43 Obiekty astronomiczne z nazwami związanymi z Polską

Armiński – krater na powierzchni Księżyca o średnicy 26 km, położony na 16,4° południowej szerokości selenograficznej i 154,2° długości wschodniej.

Banachiewicz – krater na powierzchni Księżyca o średnicy 92 km, położony na 5,2° szerokości północnej i 80,1° długości wschodniej.

Bądarzewska – krater na powierzchni Wenus o średnicy 29,6 km, położony na 22,6° szerokości południowej i 137,2° długości wschodniej.

Chopin – krater uderzeniowy na powierzchni Merkurego, położony na 65,4° szerokości południowej i na 123,4° długości zachodniej, o średnicy 130 km. Międzynarodowa Unia Astronomiczna nadała tę nazwę na cześć polskiego pianisty i kompozytora Fryderyka Chopina (1810-1849).

Byk Poniatowskiego – historyczny gwiazdozbiór, nazwany na cześć króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego przez polskiego astronoma, rektora Akademii Wileńskiej Marcina Poczobutta-Odlanickiego w 1777 roku. Tworzyły go gwiazdy z północno-wschodniej części gwiazdozbioru Wężownika i zachodniej części gwiazdozbioru Orła. Poczobutt zauważył, że gwiazdy leżące na bok od postaci Wężownika układały się w kształt litery V, podobny do układu w gwiazdozbiorze Byka. Obok Tarczy Sobieskiego była to jedyna konstelacja powiązana z rzeczywistą postacią z polskiej historii nowożytnej. Nazwa odnosi się do herbu Ciołek Poniatowskich.

Krater Ciołkowskiego – krater na powierzchni Księżyca o średnicy 185 km, położony na -21,2° szerokości południowej i 128,9° długości wschodniej.

Corpman – krater na powierzchni Wenus o średnicy 46 km, położony na 0,3° szerokości północnej i 151,8° długości wschodniej.

Cunitz – krater uderzeniowy na planecie Wenus, o średnicy 48,6 km, położony na współrzędnych 14,5° szerokości północnej i 350,9° długości wschodniej, w okolicach Gula Mons.

Dembowski – krater na Księżycu położony na południowy wschód od Sinus Medii, na szerokości 2,9° N i długości 7,2° E. Na wschód od niego znajdują się kratery Agrippa i Godin, zaś na zachodzie leży krater Rhaeticus. Nazwa krateru upamiętnia Herkulesa Dembowskiego, włoskiego astronoma polskiego pochodzenia.

Dziewulski – krater na powierzchni Księżyca o średnicy 63 km, położony na 21,2° szerokości północnej i 98,9° długości wschodniej.

Gadomski – krater na powierzchni Księżyca o średnicy 65 km, położony na 36,4° szerokości północnej i 147,3° długości zachodniej. Krater ten jest położony na niewidocznej z Ziemi stronie Księżyca.

Grójec – krater uderzeniowy na powierzchni Marsa o średnicy 37,31 km, położony 21,5° szerokości południowej i na 30,9° długości zachodniej.

Tarcza Sobieskiego – gwiazdozbiór nieba południowego, 84. co do wielkości, leżący w pobliżu równika niebieskiego. Należy do najmniejszych – jest piąty od końca pod względem wielkości. Wprowadzony przez Jana Heweliusza w 1684 roku dla upamiętnienia najmożniejszego protektora gdańskiego astronoma, króla Jana III Sobieskiego, po jego słynnej wiedeńskiej wiktorii. Nazwał go wtedy Scutum Sobiescianum. Pierwsza informacja o gwiazdozbiorze, z ryciną i opisem, pojawiła się w sierpniu 1684 roku w niemieckim czasopiśmie naukowym „Acta Eruditorum”. Gwiazdozbiór znalazł się także w pośmiertnie wydanym w 1690 roku atlasie Firmamentum Sobiescianum, trzeciej części zadedykowanego w całości królowi dzieła Heweliusza Prodromus Astronomiae. Jest to jeden z 88 współcześnie rozróżnianych gwiazdozbiorów. W większości języków odniesienie do Sobieskiego wyszło z użycia i gwiazdozbiór znany jest po prostu jako Tarcza. W Polsce widoczny latem nad południowym horyzontem, tuż poniżej Orła, nad Strzelcem. Liczba gwiazd dostrzegalnych nieuzbrojonym okiem: około 20.

Heweliusz (Hevelius) – krater na powierzchni Księżyca o średnicy około 114 km, położony na współrzędnych selenograficznych ☾ 2,20°N 67,46°W.

Jadwiga – krater na powierzchni Wenus o średnicy 12,7 km, położony na 68,4° szerokości północnej i 91° długości wschodniej.

Janina – krater na powierzchni Wenus o średnicy 9,3 km, położony na 2° szerokości południowej i 135,7° długości wschodniej.

