WJakub Stefan Augustynowicz, – duchowny ormiańskokatolicki, bratanek Jana Tobiasza Augustynowicza.
WPamwo Berynda, imię świeckie Pawło – działacz rusko-ukraińskiej kultury i oświaty, leksykograf, pisarz, poeta, grawer.
WJoanna Maria Béthune – wojewodzina ruska, żona kanclerza wielkiego koronnego Jana Stanisława Jabłonowskiego
WFabian Birkowski – polski kaznodzieja.
WSzymon Birkowski – profesor Akademii Zamojskiej.
WWojciech Bobowski – polski tłumacz dyplomatyczny w służbie sułtańskiej, muzyk, poeta i malarz.
WAndrzej Boryszewski, Andrzej Róża z Boryszewic herbu Poraj – duchowny rzymskokatolicki, biskup koadiutor lwowski w latach 1488–1493, arcybiskup metropolita lwowski w latach 1493–1503, administrator apostolski przemyski w latach 1501–1503, arcybiskup metropolita gnieźnieński i prymas Polski w latach 1503–1510, interrex.
WJan Samuel Chrzanowski – polski wojskowy, podpułkownik.
WPiotr Ciekliński herbu Abdank – podczaszy krakowski w latach 1601–1604, dworzanin Jana Zamoyskiego, sekretarz i dyplomata królów polskich, pisarz i poeta renesansowy, sekretarz królewski w 1579 roku, pisarz Metryki Koronnej kancelarii większej w latach 1585–1595, pierwszy polski komediopisarz.
WIwan Fedorowicz (Fedorow) – działacz kultury wschodniosłowiańskiej, jej pierwszy znany z imienia drukarz, grawer, majster odlewnictwa czcionek.
WJakub Gawath, także Jakub Gawatowicz, orm. Հակոբ Գավաթովիչ, Գավաթ, Hakop Gawatowicz, Gawat – polski pisarz ormiańskiego pochodzenia, a także tłumacz, dramatopisarz, nauczyciel, polemista oraz ksiądz katolicki.
WSamuel Roch Głowiński herbu Roch II – duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy lwowski w latach 1733–1776.
WGrzegorz z Sanoka herbu Strzemię, inne formy nazwiska Gregorius Sanocensis, Gregorius Sanoceus, Gregorius de Sanok – polski duchowny rzymskokatolicki, profesor Akademii Krakowskiej, arcybiskup metropolita lwowski w latach 1451–1477, pierwszy przedstawiciel renesansowego humanizmu w Polsce, krytyk scholastyki i poeta.
WJan z Dukli – polski święty katolicki, pustelnik, franciszkanin, pod koniec życia w surowszej gałęzi zakonu: bernardynach.
WJan Tomasz Józefowicz – polski historyk, duchowny katolicki, kanonik i kustosz kapituły lwowskiej.
WMarianna Kazanowska, polska szlachcianka, herbu Grzymała.
WWojciech Jan Koryciński, Albert Koryciński herbu Topór – arcybiskup metropolita lwowski w 1670 roku, biskup kamieniecki od 1667 roku, sekretarz wielki koronny, regens kancelarii wielkiej koronnej w 1654 roku, kanonik krakowski w 1637 roku, kanonik łucki, prepozyt komendatoryjny bożogrobców w Miechowie..
WMarcin Leopolita – polski twórca muzyki renesansowej, organista, poeta.
WStanisław Bogusław Leszczyński herbu Wieniawa – król Polski w latach 1704–1709 i 1733–1736, książę Lotaryngii i Baru w latach 1738–1766, wolnomularz, starosta nowodworski w 1701 i 1703 roku.
WFranciszek Longchamps de Bérier – polski urzędnik, prezydent Lwowa.
WJan Małachowski herbu Nałęcz – biskup krakowski, podkanclerzy koronny, scholastyk kapituły katedralnej lwowskiej w 1664 roku.
WKonstanty Stanisław Mrozowicki herbu Prus III – sekretarz królewski, prezydent Lubelskiego Trybunału Koronnego, ksiądz, administrator sede vacante Archidiecezji Lwowskiej, kanclerz kapituły metropolitalnej, oficjał, wikariusz generalny i archidiakon lwowski, proboszcz buski i rohatyński.
WJan Ostroróg – wojewoda poznański w latach 1610–1621, kasztelan poznański w latach 1600–1609, podczaszy koronny w 1588 roku, cześnik koronny w 1580 roku, marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1600 roku, starosta malborski, garwoliński, kolski, polski pisarz-pamiętnikarz, przyrodnik.
WSamuel Jan Ożga vel Ozga herbu Rawicz – rzymskokatolicki biskup kijowski w latach 1723-1756, scholastyk chełmski w 1717 roku, proboszcz kapituły katedralnej lwowskiej w 1710 roku kanonik kapituły katedralnej lwowskiej w latach 1711 -1731.
WGrzegorz Piramowicz, Pisandro; Pyram – polski duchowny rzymskokatolicki, kaznodzieja, pedagog, działacz oświatowy, pisarz i poeta oświeceniowy, teoretyk wymowy i poezji, filozof, pochodzenia ormiańskiego.
