
Atolowczyk rdzawopierśny – wymarły gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae). Występował endemicznie na wyspie Tanna znajdującej się w terytorium Vanuatu; znany tylko z opisu sporządzonego przez Johanna Reinholda Forstera oraz jednej ilustracji autorstwa jego syna, Georga Forstera – obaj odwiedzili wyspę w 1774 roku jako uczestnicy drugiej wyprawy Jamesa Cooka.

Barwnica pacyficzna – gatunek średniej wielkości wymarłego ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae), jeden z dwóch przedstawicieli rodzaju Eclectus. Opisany w 2006 roku.

Bączek nowozelandzki – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny czaplowatych. Występował na obydwu wyspach Nowej Zelandii. W 2001 opisano również szczątki subfosylne z Wysp Chatham. Wymarł przed XX wiekiem z nieznanych przyczyn.

Brodźczyk białoskrzydły – gatunek małego ptaka z rodziny bekasowatych. Występował na Tahiti. Wymarły. Znany z trzech okazów, z czego dwa zaginęły.

Brodźczyk polinezyjski – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Występował na Kiritimati (Kiribati). Znany jest wyłącznie z holotypu odłowionego w 1778 i jednej ilustracji. Wymarły.

Brodźczyk rudobrewy – gatunek małego ptaka z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Znany wyłącznie z dwóch tablic barwnych przedstawiających jeden zaginiony okaz pochodzący z wyspy Moorea, pozyskany w 1777. Gatunek uznano za wymarły.

Czarnouch – gatunek wymarłego hawajskiego ptaka z rodziny reliktowców (Mohoidae), który wyginął około 1859 roku. Liczebność czarnoucha malała jeszcze przed odkryciem Wysp Hawajskich przez Europejczyków. Prawdopodobnie nawet rdzenni Hawajczycy nie znali dobrze tego gatunku ptaka. Pióra czarnoucha nie były wykorzystywane do produkcji wyrobów, jak również nie wspominały o nim pieśni i legendy.

Grallistrix auceps – gatunek wymarłego ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae), który w prehistorycznych czasach występował na wyspie Kauaʻi w archipelagu Wysp Hawajskich. Został on opisany na podstawie sfosylizowanych szczątków. Sowa ta charakteryzowała się wyjątkowo krótkimi skrzydłami i długimi nogami. Grallistrix auceps wyginęła najprawdopodobniej wkrótce po przybyciu na wyspy Polinezyjczyków, którzy sprowadzili ze sobą świnie i szczury polinezyjskie.

Grallistrix erdmani – wymarły gatunek sów z rodziny puszczykowatych (Strigidae), z rodzaju Grallistrix. W prehistorycznych czasach występował na wyspie Maui w archipelagu Wysp Hawajskich. Został on opisany na podstawie sfosylizowanych szczątków. Sowa ta charakteryzowała się stosunkowo krótkimi skrzydłami i długimi nogami. Budowa taka wskazuje na dietę złożoną ze zwinnych ptaków leśnych. Grallistrix erdmani wyginęła wraz z innymi przedstawicielami czwartorzędowej awifauny Hawajów najprawdopodobniej wkrótce po przybyciu na wyspy Polinezyjczyków, którzy sprowadzili ze sobą świnie i szczury polinezyjskie.

Grallistrix geleches – wymarły gatunek ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae), z rodzaju Grallistrix. W prehistorycznych czasach występował na wyspie Molokaʻi w archipelagu Wysp Hawajskich. Został on opisany na podstawie sfosylizowanych szczątków. Grallistrix geleches wyginęła wraz z innymi przedstawicielami czwartorzędowej awifauny Hawajów najprawdopodobniej w pierwszym tysiącleciu naszej ery, wkrótce po zaludnieniu wysp przez Polinezyjczyków. Podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju Grallistrix był prawdopodobnie sową o całodobowej aktywności, z tym że pożywienie stanowiły raczej dzienne leśne ptaki śpiewające.

Grallistrix orion – wymarły gatunek sów z rodziny puszczykowatych (Strigidae), z rodzaju Grallistrix. W prehistorycznych czasach występował na wyspie Oʻahu w archipelagu Wysp Hawajskich. Został on opisany na podstawie sfosylizowanych szczątków. Grallistrix orion wyginęła wraz z innymi przedstawicielami czwartorzędowej awifauny Hawajów najprawdopodobniej w pierwszym tysiącleciu naszej ery, wkrótce po zaludnieniu wysp przez Polinezyjczyków. Był to najprawdopodobniej ptak o całodobowym trybie życia, który gniazdował na ziemi.

Grzywienka nowozelandzka – gatunek dużego ptaka z rodziny kaczkowatych. Zamieszkiwał obydwie wyspy Nowej Zelandii. Wymarł najprawdopodobniej w okresie między 1250 a 1860.

