
Od 1802 roku Christian von Haugwitz był pierwszym premierem Prus. Decyzję taka podjął ówczesny król pruski Fryderyk Wilhelm II Hohenzollern. Dotychczas nie było do końca określone, kto z ministrów jest najważniejszy. Mógł to być aktualny przewodniczący Generaldirektorium, lub urzędujący Minister Gabinetu, albo po prostu faktyczny naczelny wódz armii. Panujący w latach 1740–1786 Fryderyk Wielki sam w dużym stopniu był koordynatorem pracy gabinetu. Mniej zdolny jego następca musiał znaleźć kogoś innego do wykonywania tej pracy.

Adolf Heinrich Graf von Arnim-Boitzenburg – pruski polityk.

Georg Dietloff von Arnim-Boitzenburg pruski polityk i prawnik. W latach 1749-1753 główny minister Królestwa Prus.

Rudolf Ludwig Cäsar von Auerswald – pruski polityk i premier (Ministerpräsident) w okresie Wiosny Ludów.

Max von Baden, Maksymilian Badeński, właściwie Maximilian Alexander Friedrich Wilhelm von Baden – niemiecki polityk, książę, kuzyn i spadkobierca Fryderyka II Badeńskiego, wielkiego księcia Badenii. Przez krótki okres w 1918 roku pełnił funkcję kanclerza Cesarstwa Niemieckiego i premiera Prus.

Theobald Theodor Friedrich Alfred von Bethmann Hollweg – niemiecki polityk, kanclerz Cesarstwa Niemieckiego i premier Prus w latach 1909–1917.

Karl Friedrich von Beyme - pruski polityk i prawnik. Szef ministrów w okresie napoleońskim.

Otto Eduard Leopold von Bismarck-Schönhausen – książę von Bismarck-Schönhausen, książę von Lauenburg; niemiecki polityk, mąż stanu, premier Prus, kanclerz Rzeszy zwany Żelaznym Kanclerzem. Przyczynił się do zjednoczenia Niemiec. W polityce wewnętrznej zwolennik ewolucyjnego konserwatyzmu. Uważany jest za jednego z najbardziej wpływowych i najwybitniejszych polityków europejskich XIX wieku.

Friedrich Wilhelm Graf von Brandenburg – pruski polityk, premier (Ministerpräsident) w latach 1848-1850. Był synem pruskiego króla Fryderyka Wilhelma II z jego związku morganatycznego z hrabianką Julią von Dönhoff.

Otto Braun – niemiecki polityk socjaldemokratyczny, trzykrotny premier Prus w okresie Republiki Weimarskiej. Był także ostatnią osobą faktycznie pełniącą tę funkcję.

Książę Bernhard Heinrich Karl Martin von Bülow – niemiecki polityk, dyplomata, kanclerz II Rzeszy oraz premier Prus w latach 1900-1909.

Gottfried Ludolf Camphausen – pruski polityk, premier (Ministerpräsident) w okresie Wiosny Ludów.

Georg Leo hrabia von Caprivi de Caprara de Montecuculi, kanclerz Rzeszy od 20 marca 1890 do 26 października 1894.

Eberhard Christoph Balthasar von Danckelman lub Danckelmann – brandenburski polityk.

Friedrich Ebert – niemiecki polityk, socjaldemokrata, ostatni kanclerz Cesarstwa Niemieckiego i pierwszy prezydent Niemiec od 1919 do 1925 r., lider Socjaldemokratycznej Partii Niemiec w latach 1913–1919.

Botho Wendt August Graf zu Eulenburg – pruski polityk, premier w latach 1892-1894.

Karl Wilhelm Finck von Finckenstein – pruski polityk i dyplomata, faworyt Fryderyka Wielkiego. W latach 1749-1777 pierwszy minister Królestwa Prus.

