
Herb Bodzentyna - tarcza herbowa herbu jest czerwona. Widnieje na niej fragment muru miejskiego z blankami z rombowym żyłowaniem, nad murem wznoszą się dwie białe, blankowane wieże z czarnymi otworami strzelniczymi, między nimi umieszczona jest złota infuła biskupia. Herb związany jest z rolą Bodzentyna jako grodu obronnego i założycielem miasta biskupem Janem Bodzantą.

Najstarszy zachowany wizerunek herbu to pieczęć magistratu miasta Buska, która została odciśnięta na dokumencie z 1517 roku.

Herb Chęcin przedstawia w polu czerwonym mur srebrny z trzema takimiż wieżami, z których środkowa wyższa, z otwartymi podwojami i broną podniesioną złotą, z oknami pojedynczymi w wieżach i okuciami podwoi czarnymi.

Herb Chmielnika – tarcza herbowa herbu jest czerwona. Głównym elementem są trzy zielone szyszki wyrastające z łodygi o dwóch liściach. Herb swoją symboliką kojarzy się z nazwą miasta. Herb używany jest od XVI wieku; w 1936 został zaakceptowany przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Rzeczypospolitej Polskiej.

Herb Ćmielowa przedstawia w srebrnej tarczy herbowej postać św. Krzysztofa przenoszącego na plecach przez błękitną rzekę dzieciątko Jezus. Święty trzyma drzewo o zielonych liściach, w rzece ryba srebrna. Wersja ze Statutu Miasta i Gminy Ćmielów ma nad tarczą belkę srebrną z czarnym napisem ĆMIELÓW.

Herb Daleszyc – tarcza herbowa herbu jest błękitna. Widnieje na niej złoty krzyż lotaryński – symbol dynastii Jagiellonów na tle srebrnej litery „D” – inicjału nazwy miasta. Pod krzyżem znajduje się srebrna waga z dwoma szalkami.

Herb Działoszyc przedstawia na białym polu herbowym wspiętego za czerwonym murem lwa koloru złotego. Jest to rodowy herb Prawdzic założycieli i niegdysiejszych właścicieli miasta - Działowskich.

Herb Jędrzejowa - tarcza herbowa herbu jest barwy czerwonej. Widnieje na niej strzała barwy srebrnej, ułożona grotem ku górze, dwa razy przekrzyżowana. Jest to herb szlachecki Lis, którym pieczętowali się Gryfitowie, założyciele miasta. Wizerunek herbowy oparty jest na pieczęci miejskiej z XV/XVI wieku.

Herb Kazimierzy Wielkiej przedstawia w czerwonej tarczy herbowej czarny łeb byka przebity mieczem o srebrnym ostrzu i złotej rękojeści. Pod głową byka wieniec z dwóch kłosów pszenicy. W poprzedniej wersji herbu między kłosami pszenicy występował także burak. Godło herbowe – przebita mieczem głowa byka – pochodzi z herbu Pomian, należącego do długoletnich właścicieli Kazimierzy Wielkiej, rodu Łubieńskich. Kłosy pszenicy symbolizują rolę miasta jako ośrodka usługowego i handlowego dla rolniczej okolicy.

Herb Kielc przedstawia w polu czerwonym złote majuskuły CK pod złotą koroną o pięciu widocznych kwiatonach w kształcie trójliści.

Herb Końskich – tarcza herbowa jest barwy czerwonej. Widnieją na niej inicjały splecionych liter „J”, „M” i „K” barwy żółtej. Litery odnoszą się do fundatora miasta Jana Małachowskiego, kanclerza wielkiego koronnego oraz do Miasto Końskie.

Herb Koprzywnicy - tarcza herbowa herbu jest niebieska. Głównym elementem jest szary Baranek Boży posiadający żółte kopyta. Prawą przednią nogą trzyma żółte drzewce chorągwi zakończone krzyżem. Na drzewcu umieszczona jest biała chorągiew z żółtym krzyżem równoramiennym otoczonym czarnym otokiem. Baranek jest symbolem świętego Jana Chrzciciela.

Herb Kunowa – herb miasta i gminy Kunów.

