiu (Honshū) i Sikoku (Shikoku), ale łączącą Morze Japońskie z Morzem Wewnętrznym. Jest ważnym fragmentem dogodnego szlaku żeglugowego pomiędzy japońskimi portami na wybrzeżu Pacyfiku a portami japońskiego wybrzeża Morza Japońskiego i kontynentu azjatyckiego.

Bombardowanie Kagoshimy inaczej Anglo-Satsuma War – starcie zbrojne w Japonii, w zatoce Kagoshima w dniach 15-17 sierpnia 1863 roku.

Brytyjska ekspedycja do Tybetu – inwazja Armii Indii Brytyjskich na Tybet trwająca od grudnia 1903 roku do września 1904 mająca na celu zapobiegnięcie ingerencji Imperium Rosyjskiego w sprawy Tybetu a tym samym stworzeniu bazy przy granicy z Indiami Brytyjskimi. Inwazja na Tybet miała zapobiec powiększeniu się strefy wpływów Imperium Rosyjskiego tak jak to miało miejsce podczas II wojny brytyjsko-afgańskiej, której celem było niedopuszczenie do podporządkowania sobie Afganistanu przez Rosjan. Pomimo sukcesu operacji militarnej, inwazja na Tybet była w Wielkiej Brytanii bardzo niepopularna.

Nicholas Herkimer – generał oddziałów milicji biorący udział w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Zmarł od ran odniesionych w czasie bitwy pod Oriskany.

I wojna brytyjsko-birmańska – pierwsza spośród trzech wojen brytyjsko-birmańskich stoczonych w XIX wieku pomiędzy Imperium Brytyjskim a Imperium Birmańskim.

Pierwsza wojna opiumowa znana także jako I wojna chińsko-brytyjska (1839-1842) została rozegrana między Wielką Brytanią a chińską dynastią Qing.

Bitwa o Forty Dagu 1859.

II wojna opiumowa – zbrojna interwencja kolonialna Wielkiej Brytanii i Francji w Chinach rządzonych przez dynastię Qing. Trwała cztery lata w dwóch etapach, czasami traktowanych jako dwie odrębne wojny: 1856–58 i 1859–60.

III wojna brytyjsko-birmańska – ostatnia z trzech wojen stoczonych między Imperium Brytyjskim a Królestwem Birmy, która doprowadziła do likwidacji państwowości birmańskiej na ponad 60 lat.

Powstanie w Jemenie Południowym, znane również jako Konflikt adeński – powstanie przeciwko rządom brytyjskim w Federacji Arabii Południowej, trwające w latach 1963–1967.

Powstanie malajskie – wojna partyzancka toczona w latach 1948–1960 przez Armię Wyzwolenia Narodowego Malajów z siłami brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Powstanie zakończyło się porażką partyzantów w 1960 roku. Rebelia odżyła w 1968 roku za sprawą Chin Penga, lidera Komunistycznej Partii Malezji.

Powstanie w Brunei – powstanie mieszkańców Brunei przeciwko rządom kolonialnym Wielkiej Brytanii i próbie włączenia kraju w skład Malezji. Walki wybuchły 8 grudnia 1962 roku i były prowadzone przez Azahariego, przywódcę Partii Ludowej Brunei. W trakcie powstania Azhari schronił się na Filipinach – wybrał ten kraj ze względu na pretensje Filipin do północnej części Borneo oraz opór kraju względem integracji tego obszaru do Malezji.

Świńska wojna, The Pig War lub North-West Border Dispute – zbrojna konfrontacja, która nastąpiła w 1859 pomiędzy USA a Wielką Brytanią. Jej przedmiotem była wyspa San Juan leżąca w kanale oddzielającym wyspę Vancouver od lądu. W czasie konfliktu nie doszło do walk. Jedyną ofiarą wojny była świnia, od której konflikt przyjął swoją nazwę. Konflikt zakończył się międzynarodowym arbitrażem.

Wojna o ucho Jenkinsa 1739–1748 r. – konflikt zbrojny, który rozegrał się w Ameryce Północnej pomiędzy Wielką Brytanią a Hiszpanią. Wojna ta była wstępem do tzw. wojny króla Jerzego.

Wojna angielsko-zanzibarska – najkrótszy znany zbrojny konflikt międzynarodowy, trwający 38 minut, który miał miejsce 27 sierpnia 1896 roku. Pochłonął około 500 ofiar śmiertelnych.
Wojna brytyjsko-egipska − krótkotrwała wojna 1882 roku pomiędzy regularną armią i flotą brytyjską a nacjonalistycznymi powstańcami egipskimi dowodzonymi przez Ahmeda Orabiego, zwanego również Arabi Paszą. Bezpośrednią przyczyną interwencji były rozruchy w Aleksandrii, po których mocarstwa wprowadziły swe okręty do aleksandryjskiego portu, dla ochrony własnych obywateli. 11 lipca 1882 roku Brytyjczycy zbombardowali twierdzę i miasto, które zajęli w następnych dniach. 20 sierpnia brytyjski korpus ekspedycyjny rozpoczął działania na lądzie, zakończone zwycięstwem w bitwie pod Tel-el-Kebir 13 września. W wyniku tej wojny Egipt stał się de facto protektoratem brytyjskim, pomimo utrzymania formalnej podległości lennej Imperium Osmańskiemu.

Wojna brytyjsko-perska - konflikt zbrojny w latach 1856-1857 między Wielką Brytanią a Persją. Przyczyną wojny były perskie pretensje do afgańskiego miasta Herat, przeciwko którym wystąpili Brytyjczycy. Wojna zakończyła się zrzeczeniem przez Persję jej pretensji do Heratu.

Wojna Króla Jerzego – wojna kolonialna pomiędzy Wielką Brytanią a Francją, tocząca się w latach 1744-1748 w Ameryce Północnej, a ściślej w północnowschodniej jej części. Wojna króla Jerzego była częścią szerszego konfliktu europejskiego, znanego jako wojna o sukcesję austriacką.

Wojna króla Wilhelma – wojna kolonialna w Ameryce Północnej, prowadzona pomiędzy Anglią a Francją w latach 1689 do 1697. Teatrem działań były północno-wschodnie obszary kontynentu.

Wojna królowej Anny 1702–1713 – konflikt zbrojny w koloniach Ameryki Północnej pomiędzy Francją i Hiszpanią a Wielką Brytanią, będący częścią europejskiej wojny o sukcesję hiszpańską. Działania toczyły się na dwóch frontach: północnym i południowym.

Wojna o Aroostook – w literaturze angielskojęzycznej zwana Aroostook War lub znana pod alternatywnymi nazwami Pork and Beans War lub Northeastern Border Dispute. Wojna była niewypowiedzianym konfliktem pomiędzy Stanami Zjednoczonymi, a Wielką Brytanią, a ściślej jej północnoamerykańskimi koloniami. Wojna trwała od jesieni 1838 do wiosny 1839.