Hermann Wilhelm Göring – niemiecki oficer i działacz nazistowski, jeden z twórców i głównych postaci hitlerowskiej III Rzeszy, zbrodniarz wojenny. As myśliwski z czasów I wojny światowej, w latach 1933–1945 minister lotnictwa Rzeszy, w latach 1935–1945 dowódca niemieckiego lotnictwa wojskowego (Luftwaffe). W latach 1928–1945 poseł do Reichstagu. Od 10 kwietnia 1933 do 23 kwietnia 1945 premier Prus, największego niemieckiego kraju związkowego. Był jedną z najważniejszych osób, które umożliwiły zbudowanie potęgi Adolfa Hitlera. Zmarł w wyniku samobójstwa.

Maximilian Karl Friedrich Wilhelm Grävell – pruski prawnik, członek Frankfurckiego Zgromadzenia Narodowego.
Friedrich Wilhelm von Grumbkow – pruski mąż stanu i marszałek. W okresie 6 XII 1728 - 18 III 1739 był pierwszym ministrem Prus. Jego następca na tym stanowisku Heinrich von Podewils był jego zięciem.

Karl August baron von Hardenberg – reformator, polityk i książę pruski.

Christian August Heinrich Curt von Haugwitz – pruski polityk i dyplomata, szef ministrów i minister spraw zagranicznych w okresie napoleońskim.

Friedrich Anton von Heynitz – pruski minister-reformator.

Hrabia Georg von Hertling – niemiecki polityk, profesor filozofii, premier Bawarii, kanclerz Cesarstwa Niemieckiego i premier Prus.

Adolf Karol Fryderyk Ludwik książę Hohenlohe-Ingelfingen – pruski generał i polityk. Premier (Ministerpräsident) Królestwa Prus w 1862.

Chlodwig Karl Victor, Hohenlohe-Schillingsfürst, książę Raciborza i Corvey (Westfalia) – niemiecki polityk, kanclerz Rzeszy i premier Prus. Członek rodu Hohenlohe.
Karol Antoni Joachim Zefiryn Fryderyk Meinrad – niemiecki książę z rodu Hohenzollern-Sigmaringen, ostatni władca księstwa o tej samej nazwie. Jako premier Prus (1858–1862) prowadził stosunkowo liberalną politykę.

Heinrich Rüdiger von Ilgen – pruski polityk.
Johann Kasimir Kolbe von Wartenberg był pruskim politykiem i ministrem.

Otto Theodor Manteuffel – niemiecki polityk.

Wilhelm Marx – niemiecki polityk Partii Centrum, prawnik, dwukrotny kanclerz Republiki Weimarskiej i premier Prus.

Georg Michaelis – kanclerz Rzeszy oraz Premier Prus; od 1 kwietnia 1918 do 31 marca 1919 nadprezydent pruskiej prowincji Pomorze. Był pierwszym kanclerzem Niemiec pochodzącym z rodziny niearystokratycznej.

Franz Joseph Hermann Michael Maria von Papen, polityk Republiki Weimarskiej i początków III Rzeszy, niemiecki dyplomata.

Ernst Heinrich Adolf von Pfuel – pruski generał, minister wojny i premier w okresie Wiosny Ludów.
Heinrich Graf von Podewils – polityk pruski i pierwszy minister Prus. Jego stryjecznym dziadkiem był Heinrich Podewils - Elektor Braunschweig-Lüneburg. Jego zięciem zaś był poprzedni pierwszy minister Friedrich Wilhelm von Grumbkow był jego teściem. Od 1741 roku hrabia von Podewils.

Albrecht Theodor Emil Graf von Roon – pruski feldmarszałek i polityk, jedna z najważniejszych postaci okresu zjednoczenia Niemiec. W latach 1859–1873 był pruskim ministrem wojny, a w 1873 roku premierem Prus.

Kurt Ferdinand Friederich Hermann von Schleicher – niemiecki polityk, generał i ostatni kanclerz Republiki Weimarskiej (1932–1933), zamordowany podczas nocy długich noży.

Adam Stegerwald – niemiecki polityk z ramienia Partii Centrum, premier Prus w okresie Republiki Weimarskiej. Jeden z założycieli CSU.

Heinrich Friedrich Karl vom und zum Stein – pruski polityk, baron Rzeszy, szef ministrów i jeden z twórców reform, które w okresie napoleońskim umożliwiły odbudowę potęgi państwa pruskiego i uzyskanie przez nie w przyszłości kluczowej roli w Niemczech.