Herb Kurozwęk i dawnej gminy Kurozwęki, przedstawia białego koguta o złotym orężu, obróconego w prawo, w czerwonym polu tarczy. Kogut będący godłem herbowym Kurozwęk, zwany w języku staropolskim kurem, znajduje się również na pieczęci miejskiej Kurozwęk z XVI wieku. Pieczęć ta, przechowywana w archiwum gminnym, przedstawia opisaną tu tarczę herbową z godłem, zamieszczoną wewnątrz otaczającego ją napisu: "SIGI(LLVM) CIV(IVM DE) KVROZ (WANKI)". Istnieje ponadto jeszcze drugi tłok pieczętny, pochodzącej z XVIII wieku piczęci miejskiej Kurozwęk, wyobrażający w owalnej tarczy kogut z głową zwróconą w prawą heraldycznie stronę, otoczonego wypisaną dookoła legendą: "SIGILVM OPPIDI KVROZ(WANKI)".

Herb Małogoszcza przedstawia wizerunek złotego krzyża jagiellońskiego w czerwonym polu tarczy herbowej. Obecny kształt herbu został przyjęty uchwałą nr 28/243/06 Rady Miejskiej w Małogoszczu z dnia 22 czerwca 2006 roku.

Herb Opatowa - tarcza herbowa herbu jest barwy niebieskiej. Widnieje na niej baszta forteczna z dwoma wykuszami po bokach barwy białej z dachem barwy pomarańczowej. Tarczę herbową otacza srebrna bordiura. Obecny wizerunek herbowy oparty jest na pieczęci miejskiej z XVI wieku.

Herb Opatowca - przedstawia on w polu złotym postać Św. Jakuba Większego w szacie i kapeluszu błękitnym, wspartego prawicą o laskę pielgrzymią srebrną, w lewicy przyciśniętej do piersi trzymającego takąż muszlę; ręce i twarz cieliste, włosy i broda srebrne.

Herb Osieka - tarcza herbowa herbu jest podzielona na dwie równe części w słup. W prawej czerwonej znajduje się biały półorzeł bez korony, zwrócony heraldycznie w prawo. W lewym białym polu widoczna jest dłoń barwy brązowej trzymająca podwójny krzyż lotaryński barwy czerwonej - jeden z elementów herbu Pogoń.

Herb Ostrowca Świętokrzyskiego – na renesansowej tarczy umieszczono połączone herby Leliwa i Ogończyk. Takie zestawienie tych dwóch godeł umieszczone było również w herbie książąt Ostrogskich. W herbie miasta na niebieskim tle umieszczono również białą bramę. Obecny wzór herbu został opracowany przez Zbigniewa Pękalę i zatwierdzony w 1988 roku.

Herb Ożarowa - herb miasta Ożarów w województwie świętokrzyskim. Przedstawia w złotej tarczy herbowej godło herbu Rawicz: na idącym niedźwiedziu czarnym siedząca dziewczyna z czarnymi włosami, z otwartymi ramionami, w czerwonej sukni i złotej koronie na głowie.

Herb Pacanowa przedstawia w polu zielonym siedzącą na białym koniu postać świętego Marcina w szarej zbroi prawą ręką przecinającego swój płaszcz. Koń z uniesioną prawą, przednią nogą stąpa w heraldycznie prawą stronę, święty Marcin odwraca się w bok. Obok konia siedzi na ziemi, zwrócony w lewą stronę, półnagi żebrak z wyciągniętymi w górę rękoma. Płaszcz świętego i okrycie żebraka czerwone, wodze i siodło konia oraz nimb wokół głowy świętego Marcina złote. Miecz srebrny, odkryte części ciała obu osób w kolorze naturalnym.

Herb Pińczowa przedstawia w polu błękitnym rozszczepioną rogacinę, rozdartą u dołu, złotą.

Herb Połańca – tarcza herbowa jest barwy czerwonej. Znajduje się na niej orzeł barwy białej zwrócony w prawo, posiadający złoty dziób oparty szponami barwy złotej na myśliwskim rogu barwy czarno-złotej. Wizerunek herbowy znany jest od XIV wieku.