Hawajka czarnolica – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae), podrodziny łuskaczy (Carduelinae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Melamprosops. Występował endemicznie na wyspie Maui na Hawajach. W 2019 uznany przez IUCN za wymarły.

Hawajka kraterowa – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae). Endemit wyspy Hawaiʻi. Wymarły; ostatni okaz odłowiono w 1892.

Hawajka rdzawa – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych. Występował endemicznie na Oʻahu. Ostatni okaz pozyskano w 1893, ostatni raz hawajkę rdzawą widziano w 1901. Gatunek uznano za wymarły.

Hawajka sierpodzioba – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny łuszczakowatych. Występował endemicznie na Oʻahu. Znany z dwóch okazów pozyskanych w 1837 i niepewnych obserwacji; wymarły.

Hawajka żółtawa – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae), podrodziny łuskaczy (Carduelinae). Endemit wyspy Hawaiʻi. Nie był widziany po odkryciu, uznany za wymarłego.

Hawajka żółtorzytna – wymarły gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae). Występował endemicznie na Hawajach.

Karliczka hawajska – gatunek małego ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae). Występował endemicznie na Laysan wchodzącej w skład Północno-Zachodnich Wysp Hawajskich, wprowadzony został również na inne wyspy z tej grupy. Ostatniej obserwacji dokonano w czerwcu 1944 lub 1945; gatunek uznany za wymarły.

Korończyk – wymarły gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae). Był dużym gołębiem rozmiarów kurczaka, z charakterystycznym pióropuszem na głowie. Zamieszkiwał lasy tropikalne Wysp Salomona. Wyginął na skutek drapieżnictwa zdziczałych psów i kotów.

Kureczka hawajska – gatunek małego ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae). Występował endemicznie na wyspie Hawaiʻi; po raz ostatni odnotowany w 1884 lub 1893. Wymarły.

Kureczka mikronezyjska – gatunek małego ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae). Znany wyłącznie z dwóch okazów pozyskanych na wyspie Kosrae należącej do Mikronezji. Ostatni raz odnotowany w 1828, uznany za wymarły.

Kureczka polinezyjska – gatunek małego ptaka z rodziny chruścieli. Występował na Tahiti, znany jest wyłącznie z dwóch ilustracji, z czego jedna jest prawdopodobnie kopią poprzedniej. Uznany za wymarłego.

Kurobród różnodzioby, kurobród nowozelandzki – wymarły gatunek ptaka z rodziny koralników (Callaeidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Heteralocha. Był endemitem Nowej Zelandii. Wymarł na początku XX wieku, głównie z powodu polowań i niszczenia jego siedlisk. Ostatni raz był widziany 28 grudnia 1907, kiedy to W. W. Smith zaobserwował trzy osobniki w paśmie gór Tararua Ranges.

Łazik południowy – gatunek wymarłego ptaka z rodziny barglików (Acanthisittidae). Był nielotnym, nocnym endemitem wyspy Stephens Island. Wymarł na przełomie XIX i XX wieku. Łazik południowy jest uważany za jedyny znany gatunek wytępiony przez tylko jednego osobnika. Zgodnie z powszechnym przekazem cała populacja została zgładzona przez kota o imieniu Tibbles należącego do strażnika miejscowej latarni morskiej w 1894. Według innego źródła na wyspie było wiele zdziczałych kotów, a imię kota jest zmyślone. Znany również jako „strzyżyk ze Stephens Island”.

Modrolotka brązowogłowa – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Występował endemicznie na wyspie Raiatea. Znany jedynie z dwóch okazów. Wymarły.

Modrolotka czarnoczelna – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Występował endemicznie na Tahiti. Odnotowany po raz ostatni w 1844, uznany za wymarłego.

Modrzyk markizyjski – gatunek ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae). Występował na Hiva Oa i Tahuata. Znany z subfosylnych szczątków i obrazu Paula Gauguina z 1902, na którym widnieje prawdopodobnie modrzyk markizyjski. Gatunek wymarły.

Muszarka rdzawopierśna – gatunek małego ptaka z rodziny monarek. Występował endemicznie na wyspie Guam. Ostatni znany osobnik padł w maju 1984 z nieznanych przyczyn, populacja odbudowana w warunkach hodowli; reintrodukowany.
Natunaornis gigoura – gatunek dużego, nielotnego ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae). Wymarły prawdopodobnie w holocenie. Szczątki subfosylne odnaleziono na wyspie Viti Levu (Fidżi). Opisany w roku 2001.

Nestor skalny – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kakapowatych, podrodziny nestorów. Występował na wyspach Norfolk i Phillip Island. Wymarł w 2. połowie XIX wieku.

