WAlbrecht Fryderyk Hohenzollern – syn księcia Albrechta i Anny Marii Brunszwickiej; książę pruski w latach 1568-1578. Ostatni Hohenzollern z linii pruskiej.
WAlbrecht Hohenzollern, niem. Albrecht von Brandenburg-Ansbach – ostatni wielki mistrz zakonu krzyżackiego przed sekularyzacją państwa zakonnego, w latach 1511–1525. Wystąpił z niego razem ze znaczną liczbą innych rycerzy, co praktycznie zakończyło działalność zakonu w Prusach. 10 kwietnia 1525 złożył hołd lenny królowi Polski Zygmuntowi Staremu w Krakowie i od tego czasu, aż do śmierci w 1568 r. sprawował władzę książęcą w dawnym państwie zakonnym przemianowanym na Prusy Książęce, kanonik gnieźnieński.
WAleksander Dobry – hospodar Mołdawii, w latach 1400–1432, z dynastii Muszatowiczów.
WErnest Jan Biron, Ernest Jan Biren, właśc. Ernest Jan Bühren – hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, książę Kurlandii i Semigalii w latach 1737–1741 i 1763–1769, pan Wolnego Państwa Stanowego Sycowa od 1734, faworyt i doradca polityczny cesarzowej Anny Iwanowny, po jej śmierci w 1740 roku regent Cesarstwa Rosyjskiego w zastępstwie małoletniego cara Iwana VI.
WPiotr Biron – hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, książę Kurlandii i Semigalii w latach 1769–1795, książę Żagania w latach 1786–1800.
WBolesław IV warszawski – książę warszawski, czerski, nurski, łomżyński, liwski, różański, ciechanowski, wyszogrodzki i zakroczymski w latach 1429–1454, w latach 1440–1444 formalnie książę podlaski.
WFerdynand Kettler – generał wojsk koronnych, książę Kurlandii i Semigalii w latach 1698–1737.
WFryderyk Kazimierz Kettler niem. Friedrich Kasimir Kettler – książę Kurlandii i Semigalii w latach 1682–1698, lennik Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
WFryderyk Kettler – książę Kurlandii i Semigalii w latach 1587-1642. Syn Gottharda Kettlera i Anny Meklemburskiej, brat Wilhelma Kettlera, stryj Jakuba Kettlera.
WFryderyk Wilhelm – elektor brandenburski i książę pruski z dynastii Hohenzollernów, nazwany Wielkim Elektorem.
WFryderyk Wilhelm Kettler niem. Friedrich Wilhelm Kettler – książę Kurlandii i Semigalii w latach 1698-1711, lennik Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
WJan Zygmunt Hohenzollern – elektor brandenburski 1608–1620, regent księstwa pruskiego 1608–1618, książę pruski 1618–1620. Syn elektora brandenburskiego Joachima Fryderyka.
WJanusz I Starszy (warszawski) – od 1373/1374 r. książę warszawski, od 1381 r. w wyniku podziału książę na Warszawie, Nurze, Łomży, Liwie, Ciechanowie, Wyszogrodzie i Zakroczymiu, lennik Polski, od 1391 na Podlasiu (dożywotnio).
WJerzy Wilhelm Hohenzollern – od 1620 r. władca państwa Brandenburgia-Prusy, jako elektor brandenburski i książę pruski.
WKarol Chrystian Józef Wettyn, niem. Karl von Sachsen – królewicz polski, książę saski, książę Kurlandii i Semigalii w latach 1759–1763.
WGotthard Kettler – mistrz krajowy inflancki zakonu krzyżackiego w latach 1559–1561, książę Kurlandii i Semigalii w latach 1561–1587, gubernator Inflant w latach 1561–1565. Założyciel dynastii Kettlerów. Brat biskupa Münster, Wilhelma Kettlera.
WJakub Kettler – regent Kurlandii i Semigalii w latach 1638–1642, książę Kurlandii i Semigalii w 1638 roku i w latach 1642–1682, lennik Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Najwybitniejszy przedstawiciel dynastii Kettlerów, wnuk Gottharda Kettlera, syn zdetronizowanego w 1616 roku księcia Wilhelma Kettlera i Zofii Hohenzollern, córki księcia pruskiego Albrechta Fryderyka Hohenzollerna.
WWilhelm Kettler – książę Kurlandii i Semigalii w latach 1587-1616.
WLingwen Semen Olgierdowicz – książę litewski, książę Nowogrodu Wielkiego i Mścisławia, przejściowo Smoleńska i Krzyczewa, z dynastii Giedyminowiczów.
WHenryk Reuss von Plauen – wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1469–1470. Pierwszy wielki mistrz, składający hołd lenny królowi Polski.
WHenryk VII Reffle von Richtenberg – wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1470–1477.
WSiemowit III – od 1341 roku współrządził razem z bratem Kazimierzem I w Warszawie i Czersku, od 1345 roku w ziemi rawskiej, od ok. 1349 roku w wyniku podziału książę na Czersku, Liwie i Rawie, od 1351 r. w Gostyninie, od 1351 r. lennik króla Polski Kazimierza Wielkiego, od 1352 r. zastawny książę płocki, od 1355 r. w Warszawie i Sochaczewie, od 1370 r. władca suwerenny, także na Płocku, od 1370 w Zakroczymiu i Wiźnie, od 1373/1374 wydzielił synom dzielnice w Warszawie i Rawie.
WSiemowit V – w latach 1426-1434 książę mazowiecki na Rawie, Płocku, Sochaczewie, Gostyninie, Płońsku, Wiźnie i Bełzie, dziedziczny lennik Polski, w wyniku podziału w 1434 r. książę na Rawie, Gostyninie i Sochaczewie.
WSkirgiełło Olgierdowicz, lit. Skirgaila, imię chrzestne Iwan – namiestnik w Wielkim Księstwie Litewskim w latach 1386–1392/1394, książę kijowski 1392–1396.
WStanisław mazowiecki – książę mazowiecki, razem z bratem panujący w Czersku, Warszawie, Liwie, Zakroczymiu i Nurze w latach 1503-1524.
WStefan III Wielki, znany również jako Stefan III Mołdawski, w starszych źródłach polskich Steczko – hospodar mołdawski w latach 1457–1504 z dynastii Muszatowiczów.
WJan von Tieffen – wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1489–1497.
WWitold Kiejstutowicz, imię chrzestne Aleksander – książę litewski z rodu Giedyminowiczów, w latach 1384–1389 książę grodzieński, brzeski, suraski, drohiczyński, wołkowyski, kamieniecki, w latach 1392–1401 namiestnik Litwy, od 1401 wielki książę litewski, syn Kiejstuta i kapłanki Biruty, brat stryjeczny króla Władysława II Jagiełły.
WWładysław I – książę mazowiecki na Płocku, Rawie Mazowieckiej, Gostyninie, Sochaczewie, Bełzie, Płońsku, Zawkrzu i Wiźnie razem z braćmi w latach 1426-1434, w latach 1434-1442 na ziemi płockiej, płońskiej, wiskiej i Zawkrzu, od 1442 r. ponownie nad całością ojcowizny.
WZygmunt I Kiejstutowicz, lit. Žygimantas Kęstutaitis – wielki książę litewski w latach 1432–1440, książę możajski od 1383, książę Rusi Czarnej w latach 1390–1440.