WJoanna Potocka z Sieniawskich – hetmanówna polna koronna, starościna jabłonowska, kaniowska, wojewodzina bełska, matka Mikołaja Bazyliego Potockiego, siostra rodzona Adama Mikołaja Sieniawskiego.
WFedor Seńkowicz, Fedir Seńkowycz – lwowski malarz i pisarz ikon.
WJerzy Siemiginowski-Eleuter – polski malarz pochodzenia ormiańskiego.
WAnna Eufrozyna z Chodkiewiczów Sieniawska herbu własnego – chorążyna koronna.
WWacław Hieronim Sierakowski herbu Ogończyk, – biskup kamieniecki (1739-1742), przemyski (1742-1760), następnie arcybiskup lwowski (1760-1780), konfederat barski.
WPiotr Skarga herbu Pawęża, SJ, inna forma nazwiska: Piotr Powęski, mylnie: Pawęski – polski jezuita, teolog, pisarz i kaznodzieja, czołowy polski przedstawiciel kontrreformacji, kaznodzieja nadworny Zygmunta III Wazy, rektor Kolegium Jezuitów w Wilnie, pierwszy rektor Uniwersytetu Wileńskiego. Sługa Boży, proboszcz kapituły katedralnej lwowskiej w 1564 roku, kanclerz kapituły katedralnej lwowskiej. Autor Żywotów świętych i Kazań sejmowych.
WAnna Rozalia Sobieska – córka polskiego magnata Jakuba Sobieskiego i Teofili Daniłowiczówny, siostra Jana III Sobieskiego, króla Polski.
WJan III Sobieski herbu Janina – król Polski od 1674, hetman wielki koronny od 1668, hetman polny koronny od 1666, marszałek wielki koronny od 1665, chorąży wielki koronny od 1656, starosta jaworowski w latach 1644–1664, krasnostawski, kałuski po 1668 roku, stryjski po 1660 roku, gniewski w latach 1667–1696, barski w latach 1669–1672, międzyłęski w latach 1673–1696, osiecki w latach 1673–1696, pucki w latach 1678–1696.
WJan Dymitr Solikowski herbu Bończa, inne formy nazwiska: Solicovius, Sulicovius, krypt.: J. S. S. K. – arcybiskup lwowski w latach 1583–1603, sekretarz królewski, legat papieża Klemensa VIII, dyplomata, pisarz polityczny i poeta, publicysta, polemista religijny, kanonik włocławski, sandomierski i łęczycki.
WSzymon Syreński – profesor Akademii Krakowskiej, lekarz, botanik, badacz leczniczych właściwości ziół, jeden z najwybitniejszych polskich zielnikarzy, twórca ilustrowanego Zielnika o roślinach użytkowych, klasycznego dzieła botanicznego polskiego renesansu.
WMikołaj Sęp Szarzyński, rzadziej Sarzyński herbu Junosza – polski poeta przełomu epok renesansu i baroku, piszący zarówno w języku polskim, jak i w łacińskim, tłumacz Ludwika z Grenady; najznakomitszy obok Jana Kochanowskiego twórca literatury staropolskiej.
WAtanazy Szeptycki — duchowny greckokatolicki, od 1715 biskup ordynariusz lwowski, od 1729 także greckokatolicki arcybiskup kijowski.
WBazyli Barlaam Szeptycki OSBM – duchowny greckokatolicki, święcenia przyjął w 1677, biskup ordynariusz lwowski, konsekrowany w 1710.
WLeon Ludwik Szeptycki , Lew Ludwik, herbu własnego – duchowny greckokatolicki, bazylianin; w latach 1747–1778 greckokatolicki biskup lwowski, od 1762 roku także koadiutor archieparchii kijowskiej. W 1778 roku, po śmierci arcybiskupa Felicjana Filipa Wołodkowicza, objął stolicę arcybiskupią.
WJózef Szumlański herbu Korczak – biskup prawosławny, a następnie unicki.
WJan Tarnowski herbu Rola – arcybiskup lwowski w 1654 roku, sekretarz królewski Władysława IV Wazy, opat komendatoryjny mogilski w 1655 roku, prałat archidiakon krakowski w 1640 roku, kanonik włocławski, przemyski, warmiński i warszawski.
WMichał Tomasz Wiśniowiecki herbu Korybut, znany we współczesnej historiografii jako Michał Korybut Wiśniowiecki – król Polski i wielki książę litewski w latach 1669–1673 jako Michał I.
WJan Stefan Wydżga herbu Jastrzębiec – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski w latach 1679-1685, biskup łucki w latach 1655-1659, biskup warmiński w latach 1659-1679, kanclerz wielki koronny, podkanclerzy koronny, kanclerz królowej Polski Ludwiki Marii Gonzagi w 1652 roku, proboszcz kapituły katedralnej lwowskiej w 1641 roku, opat sieciechowski w 1647 roku, historyk.
WMikołaj Ignacy Gerald-Wyżycki herbu Osmoróg – duchowny katolicki, dziekan krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1726-1737, archidiakon krakowskie kapituły katedralnej do 1726 roku, kanclerz krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1722-1723, scholastyk warszawski.
WSzymon Zimorowic, nazwisko właściwe: Ozimek, inna forma nazwiska: Zimorowicz, – polski poeta epoki baroku.