Nikobarczyk plamisty – prawdopodobnie wymarły gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae), podrodziny treronów, opisany na podstawie okazu o niepewnym pochodzeniu. Znany jest obecnie tylko z jednego spreparowanego okazu, który przechowywany jest w World Museum of the National Museums Liverpool; prawdopodobnie został odłowiony na terenie Polinezji Francuskiej, mniej więcej między 1783 a 1823.

Owocożer czerwonowąsy – wymarły gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny gołębiowatych, podrodziny treronów. Występował endemicznie na Markizach. Ostatni raz został odnotowany w 1922.

Przepiórka nowozelandzka – gatunek wymarłego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Występował na Wyspie Północnej, Wyspie Południowej i na wyspie Great Barrier.

Rdzawka południowa – gatunek wymarłego ptaka z rodziny wilg (Oriolidae), endemicznego dla Wyspy Południowej na Nowej Zelandii. To jeden z 58 gatunków nowozelandzkich ptaków, które wyginęły po tym, jak w XIII wieku ludzie przybyli na te wyspy.

Rdzawka północna – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny wilgowatych (Oriolidae), podrodziny rdzawek (Turnagrinae). Występował na nowozelandzkiej Wyspie Północnej. Ostatni okaz odłowiono, zależnie od źródła, w 1887 lub 1902.

Reliktowiec duży – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny reliktowców (Mohoidae). Występował endemicznie na hawajskich wyspach Maui i Molokaʻi. Ostatni raz odnotowany w 1981, uznany za wymarły.

Reliktowiec górski w jęz. hawajskim Hawaiʻi ʻŌʻō lub ʻŌʻō – gatunek wymarłego ptaka z rodziny reliktowców (Mohoidae), wcześniej zaliczany do miodojadów (Meliphagidae). Występował endemicznie na Hawajach.

Reliktowiec mały w jęz. hawajskim Kauaʻi ʻŌʻō lub ʻOʻoʻaʻa – gatunek wymarłego ptaka z rodziny reliktowców (Mohoidae), wcześniej zaliczany do miodojadów (Meliphagidae). Występował endemicznie na Hawajach.

Skworczyk kruczy – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny szpakowatych. Występował na wyspie Kosrae. Znany współcześnie z pięciu okazów muzealnych pozyskanych w grudniu 1827, uznany za wymarłego.

Szmaragdowiec żółtooki – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny miodojadów (Meliphagidae). Występował na Wyspach Chatham. Wymarły; ostatni raz odnotowany w 1906.

Takahe północny – gatunek wymarłego ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae), zamieszkujący niegdyś endemicznie Wyspę Północną w Nowej Zelandii. Nazwę gatunkową mantelli nadano na cześć angielskiego przyrodnika który pierwszy trafił na ślad nieznanego ptaka, Waltera Mantella.

Tracz nowozelandzki, tracz auklandzki – gatunek wymarłego ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Zamieszkiwał niegdyś Wyspy Auckland leżące ok. 500 km na południe od Nowej Zelandii.

Trzciniak słowiczy – gatunek małego ptaka z rodziny trzciniaków. Występował na wyspie Guam. Choć w 1967 miał być jeszcze pospolity, liczebność gwałtownie zmalała, a w 1969 był obserwowany po raz ostatni. Gatunek uznany za wymarły.

Vini vidivici – wymarły gatunek ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Opisany przez Davida Steadmana i Marie C. Zarriello w 1987 roku. Nazwa gatunkowa vidivici, nadana przez Davida Steadmana, nawiązuje do znanego cytatu Veni, vidi, vici.

Wodnik brązowogrzbiety – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae). Występował na Viti Levu i Ovalau (Fidżi). Wymarły. Ostatni okaz pozyskano w 1890, jedna niepewna obserwacja pochodzi z 1973.

Wodnik brązowy – gatunek średniej wielkości nielotnego ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae). Występował na trzech spośród Wysp Chatham. Wymarł przed nadejściem XX wieku wskutek nadmiernego odłowu przez kolekcjonerów i drapieżnictwa ze strony kotów.

Wodnik chathamski – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae). Występował na wyspach Chatham, Pitt i Mangere Island. Znany z jednego okazu, pozyskanego w 1840, i szczątków subfosylnych. Wymarły, niewidziany od czasu odkrycia.

Wodnik krzywodzioby – gatunek wymarłego ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Diaphorapteryx. Był gatunkiem endemicznym Wysp Chatham.

Wodnik mikronezyjski – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae). Występował endemicznie na wyspie Wake (Oceania). Wymarł w latach 40. XX wieku.

Wodnik pacyficzny – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae). Był endemiczny dla wyspy Tahiti i przybrzeżnych wysepek z archipelagu Wysp Towarzystwa. Wymarł w XX wieku.