WBasen Szwabsko-Frankoński, także Progi Szwabsko-Frankońskie – duży region fizycznogeograficzny na południu Niemiec, obejmujący większość landu Badenia-Wirtembergia oraz bawarskiej Frankonii, a także fragmentarycznie wchodzący na terytorium Szwajcarii.
WŚredniogórze Niemieckie lub Średniogórze Środkowoeuropejskie – wyżynno-górski obszar stanowiący część Hercynidów, dominujący w krajobrazie środkowych i południowych Niemiec. W najszerszym jego zrozumieniu obejmuje ponad połowę obszaru tego państwa, a także znaczący obszar Czech, Luksemburga i Belgii oraz w mniejszym stopniu Austrii, Francji, Szwajcarii i Polski.
WWyżyna Meńsko-Neckarska (329.1) – makroregion w regionalizacji fizycznogeograficznej Niemiec zaproponowanej przez J. Kondrackiego obejmujący centralną część Basenu Szwabsko-Frankońskiego, położoną niżej od otaczających je wyżyn i gór Jury Szwabskiej, Wyżyny Frankońskiej, Gór Hesko-Frankońskich i najwyższego z nich Schwarzwaldu. Głównymi rzekami odwadniającymi region są dopływy Renu: Men i Neckar. Jest to region gęsto zaludniony, intensywnie wykorzystywany rolniczo, z rozwiniętym przemysłem. Największymi miastami w granicach wyżyny są Stuttgart, będący stolicą Badenii-Wirtembergii i Norymberga.
WWzgórza Górnopalatynacko-Górnomeńsskie – makroregion fizycznogeograficzny w Bawarii wyróżniony przez niemiecki Urząd Ochrony Środowiska. Jest to długi na 170 km., ale szeroki jedynie na 7-35 km. pas licznych wzgórz oddzielających wyższą Wyżynę Frankońską na zachodzie oraz Smreczany i Krainę Szumawską na wschodzie.
WAlbuch – północno-wschodnia część Jury Szwabskiej, położona na zachód od doliny rzeki Brenz, między miastami Heidenheim an der Brenz, Aalen i Geislingen an der Steige.
WArdeny – rozległy masyw wyżynno-górski znajdujący się na terytorium Belgii, Luksemburga i Francji. Stanowi najbardziej na zachód wysuniętą część Reńskich Gór Łupkowych, a jego naturalną kontynuacją na wschodzie są góry Eifel, rozróżniane ze względów polityczno-historycznych. Ich nazwa bierze się od znanej w starożytności Puszczy Ardeńskiej, której nazwa pochodzi od galijskiego słowa ard oznaczającego „wysokość” bądź od imienia celtyckiej bogini Arduenny.
WSmreczany, Góry Fichtel, Smreczane Góry – zalesione pasmo górskie w Niemczech i w zachodnich Czechach. Rozciąga się między Rudawami, Lasem Frankońskim i Lasem Czeskim.
WGóry Hesko-Frankońskie lub system górski Odenwaldu, Spessartu i Südrhönu – makroregion fizycznogeograficzny składający się z gór niskich i pogórzy będących północną krawędzią Basenu Szwabsko-Frankońskiego. Składa się z gór Odenwaldu, Spessartu i południowych pogórzy Rhönu (Südrhön). Najwyższym szczytem jest Katzenbuckel (626 m n.p.m.) w Odenwaldzie.
WHarz – pasmo górskie w środkowych Niemczech, będące częścią Średniogórza Niemieckiego, najwyższy szczyt Brocken.
WHaßberge - wyżyna Średniogórza Niemieckiego osiągająca w najwyższym punkcie 512 m n.p.m. na północ od Menu w Dolnej Frankonii i powiatu Bamberg w Bawarii. Mająca charakter przełomowy Dolina Menu oddziela mezoregion od jego siostrzanego pasma Steigerwald. Pomiędzy Ebelsbach a Haßfurtem rzeka przenika wyżyny szeroką doliną i tworzy wygodne połączenie pomiędzy górnym Menem a żyznym obszarem środkowego Menu.
WJura Szwabska – pasmo górskie w Badenii-Wirtembergii w Niemczech o długości około 220 kilometrów i szerokości od 40 do 70 kilometrów. Najwyższe wzniesienie – Lemberg. W 2009 roku wpisane na listę rezerwatów biosfery UNESCO. Na zachodzie graniczy ze Schwarzwaldem.
WKatzenbuckel – najwyższy szczyt Odenwaldu i jednocześnie całego systemu Gór Hesko-Frankońskich, wznoszący się 626 m n.p.m. Znajduje się na terenie gminy Waldbrunn w Badenii-Wirtembergii. Góra jest pozostałością wulkanu, aktywnego 60 milionów lat temu, dzięki czemu posiada bogatą strukturę krystaliczną. Jej wysokość względna jest największa w całym Odenwaldzie i wznosi się 490 m. nad rzeką Neckar. Od strony południowej góra tworzy niewielki płaskowyż na wysokości 500-530 m n.p.m., na którym znajduje się wieś Waldbrunn. Na samym szczycie znajduje się wieża widokowa, z której można dostrzec większość pasma Odenwaldu, na jego zboczach funkcjonuje treningowa skocznia narciarska. Od południa do szczytu przylega niewielkie jezioro Katzenbuckelsee o barwie turkusowej, pochodzącej od kryształów znajdujących się w skałach wulkanicznych.
