W

Chōzubachi – kamienny basen lub misa, inaczej temizuya w Japonii stawiane w pobliżu świątyń, chramów i pawilonów herbacianych, służące symbolicznemu obmyciu rąk i ust, oczyszczeniu ciała i duszy.

W

Ćhatra – parasol symbolizujący sakralny charakter osoby lub miejsca. W architekturze element często występujący na szczycie stupy, może ich być więcej, nawet 33. Podtrzymywane są przez maszt zwany ćhatrawala umieszczony nad harmiką (relikwiarzem). Umieszczone piętrowo parasole w postaci talerzy mogły wpłynąć na charakterystyczny kształt pagody w Chinach i Japonii.

W

Do-Dodonpa – zbudowana w 2001 roku przez S&S Worldwide stalowa kolejka górska typu launch coaster w parku Fuji-Q Highland w Japonii.

W

Dougong – tradycyjny element architektury chińskiej, japońskiej i koreańskiej, stosowany powszechnie w konstrukcji obiektów publicznych i sakralnych. Jego stosowanie w budynkach o mniejszym znaczeniu i domach mieszkalnych było niedozwolone.

W

Fujiwara-kyō – siedziba dworu cesarskiego i stolica Japonii w latach 694-710, zlokalizowana w prowincji Yamato, w miejscu współczesnego miasta Kashihara, w prefekturze Nara.

W

Fusuma – ruchomy, rozsuwany panel służący do aranżowania przestrzeni wewnętrznej tradycyjnego domu japońskiego, spełnia również funkcję rozsuwanych drzwi.

W

Gongen-zukuri – styl architektury świątyń shintoistycznych i mauzoleów nazywany japońskim barokiem. Styl zaczął się wykształcać w okresie Azuchi-Momoyama i ustalił się w Edo. Gongen-zukuri wykazuje bardzo silny wpływ budownictwa buddyjskiego, przez co ich odróżnienie może być trudne.

W

Hakugei – wybudowana w 1994 roku przez firmę Intamin drewniana kolejka górska w japońskim parku rozrywki Nagashima Spa Land, przebudowana w latach 2018–2019 na kolejkę górską hybrydową przez amerykańskie przedsiębiorstwo Rocky Mountain Construction. Pierwszy hybrydowy roller coaster w Azji.

W

Hokke-ji także jako Hokke-ji Monzeki – buddyjska świątynia znajdująca się w Narze w Japonii.

W

Hotel kapsułowy – rodzaj hotelu spotykanego najczęściej w Japonii.

W

Ishi-dōrō – kamienna latarnia, ważny element japońskich ogrodów, domostw, restauracji i świątyń.

W

Kōfuku-ji – świątynia buddyjska szkoły hossō, znajdująca się w miejscowości Nara w Japonii.

W

Kotatsu – w Japonii, pierwotnie palenisko we wnęce podłogowej izby (hori-godatsu), otoczone kwadratową ramą drewnianą (kotatsu-yagura), służące do gotowania potraw i ogrzewania stóp, także z wykorzystaniem specjalnej narzuty (kotatsu-buton) okrywającej nogi. Obecnie niski stolik z elektrycznym podgrzewaczem pod spodem i połączoną z nim kołdrą..

W

Nagare-zukuri – jeden ze stylów architektonicznych, stosowanych przeważnie w budownictwie głównych pawilonów (honden) w chramach shintō.

W

Pagoda – w buddyjskiej architekturze sakralnej na Dalekim Wschodzie rodzaj wielokondygnacyjnej wieży, służącej do przechowywania relikwii. Stanowi jeden z budynków znajdujących się w zespole klasztoru buddyjskiego, oprócz innych budowli, takich jak sala zebrań, biblioteka itd. Wywodzi się pod względem funkcji od indyjskiej stupy, lecz architektonicznie bardziej od starożytnych chińskich wież obserwacyjnych. Na ostateczną formę pagód chińskich wpłynęła tradycja wznoszenia wielokondygnacyjnych budowli typu lou, znanych już w starożytności, choć na przestrzeni wieków pagody występowały w wielu typach i o zróżnicowanych formach architektonicznych. Poszczególne kondygnacje pagody są kryte odrębnymi dachami najczęściej z narożnikami podgiętymi ku górze.

W

Pałac Cesarski w Tokio – główna rezydencja cesarza Japonii. Zespół budynków i pawilonów o różnym przeznaczeniu oraz ogrodów w centralnej, tokijskiej dzielnicy Chiyoda. Powierzchnia całego zespołu pałacowego równa jest powierzchni Parku Centralnego w Nowym Jorku i wynosi 341 hektarów.

