
Kanclerz Księstwa Lancaster – stanowisko istniejące w systemie politycznym Wielkiej Brytanii.

Lord kanclerz, pełna nazwa Lord Wielki Kanclerz Wielkiej Brytanii – jeden z najstarszych i najbardziej prestiżowych urzędów w Wielkiej Brytanii.

Lord strażnik Pięciu Portów – angielski urząd ceremonialny. Jego początki datowane są na XII wiek, ale sam urząd może być starszy. Zajmował się sprawami pięciu portów na południowym wybrzeżu Anglii – Hastings, New Romney, Hythe, Dover i Sandwich. Urząd ten był zwykle łączony z urzędem konstabla zamku Dover.

Ministrowie bez teki – stanowisko w rządzie Wielkiej Brytanii, zwykle obsadzane przez przewodniczącego partii rządzącej. Stanowisko to może być również łączone z urzędami Lorda Tajnej Pieczęci lub Kanclerza Księstwa Lancaster.

Minister ds. Irlandii Północnej, brytyjski urząd ministerialny zajmujący się sprawami Irlandii Północnej i reprezentujący interesy tej prowincji przez władzami centralnymi. Urząd powstał w 1972 r., kiedy Westminster doszedł do wniosku, że lokalne władze w Belfaście nie poradzą sobie z narastającymi w kraju zamieszkami po tzw. krwawej niedzieli w Derry 30 stycznia 1972. Zamieszki spowodowały zastąpienie rządów domowych bezpośrednimi rządami Londynu. Urząd ministra ds. Irlandii Północnej zastąpił urzędy gubernatora i premiera Irlandii Północnej, a także przejął wiele z kompetencji północnoirlandzkiego Zgromadzenia Narodowego.

Minister ds. Szkocji, brytyjski urząd ministerialny powstały po unii Anglii i Szkocji w 1707 r. Został zniesiony po jakobickim powstaniu w 1746 r. Od tej pory sprawami Szkocji zajmowało się Home Office. Swoje odrębne ministerstwo Szkocja otrzymała ponownie w 1885 r.

Minister ds. Walii jest brytyjskim urzędem rządowym odpowiedzialnym za sprawy Walii. Utworzenie tego urzędu było często postulowane w pierwszej połowie XX w. W 1951 r. utworzono ministerstwo walijskie, które jednak było częścią Home Office. W 1954 r. kierownika ministerstwa podniesiono do rangi ministra stanu. Podczas kampanii wyborczej 1959 r. opozycyjna Partia Pracy umieściła w swoim programie postulat utworzenia odrębnego ministerstwa ds. Walii. Obietnicę swoją spełniła po dojściu do władzy w 1964 r. Nowe ministerstwo powstało 18 października.


Minister energii, brytyjski urząd ministerialny odpowiedzialny za sektor energetyczny. Zlikwidowany po prywatyzacji sektora w 1992 r., jego pozostałe kompetencje rozdzielono pomiędzy ministerstwo handlu i przemysłu oraz ministerstwo środowiska.

Ministerstwo handlu i przemysłu, brytyjski urząd ministerialny powstały w 1963 r. jego poprzednikiem był przewodniczący Zarządu Handlu, powstały w 1672 r.




Minister ds. rozwoju międzynarodowego jest brytyjskim urzędnikiem stojącym na czele departamentu rozwoju międzynarodowego, który zajmuje się pomocą rozwojową ze strony Wielkiej Brytanii dla innych krajów, zwłaszcza państw Trzeciego Świata. Swoją obecną nazwę departament nosi od 1997 r. Powstał on w 1964 r. jako ministerstwo rozwoju zamorskiego. W 1970 r. zostało połączone z Foreign Office, gdzie dotychczasowy kierownik ministerstwa rozwoju zamorskiego posiadał rangę ministra stanu. Dopiero w 1997 r. ministerstwo stało się na powrót samodzielne i uzyskało obecną nazwę.

Minister ds. równouprawnienia, brytyjski urząd ministerialny, który powstał w 2007 r. Zajmuje się sprawami równouprawnienia osób starszych, osób upośledzonych psychicznie, osób homoseksualnych oraz mniejszości etnicznych. Minister stoi na czele Government Equalities Office.

Minister społeczności i samorządów lokalnych, stoi na czele resortu społeczności i samorządów lokalnych, zajmującego się zróżnicowanymi kwestiami, takimi jak sprawy administracji lokalnej, prawa kobiet i mniejszości oraz budownictwo mieszkaniowe.

Minister sprawiedliwości – brytyjski urząd ministerialny, który zastąpił w 2007 r. urząd ministra spraw konstytucyjnych. Podobnie jak poprzednik związany jest z urzędem Lorda Kanclerza.

Minister środowiska odpowiadał w brytyjskim rządzie za departament środowiska. Powstał w 1970 roku, w 1997 r. został przekształcony w urząd ministra środowiska, transportu i regionów, a w 2001 r. przybrał obecną nazwę ministra środowiska, żywności i spraw wsi.



Minister zdrowia – brytyjski urząd ministerialny odpowiedzialny za sprawy zdrowia. Powstał w 1919 r. i istnieje do dziś z przerwą na lata 1968–1988 kiedy to wchodził on w skład ministerstwa służby socjalnej. Jego poprzednikiem była Rada Zdrowia, istniejąca w latach 1854–1858.

Naczelny sekretarz skarbu, brytyjski urząd ministerialny powstały w 1961 r. Zajmuje się negocjacjami budżetowymi, sektorem świadczeń publicznych oraz polityką walutową rządu. Choć nie ma własnego ministerstwa – jest drugą po kanclerzu skarbu osobą w resorcie finansów – jest członkiem gabinetu i uczestniczy w jego pracach na prawach równych ministrom.

Paymaster-General – brytyjski urząd w Skarbie Jej Królewskiej Mości, powstał w 1836 r.

Prokuratorzy generalni Anglii i Walii, Her Majesty’s Attorney General for England and Wales, najwyższy z urzędników prawnych Korony, doradca prawny królowej i rządu oraz ich reprezentant przed sądami.

Przewodniczący Izby Gmin – członek brytyjskiego rządu odpowiedzialny za koordynację realizacji polityki rządu w Izbie Gmin.

Przewodniczący Izby Lordów – stanowisko rządowe i równocześnie parlamentarne istniejące w systemie politycznym Wielkiej Brytanii. Zadaniem przewodniczącego jest dbanie o to, aby program polityczny rządu, w szczególności projekty ustaw pochodzące od partii lub koalicji rządzącej, były we właściwy sposób procedowane na forum Izby. Podstawowym służącym temu instrumentem jest ustalanie porządku obrad Izby, stanowiące najważniejszą kompetencję przewodniczącego.

Radca generalny Anglii i Walii, jeden z urzędników prawnych Korony, zastępca prokuratora generalnego.

Urząd zastępcy premiera nie jest urzędem konstytucyjnym i jego powołanie zależy wyłącznie od woli premiera. Stanowisko zastępcy nie niesie ze sobą szczególnych uprawnień, zwykle jest więc łączone z innymi resortami.