Kasper – krater na powierzchni Księżyca o średnicy 12 km, położony na 8,3° szerokości północnej i 122,1° długości wschodniej.

Kępiński – krater na powierzchni Księżyca o średnicy 31 km, położony na 28,8° szerokości północnej i 126,6° długości wschodniej.

Konopnicka – krater uderzeniowy na powierzchni Wenus o średnicy 20,1 km, położony na 14,5° szerokości północnej i 166,6° długości wschodniej.

Kopernik (Copernicus) – uderzeniowy krater księżycowy, leżący we wschodniej części Oceanus Procellarum. Krater jest widoczny przez lornetkę, nieco na północny zachód od centrum widocznej z Ziemi półkuli Księżyca.

Kopernik (Copernicus) – krater na powierzchni Marsa o średnicy 294 km, położony na 48,8° szerokości południowej i 190,8° długości wschodniej.

Landowska – krater na powierzchni Wenus o średnicy 33 km, położony na 84,6° szerokości północnej i 74,3° długości wschodniej.

Lubieniecki – krater uderzeniowy na Księżycu, położony na północno-zachodnim skraju Mare Nubium, na północny zachód od krateru Bullialdus.

Lublin – krater na powierzchni planetoidy (253) Mathilde o średnicy 6,5 km, położony na 55,3° szerokości północnej i 156,8° długości zachodniej.

Mickiewicz – krater uderzeniowy na powierzchni Merkurego, położony na 23,5° szerokości północnej i na 102,5° długości zachodniej, o średnicy 115 km. Międzynarodowa Unia Astronomiczna nadała tę nazwę dla uczczenia polskiego poety Adama Mickiewicza.

Montes Carpatus – pasmo gór znajdujących się na Księżycu wzdłuż południowego brzegu Mare Imbrium. Współrzędne selenograficzne wynoszą ☾ 14,5°N 24,4°W. Formacja ma średnicę około 361 km. Nazwa pochodzi od nazwy Karpaty, odnoszącej się do łańcucha górskiego położonego w środkowej Europie.

Nałkowska – krater na powierzchni Wenus o średnicy 22,2 km, położony na 28,1° szerokości północnej i 290° długości wschodniej.

Oleśnicka – krater na powierzchni Wenus o średnicy 33 km, położony na 18,3° szerokości północnej i 210,9° długości wschodniej.

Poczobutt – duży krater uderzeniowy położony na niewidocznej z Ziemi stronie Księżyca. Jego średnica wynosi ok. 212 km.

Puławy – krater na powierzchni Marsa o średnicy 51,84 km, położony na 36,8° szerokości południowej i 76,7° długości zachodniej.

Puńsk – krater na powierzchni Marsa o średnicy 11,6 km, położony na 20,8° szerokości i 41,2° długości zachodniej.

Rypin – krater na powierzchni Marsa o średnicy 18,4 km, położony na 1,3° szerokości południowej i 41° długości zachodniej.

Sierpiński – krater na powierzchni Księżyca o średnicy 69 km, położony na 27,2° szerokości południowej i 154,5° długości wschodniej.

Skłodowska – krater na powierzchni Księżyca o średnicy 127 km, położony na 18,2° szerokości południowej i 95,5° długości wschodniej.

Skłodowska – krater uderzeniowy na powierzchni Marsa o średnicy około 110 km, położony na 33,52° szerokości północnej i 357,05° długości wschodniej.

Smoluchowski – krater na powierzchni Księżyca o średnicy 83 km, położony na 60,3° szerokości północnej i 96,8° długości zachodniej.

Sternfeld – uderzeniowy krater księżycowy, leżący na niewidocznej z Ziemi stronie Księżyca. Leży na południe od krateru Paschen i na wschód od krateru Lodygin.

Śniadecki – krater na powierzchni Księżyca o średnicy 41,13 km, położony na 22,29° szerokości południowej i 168,84° długości zachodniej.

Vitello – krater na powierzchni Księżyca o średnicy 42 km, położony na 30,4° szerokości południowej i 37,5° długości zachodniej.

Wanda – krater na powierzchni Wenus o średnicy 21,7 km, położony na 71,3° szerokości północnej i 323,1° długości wschodniej. Decyzją Międzynarodowej Unii Astronomicznej w 1985 roku został nazwany od popularnego polskiego imienia Wanda.

Wapowski – mały krater na powierzchni Księżyca o średnicy 11,45 km, położony na 83,08° szerokości południowej i 53,79° długości wschodniej, wewnątrz dużo większego krateru Scott.

Wróblewski – krater na powierzchni Księżyca o średnicy 21 km, położony na 24° szerokości południowej i 152,8° długości wschodniej.

Zosia – krater na powierzchni Wenus o średnicy 10,5 km, położony na 18,9° szerokości południowej i 109,2° długości wschodniej.