Herb gminy Radoszyce przedstawia w polu srebrnym wieżę obronną czerwoną, z zaznaczonym żyłowaniem, pojedynczym oknem i wejściem czarnymi, blankowaną, nakrytą daszkiem stożkowym czarnym, na którym kula złota.

Herb Sandomierza przedstawia w tarczy herbowej o czerwonym polu orła białego ze złotą koroną królewską na głowie, z rozpostartymi skrzydłami, złotym orężem i skokami, zwróconego w prawo.

Herb Sędziszowa – na niebieskim polu srebrna podkowa, barkiem skierowana ku dołowi, między ramionami podkowy znajduje się srebrny krzyż.

Herb Skalbmierza - herbem miasta Skalbmierz jest wizerunek głowy św. Jana Chrzciciela na złotej tacy, pod nią umieszczone są dwa skrzyżowane złote klucze. Głowa i klucze są umieszczone na niebieskiej tarczy herbowej. Symbolika głowy nawiązuje do patrona miejscowego kościoła.

Herb Skarżyska-Kamiennej został ustanowiony 20 lipca 1968 roku uchwałą Miejskiej Rady Narodowej oraz Miejskiego Komitetu FJN. W roku tym przypadała 45. rocznica nadania praw miejskich.

Herb Stąporkowa - herb miasta Stąporków w województwie świętokrzyskim. Jego tarcza herbowa podzielona jest na dwie części. Z lewej strony na białym tle widnieją czarne symbole obiektów przemysłowych. Z prawej strony na niebieskim tle widnieje złoty monogram "S", kojarzący się z nazwą miasta. Herb używany jest od 1967, czyli od czasu uzyskania praw miejskich przez Stąporków.

Herb Starachowic przedstawia w błękitnym polu herbowym kowadło czarne na tle dwóch skrzyżowanych młotów o złotych trzonach i czarnych obuchach. Prawy obuch ma kształt trapezu, lewy - klinu.

Herb Staszowa przedstawia Korab - złoty statek morski z masztem-wieżą na czerwonym tle. Herb ten wywodzi się od herbu Hieronima Łaskiego, właściciela Staszowa, który 11 kwietnia 1525 r. uzyskał dla niego prawa miejskie.

Herb Stopnicy - herb Stopnicy, miasta na ziemi sandomierskiej, województwie świętokrzyskim. Jest również herbem gminy wiejskiej Stopnica.

Herb Suchedniowa przedstawia w czerwonej tarczy herbowej otoczonej białą obwódką niebieskie kowadło z wbitym w nie srebrnym mieczem oraz biały monogram S – inicjałem nazwy miasta.

Herb Wąchocka - tarcza herbu jest w kształcie prostokąta o dolnych krawędziach wydłużonych pośrodku w dół. U podstaw znajduje się baszta z kamienia na której wybudowane są trzy wieżyczki rozmieszczone w sposób symetryczny z których środkowa jest wyższa o głowicę wieżyczki. Otoczka tarczy herbowej jest w kolorze czarnym, tło tarczy herbu jest barwy białej, barwy cegły czerwonej palonej są: baszta i wieżyczki, a fugi kamienne czarne.

Herb Wiślicy przedstawia w polu czerwonym mur miejski srebrny o trzech basztach, z których środkowa wyższa. W murze brama o srebrnych otwartych podwojach. W prześwicie bramy stojąca postać rycerza srebrna w lewo z tarczą w prawej ręce i włócznią w lewej.

Na herbie Włoszczowy widnieje tarcza w pas, potem dół w słup. W górnym polu złotym dwie czerwone wieże, z prawej (heraldycznie) wychyla się głowa białego konia, z lewej gołąb, w polu dolnym prawym czerwonym pół orła srebrnego, w polu dolnym lewym czerwonym czarne K w złotej koronie.

Herb Zawichostu - herbem miasta jest czerwona tarcza herbowa; na której znajduje się czerwona otwarta biała brama miejska ze złotymi drzwiami o dwóch zawiasach. Brama posiada trzy białe wieżyczki: dwie zewnętrzne wyższe z blankami i jedną środkową niższą. Wszystkie posiadają czarne otwory strzeleckie. Nad środkową wieżyczką mieści się herb Władysława Łokietka: półlew złoty i półorzeł biały.