W

Ryokan – tradycyjna japońska gospoda świadcząca usługi noclegu i wyżywienia dla podróżujących.

W

SANAA – biuro architektoniczne zlokalizowane w Tokio. Zostało założone w 1995 przez Kazuyo Sejima i Ryūe Nishizawa. W 2010 roku Sejima i Nishizawa zostali uhonorowani Nagrodą Pritzkera, uznawaną za najbardziej prestiżową nagrodę architektoniczną.

W

Sandō – w Japonii droga prowadząca do shintoistycznego chramu lub buddyjskiej świątyni. Wzdłuż drogi ustawione są często kamienne lub brązowe latarnie, a w przypadku chramów także liczne, mniejsze torii.

W

Shōji – w tradycyjnej architekturze japońskiej, ruchomy, zsuwany ekran do dzielenia pokoju lub jako drzwi do niego, składający się z drewnianych ramek wypełnionych tradycyjnym papierem japońskim washi (和紙) lub, obecnie, także materiałami z tworzyw sztucznych.

W

Słowicza podłoga – specjalna konstrukcja podłóg korytarzy w siedzibach japońskich władców, chroniąca przed próbą niepostrzeżonego i niepożądanego wtargnięcia do zamkowych komnat.

W

Steel Dragon 2000 – wybudowana w 2000 r. w Nagashima Spa Land (Japonia) najdłuższa kolejka górska świata. Do 4 maja 2003 także najwyższa kolejka górska świata, kiedy to utraciła ona rekord na rzecz kolejki Top Thrill Dragster otwartej w parku Cedar Point w USA.

W

Stupa – najprostszy typ budowli sakralnej buddyjskiej, rzadziej dźinijskiej, wywodzącej się z Indii, pełniącej funkcję relikwiarza. Ze względu na architekturę jest niezwykle odporna na trzęsienia ziemi. Na terenie Sri Lanki ten typ budowli nosi nazwę dagoby, w Tajlandii – czedi, w Indonezji – candi, w Bhutanie, Nepalu i w Tybecie – czortenu, w Mongolii – suburganu. Buddyjska stupa symbolizuje oświecony stan Buddy.

W

Takabisha – stalowa kolejka górska firmy Gerstlauer zbudowana w parku rozrywki Fuji-Q Highland w Japonii. Posiada spadek o kącie pochylenia wynoszącym 121°. Do dnia 25 października 2019 roku kolejka o najbardziej stromym pierwszym spadku na świecie, kiedy utraciła ten rekord na rzecz otwartej w amerykańskim parku Nickelodeon Universe kolejki TMNT Shellraiser tego samego producenta o kącie spadku 121,5°. Kolejka o napędzie hybrydowym – łączy technologię napędu elektromagnetycznego z tradycyjnym wyciągiem łańcuchowym.

W

Tatami – tradycyjna mata japońska, używana do pokrywania podłogi. Część zasadnicza, wewnętrzna (tatami-toko) jest wykonana ze słomy ryżowej, a warstwa wierzchnia (tatami-omote) z podwójnej warstwy plecionej słomy trawy igusa. Brzegi obszywane są pasem barwnej tkaniny (tatami-heri). Tatami mają standardowe wymiary 90 × 180 cm i jednocześnie służą jako jednostka miary powierzchni wnętrz. Spotyka się również pół-tatami o wymiarach 90 × 90 cm.

W

Tōdai-ji – buddyjski kompleks świątynny w japońskim mieście Nara. Wchodzący w jego skład Pawilon Wielkiego Buddy jest największą drewnianą budowlą na świecie. Znajduje się w nim wielki posąg Buddy Rushany o wysokości 16,2 m. Świątynia jest również główną siedzibą buddyjskiej szkoły kegon. Została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

W

Torii – symboliczna brama o charakterystycznym kształcie, prowadząca do świętego obszaru chramów i miejsc świętych shintō (w shintō ptaki są uważane za posłańców kami. Chramy mogą mieć jedną lub więcej torii. Największa z nich nazywa się „pierwszą torii” i stoi przy wejściu na teren chramu. Mogą być ustawione również w różnych punktach, aby wskazywać poziom świętości w zbliżaniu się do głównego pawilonu.

W

Zapora Kurobe lub też Zapora Kuroyon - największa zapora w Japonii. Znajduje się na rzece Kurobe, w prefekturze Toyama na wyspie Honsiu. Działająca przy zaporze elektrownia wodna produkuje energię elektryczną dla Kansai Electric Power. Wysokość zapory wynosi 186 m, a pojemność zbiornika 200 mln m³. Budowa konstrukcji została ukończona w 1963 roku i kosztowała 51,3 mld jenów. Podczas budowy zginęło blisko 200 osób.