WPrąd morski – duże i niemal niezmienne ruchy wody w oceanach wywołane przede wszystkim występowaniem wiatrów stałych oraz różnicami temperatur, bądź zasolenia, a także ruchem obrotowym Ziemi, który modyfikuje ich kierunek.
WPrąd Agulhas a. Prąd Południowoafrykański - ciepły prąd morski występujący na Oceanie Indyjskim, płynący w kierunku południowo-zachodnim, wzdłuż wschodniego wybrzeża południowej Afryki.
WPrąd Aleucki – ciepły prąd morski na Oceanie Spokojnym, płynący na północ od Prądu Północnopacyficznego i stanowiący północne odgałęzienie Kuro Siwo. Po osiągnięciu wybrzeży Ameryki Północnej dzieli się formując dwa prądy: jeden płynący na północ w kierunku Alaski oraz drugi - płynący w kierunku Kalifornii.
WPrąd Antylski – ciepły prąd morski w Oceanie Atlantyckim opływający północno-wschodnie wybrzeża archipelagu Antyli, północne przedłużenie Prądu Północnorównikowego.
WPrąd Benguelski – zimny prąd morski wzdłuż wybrzeża południowo-zachodniej Afryki, odgałęzienie Prądu Wiatrów Zachodnich, płynący z południa, tj. od okolic Przylądka Dobrej Nadziei, ku równikowi.
WPrąd Brazylijski – ciepły prąd morski na Oceanie Atlantyckim, płynący wzdłuż wybrzeża Ameryki Południowej do równoleżnika 40°S w kierunku południowo-zachodnim. Jest to odgałęzienie Prądu Południoworównikowego.
WPrąd Falklandzki – odnoga Dryfu Wiatrów Zachodnich, płynąca wzdłuż Patagonii. Tak samo, jak Dryf Wiatrów Zachodnich, jest to prąd zimny.
WPrąd Florydzki – ciepły prąd morski, który powstaje w Zatoce Meksykańskiej następnie płynie przez Cieśninę Florydzką w kierunku Wysp Bahama. Tam łączy się z Prądem Antylskim tworząc Prąd Zatokowy.
WPrąd Gwinejski – ciepły prąd morski, który płynie z zachodu na wschód wzdłuż wybrzeża Zatoki Gwinejskiej. Latem stanowi przedłużenie ciepłego Równikowego Prądu Wstecznego. Temperatura wody wynosi w ciągu roku od 23 do 28 °C.
WPrąd Kalifornijski - zimny prąd morski na Oceanie Spokojnym, będący prawym odgałęzieniem Prądu Północnopacyficznego. Płynie on z północy na południe wzdłuż wybrzeży Półwyspu Kalifornijskiego.
WPrąd Kanaryjski – zimny prąd morski na Oceanie Atlantyckim, który jest odgałęzieniem Prądu Północnoatlantyckiego. Płynie od wybrzeży Portugalii wzdłuż zachodniej Afryki do Senegalu, gdzie zakręca na zachód, zasilając przy tym Prąd Północnorównikowy.
WPrąd Karaibski – ciepły prąd morski w obrębie Morza Karaibskiego, przedłużenie prądu Gwinejskiego.
WKuro Siwo (jap. 黒潮 Kuro-shio, dosł. "czarny prąd"; zwany także Prądem Japońskim – ciepły prąd morski w północno-zachodniej części Oceanu Spokojnego. Płynie z prędkością 2–6 km na godzinę, na północ wzdłuż wschodnich wybrzeży Wysp Japońskich, a następnie na wysokości półwyspu Bōsō skręca na wschód, ocieplając wody Pacyfiku na znacznych szerokościach geograficznych.
WPrąd Łomonosowa – głębinowy prąd oceaniczny, występujący na terenie Oceanu Atlantyckiego. Płynie z zachodu na wschód w strefie równikowej Atlantyku na głębokości 200-500 metrów poniżej linii wody.
WPrąd Wchodniomadagaskarski – ciepły prąd morski w zachodniej części Oceanu Indyjskiego. Płynie na południe wzdłuż wschodnich brzegów Madagaskaru z prędkością 2–3 km/h.
WPrąd Monsunowy – ciepły prąd morski na Oceanie Indyjskim wywoływany przez monsun. Płynie tylko latem, na wschód z Morza Arabskiego do Sumatry, zasilany jest przy tym przez znacznie chłodniejszy Prąd Somalijski. Jego prędkość się zmienia w granicach 0,5–4,5 km/h. Temperatura wód powierzchniowych wynosi 25–28 °C, a nawet 30 °C w maju.
WPrąd Mozambicki – ciepły prąd morski płynący wzdłuż wybrzeży Mozambiku ku Dryfowi Wiatrów Zachodnich. Jest to odgałęzienie Prądu Południoworównikowego. Prąd został odkryty przez Polaków: Andrzeja Osadowskiego i Piotra Karzełka.
WPrąd Norweski – ciepły prąd morski płynący wzdłuż wybrzeży Norwegii, na Morzu Norweskim.
