
Carl Ferdinand Appun – niemiecki botanik i podróżnik.

Henrich Barth – niemiecki geograf, archeolog i podróżnik; poliglota.

Martin Behaim – niemiecki geograf, nawigator i kosmograf.

Eduard Dallmann – niemiecki marynarz, odkrywca i polarnik. Kierownik pierwszej niemieckiej wyprawy w rejon Antarktyki (1873–1874).

Wilhelm Filchner – niemiecki odkrywca i podróżnik.

Johann Georg Adam Forster – polsko-niemiecki przyrodnik szkockiego pochodzenia, etnolog, podróżnik, w latach 1784–1787 profesor historii naturalnej w Szkole Głównej Litewskiej w Wilnie; autor literatury podróżniczej i rewolucjonista.

Johann Reinhold Forster – duchowny kalwiński i badacz historii naturalnej szkockiego pochodzenia. Zajmował się wczesną ornitologią w Europie i Ameryce Północnej. Wraz z synem Georgiem Forsterem brał udział w drugiej wyprawie Jamesa Cooka po Oceanie Spokojnym.

Ernst Haeckel – niemiecki biolog, filozof i podróżnik; zwolennik darwinizmu.

Gustav Andreas Theodor Hartmann – niemiecki woźnica i właściciel przedsiębiorstwa przewozowego, który w 1928 r. odbył podróż dorożką z Berlina do Paryża.

Friedrich Wilhelm Heinrich Alexander von Humboldt – niemiecki przyrodnik i podróżnik, jeden z twórców nowoczesnej geografii, młodszy brat Wilhelma von Humboldta.

Seweryn Jung – niemiecki franciszkanin-reformata, misjonarz, poliglota, studiował w Rzymie, prawdopodobnie kształcił się w palestyńskiej Harrissie lub Aleppo, gdzie poznał język arabski, odbył misje do Ziemi Świętej, Egiptu i Centralnej Afryki, razem z Carlem di Genova jest pierwszym Europejczykiem, który dotarł do Sudanu, kraju Hausa.

Engelbert Kaempfer – niemiecki podróżnik i lekarz, autor opisów Persji i Japonii.

Richard Kandt – niemiecki lekarz i badacz Afryki.

Feliks Kanic, Philip Emmanuel Felix Kanitz – pochodzący z rodziny niemieckiej austro-węgierski przyrodnik, geograf, etnograf, archeolog, grafik, autor dzienników wieloletnich podróży po krajach bałkańskich.

Johann Karl Ehrenfried Kegel – niemiecki agronom i podróżnik. W latach 1841 – 1847 podróżował przez Kamczatkę.

Eusebio Francisco Kino – niemiecki uczony, misjonarz, odkrywca i jezuita. Jako misjonarz działał wśród plemion indiańskich żyjących na terenach współczesnego północnego Meksyku i południowej Arizony. Był jednym z pierwszych Europejczyków którzy dotarli do Dolnej Kalifornii. Jego zainteresowania naukowe obejmowały przede wszystkim kartografię, matematykę i astronomię. Stworzył pierwsze, szczegółowe mapy rejonów leżących przy współczesnej granicy Meksyku i Stanów Zjednoczonych. Jest postacią cenioną zarówno przez Meksykanów jak i Amerykanów. Jego imię nosi wiele ulic, miejscowości i różnych obiektów, ma również swoje pomniki.

Julius Heinrich Klaproth – niemiecki etnograf, orientalista i podróżnik. Znawca języków orientalnych, m.in. chińskiego, mandżurskiego i japońskiego, z których dokonywał tłumaczeń na francuski i niemiecki.

Karl Christian Koldewey – niemiecki żeglarz, kapitan marynarki, podróżnik i badacz polarny.

Johann Ludwig Krapf – niemiecki misjonarz o pietystycznych poglądach, odkrywca, etnolog i lingwista badający Afrykę Wschodnią.

Georg Heinrich von Langsdorff lub Grigorij Iwanowicz Langsdorf – niemiecko-rosyjski arystokrata, polityk, lekarz i przyrodnik. Członek korespondent Petersburskiej Akademii Nauk.

Friedrich Wilhelm Ludwik Leichhardt – podróżnik i odkrywca.

Franz Adolf Eduard Lüderitz − niemiecki kupiec, założyciel fabryki w Lagos (1881), fundator pierwszej niemieckiej kolonii w południowej Afryce (1883), które oddał pod opiekę państwa niemieckiego w 1884 roku. Utonął w rzece Oranje w roku 1886. Miasto Lüderitz w Afryce Południowo-Zachodniej nosi nazwę na cześć Adolfa Lüderitza; taką samą nazwę niemieckie władze okupacyjne w 1940 r. nadały Łabiszynowi.

Mehmed Emin Pasza, właśc. Eduard Schnitzer – niemiecki lekarz, podróżnik i polityk.

Gustav Nachtigal – niemiecki badacz Afryki.

Karsten Niebuhr – niemiecki podróżnik. Najważniejsze jego dokonania dotyczą badań dziejów Mezopotamii oraz pisma klinowego.

Carl Peters – niemiecki polityk, publicysta, podróżnik i kolonialista. Założyciel Niemieckiej Afryki Wschodniej. 28 marca 1884 założył Niemiecką Spółkę Wschodnioafrykańską.

Paul Pogge – niemiecki podróżnik i badacz Afryki.

Hermann Ludwig Heinrich von Pückler-Muskau – niemiecki książę, ogrodnik, pisarz i podróżnik.

Gustav Ferdinand Richard Radde – niemiecki geograf i przyrodnik, twórca Muzeum Kaukaskiego w Tbilisi. Do 1945 jego nazwisko nosiła ulica w Gdańsku-Wrzeszczu.

Gerhard Rohlfs – niemiecki podróżnik. Przez ponad piętnaście lat wędrował po Afryce i jako pierwszy Europejczyk dotarł do wielu regionów Czarnego Lądu. Niektórzy badacze podejrzewali, że był szpiegiem i awanturnikiem. W latach 1855–1860 służył we francuskiej Legii Cudzoziemskiej i brał udział w podboju Algierii.

Hermann von Schlagintweit-Sakünlünski – niemiecki podróżnik, badacz środkowej Azji.

Georg August Schweinfurth – niemiecki botanik, etnolog i podróżnik we wschodniej i środkowej Afryce.

Ulrich Jasper Seetzen – niemiecki podróżnik i odkrywca, palestynolog-arabista.

Hans von Staden - niemiecki żołnierz i podróżnik.

Julius Eduard Teusz – botanik, badacz Afryki, plantator.

Carl Theodor Troll – niemiecki geograf, ekolog i podróżnik.

Eduard Vogel – niemiecki podróżnik po Afryce, towarzyszył w 1853 Barth'owi i Overweg'owi w wyprawie do środkowej Afryki, badał Bornu i okolice jeziora Czad, zginął zamordowany w Wadaju.

Moritz Wagner − niemiecki podróżnik i zoolog. Brat Rudolfa Wagnera, niemieckiego anatoma, fizjologa i psychologa.

Książę Alexander Philipp Maximilian zu Wied-Neuwied – niemiecki podróżnik, etnolog i przyrodnik.

Hermann von Wissmann – niemiecki badacz Afryki, w latach 1888-1891 komisarz, a w latach 1895-1896 – gubernator Niemieckiej Afryki Wschodniej.