WKraichgau – pagórkowata wyżyna znajdująca się na terenie Badenii-Wirtembergii, na pograniczu krain historycznych Palatynatu Reńskiego, Wirtembergii i Badenii. Od północy przechodzi w Odenwald, od południa w Schwarzwald; od wschodu ogranicza ją rzeka Neckar, od zachodu Nizina Górnoreńska. Najwyższy szczyt Steinsberg wznosi się 333 m n.p.m. w granicach administracyjnych miasta Sinsheim; ze znajdującej się na nim wieży zamkowej rozciąga się widok na rozległą okolicę. Wyżyna zajmuje powierzchnię 1630 km², jest gęsto zaludniona i posiada gęstą sieć komunikacyjną; rozwinięte rolnictwo, w tym uprawa winorośli. Liczne solanki spowodowały rozwój uzdrowisk Największe miasta znajdują się na skraju wyżyny: Karlsruhe, Pforzheim, Heilbronn.
WLas Czeski – makroregion o charakterze wyżynno-górskim na granicy Czech i Bawarii. Dla części niemieckiej używany jest wariantowy egzonim Las Górnopalatynacki. W Czechach odróżnia się makroregion Las Czeski oraz stanowiący jego najwyższą część mezoregion Las Czeski.
WLas Frankoński – pasmo gór niskich w Niemczech, położone między Turyńskimi Górami Łupkowymi a Smreczanami, stanowiące część Średniogórza Turyńsko-Frankońskiego, będącego jednym z podprowincji fizycznogeograficznych Średniogórza Niemieckiego. Najwyższy punkt to Döbraberg.
WLas Turyński – pasmo górskie o długości ok. 150 km i szerokości 30 km znajdujące się w Niemczech w Turyngii oraz częściowo w Bawarii.
WLemberg – jest najwyższą górą o wys. 1015 m n.p.m. na Jurze Szwabskiej w Badenii-Wirtembergii w południowych Niemczech.
WOdenwald – niewysoki masyw górski w południowej części Niemiec, w sąsiedztwie rzek Men i Neckar.
WPogórze Wezerskie – pasmo wzgórz i gór niskich Średniogórza Niemieckiego, w Dolnej Saksonii, Hesji i Nadrenii Północnej Westfalii, między miastami Porta Westfalica i Hann. Münden.
WReńskie Góry Łupkowe – łańcuch górski w zachodniej części Niemiec nad środkowym Renem oraz na terenie Luksemburga, Belgii i Francji, stanowiący część Średniogórza Niemieckiego. W regionalizacji fizycznogeograficznej Niemiec J. Kondrackiego ma nr. 322.
WSchwarzwald – zrębowe pasmo górskie w południowo-zachodnich Niemczech rozciągające się od południowego krańca do środka Badenii-Wirtembergii na długości około 160 km – od Waldshut-Tiengen na samym południu do Pforzheim na północy.
WSiedmiogórze – zalesione pasmo górskie pochodzenia wulkanicznego położone w Niemczech na południowy wschód od miasta Bonn nad przełomową doliną Renu. Obszar jest chroniony w ramach rezerwatu przyrody i parku krajobrazowego. Jeden z symboli niemieckiego romantyzmu i historii ochrony przyrody.
WSmreczany, Góry Fichtel, Smreczane Góry – zalesione pasmo górskie w Niemczech i w zachodnich Czechach. Rozciąga się między Rudawami, Lasem Frankońskim i Lasem Czeskim.
WSpessart – niski masyw górski w południowo-zachodniej części Niemiec. Położone one jest w większości w kraju związkowym Bawaria oraz częściowo w Hesji. Najwyższy jego szczyt, Geiersberg, wznosi się na wysokość 585 m n.p.m. Nazwa wywodzi się ze staroniemieckiego określenia „Puszcza Dzięciołów”.
WSteigerwald - wyżyna Średniogórza Niemieckiego w bawarsko - frankońskiej części Wyżyny Meńsko-Neckarskiej w połowie drogi między Würzburgiem a Norymbergą na granicy Dolnej i Środkowej Frankonii. Najwyższym wzniesieniem jest Scheinberg. Kontynuacją Steigerwaldu na północ, po prawej stronie Menu jest Haßberge, a na południe, południowy zachód Frankenhöhe. Region jest chroniony w ramach parku krajobrazowego o powierzchni 1280 km².
WSteinwald – zalesiony grzbiet górski stanowiący najbardziej na południe wysuniętą część Smreczan. Najwyższy szczyt, Platte, wznosi się 946 m n.p.m. W przeciwieństwie od reszty bawarskich Smreczan, miejscowa ludność jest w większości wyznania katolickiego. W 1970 pasmo objęto ochroną w ramach parku krajobrazowego.
WSzumawa – makroregion fizycznogeograficzny na terenie Czech, Bawarii i Austrii, stanowiący południową część Krainy Szumawskiej, ciągu pasm górskich i wyżyn ograniczających Masyw Czeski od południowego zachodu.
WTuryńskie Góry Łupkowe – pasmo górskie w Turyngii i niewielkim stopniu w Bawarii na północy powiatu Kronach, część Średniogórza Niemieckiego. Znajduje się między Lasem Turyńskim na północnym-zachodzie i pokrewnym Lasem Frankońskim na południowym-wschodzie. Ma charakter płaskowyżu porozcinanego głębokimi dolinami rzecznymi.
WWogezy – pasmo górskie we wschodniej Francji, oddzielone Bramą Burgundzką od gór Jura. Stromo opadają ku Nizinie Górnoreńskiej. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od celtyckiego boga gór i lasów Vosegusa, później została przejęta przez Rzymian w Galii.
WWyżyna Frankońska, także Jura Frankońska – wyżyna w południowej części Niemiec, na obszarze Bawarii, w dorzeczu rzek Dunaj i Men. Stanowi zachodnie przedłużenie Jury Szwabskiej, od której jest oddzielona kraterem Nördlinger Ries.