WPrąd Oja Siwo – zimny, powierzchniowy, kurylski prąd oceaniczny, płynący z północy na południe wzdłuż półwyspu Kamczatka i Wysp Kurylskich. U wschodnich wybrzeży Wysp Japońskich napotyka odnogę prądu Kuro Siwo.
WPrąd Peruwiański – zimny prąd morski na Pacyfiku płynący z południa na północ, będąc wyodrębnieniem Prądu Wiatrów Zachodnich, wzdłuż zachodnich wybrzeży Ameryki Południowej. Temperatura wód powierzchniowych wynosi ok. 20°C w lecie (grudzień-luty) i ok. 15°C w zimie (czerwiec-sierpień). Powoduje wysuszanie i ochładzanie klimatu wybrzeża przyczyniając się do pustynnienia. Ma szerokość ok. 900 km i transportuje ok. 10 000 000 – 20 000 000 m³ wody w ciągu sekundy.
WPrąd Południoworównikowy – ciepły prąd morski występujący na oceanach: Atlantyckim, Spokojnym i Indyjskim na półkuli płd. w okolicach równika; płynie ze wsch. na zach.; prędkość 1–3 km/godz.; temp. wody 25–28 °C; przy wschodnich krańcach Ameryki Płd., Afryki i Australii rozwidla się na pomniejsze ciepłe prądy.
WPrąd Północnoatlantycki – ciepły prąd morski. Powstaje jako przedłużenie Golfsztromu i Prądu Antylskiego, i wpływa na relatywnie wyższe średnie temperatury Europy.
WPrąd Północnorównikowy – ciepły prąd morski na Oceanie Atlantyckim i Spokojnym, wywołany pasatem. Płynie na półkuli północnej, na zachód, równolegle do równika i zwrotnika Raka, między 10°N a 20°N. Na Oceanie Atlantyckim wraz z odnogą Prądu Południoworównikowego daje początek Prądowi Zatokowemu, a na Oceanie Spokojnym – prądowi Kuro-siwo. Wywołany jest rotacją Ziemi na wschód.
WRównikowy Prąd Wsteczny – prąd morski na Pacyfiku i Oceanie Indyjskim płynący w kierunku wschodnim w okolicach 5 stopnia szerokości geograficznej północnej. Prądem tym wraca woda przeniesiona na zachód przez prądy Południoworównikowy i Północnorównikowy.
WPrąd Somalijski – prąd morski na Oceanie Indyjskim. Opływa wschodnie wybrzeże Afryki. Latem, jako północne odgałęzienie Prądu Północnorównikowego, płynie na północny wschód i jest prądem zimnym. Zimą, kiedy wieje monsun znad Azji, zmienia kierunek i płynie na południe łącząc się z Równikowym Prądem Wstecznym i jest wtedy prądem ciepłym. Sezonowe zmiany termiczne Prądu Somalijskiego powodują brak raf koralowych w tym rejonie oceanu.
WPrąd Transarktyczny – prąd morski płynący na Oceanie Arktycznym, transportujący wodę z Morza Łaptiewów i Morza Wschodniosyberyjskiego w kierunku Atlantyku. U wybrzeży Grenlandii wodę z tego prądu przejmuje Prąd Wschodniogrenlandzki.
WPrąd Wiatrów Zachodnich, Antarktyczny Prąd Okołobiegunowy – zimny prąd morski, największy system prądów obiegający kulę ziemską. Płynie między 40 a 56 stopniem szerokości geograficznej południowej. Jest to strefa bardzo silnych wiatrów, sztormów i gwałtownych zmian pogodowych.
WWir Morza Beauforta – system oceanicznych prądów morskich znajdujący się na Oceanie Arktycznym, akumulujący słodką wodę pochodzącą z topniejącej pokrywy lodowej i spływających z Syberii wód rzecznych.
WPrąd Zachodnioaustralijski - zimny prąd morski na Oceanie Indyjskim. Płynie on wzdłuż zachodnich brzegów Australii na północ. Jest to odgałęzienie Dryfu Wiatrów Zachodnich. Średnia prędkość, z jaką płynie, wynosi 1 km/h.
WZachodnia intensyfikacja prądów morskich – zjawisko przejawiające się wzmocnieniem zachodnich ramion prądów oceanicznych w ramach cyrkulacji oceanicznej. Prądy płynące wzdłuż wybrzeży po zachodniej stronie oceanów są znacznie silniejsze, głębsze i przechodzą przez węższe przekroje poprzeczne niż prądy występujące u wschodnich brzegów.
WPrąd Zachodniogrenlandzki – ciepły prąd morski na Oceanie Atlantyckim, płynący w Morzu Baffina w kierunku północnym u brzegów Grenlandii. Powstaje z przedłużenia ciepłego Prądu Irmingera i zimnego Prądu Wschodniogrenlandzkiego. Odpowiada za stosunkowo łagodny klimat zachodnich wybrzeży Grenlandii i warunkuje istnienie takich osad jak Aasiaat, Ilulissat, Nuuk, Qaanaaq czy Qeqertarsuaq. W Cieśninie Davisa skręca na zachód i łączy się z zimnym Prądem Labradorskim.
WPrąd Zatokowy – podpowierzchniowy prąd morski północnego Atlantyku.