
Podział administracyjny Lublina został wprowadzony przez Radę Miasta Lublin uchwałami od nr 889/XXXVIII/2006 do nr 915 /XXXVIII/2006. Od 23 lutego 2006 Lublin jest podzielony na 27 jednostek pomocniczych o statusie dzielnic. Równocześnie każdej z dzielnic został nadany statut. Każda dzielnica ma radę i zarząd, których prawa i obowiązki określone są w załącznikach do tych uchwał.

Abramowice – dzielnica Lublina w południowej części miasta, sąsiadująca z dzielnicami: Zemborzyce, Wrotków, Dziesiąta i Głusk.

Bazylianówka – jedna z dzielnic Lublina, leżąca w jego północnej części. Formalnie od 2006 roku należy do dzielnicy Ponikwoda, blisko granicy z Czechowem Północnym na zachodzie i Kalinowszczyzną. Granicę Bazylianówki wyznaczają mniej więcej: od zachodu aleja Spółdzielczości Pracy, od południa ul. Unicka, od wschodu ul. Walecznych i od północy nowo wybudowana ulica Węglarza.

Bronowice – dzielnica Lublina we wschodniej części miasta.

Bursaki – jedna z dzielnic Lublina, leżąca w jego północnej części. Formalnie od 2006 roku należy do dzielnicy Czechów Północny, blisko granicy z Ponikwodą. Granicę Bursaków wyznaczają mniej więcej: od zachodu ulica Choiny, od południa aleja Smorawińskiego, od wschodu aleja Spółdzielczości Pracy i od północy nowo wybudowane ulice Edwarda Wojtasa i Do Dysa.
Czechów – licząca ok. 40 tys. mieszkańców dzielnica mieszkaniowa Lublina w północnej części miasta. Administracyjnie dzieli się na dwie części: Czechów Północny i Czechów Południowy.

Czuby – dzielnica mieszkaniowa Lublina w południowej części miasta, mająca ok. 40 tys. mieszkańców. Łączne określenie dwóch administracyjnych dzielnic miasta: Czuby Północne i Czuby Południowe, które dzieli ul. Jana Pawła II.

Czuby Południowe – dzielnica administracyjna Lublina położona w południowej części miasta. Wraz z Czubami Północnymi tworzą większą jednostkę urbanistyczną – dzielnicę mieszkaniową Czuby.
Czuby Północne – dzielnica administracyjna Lublina położona w południowej części miasta. Wraz z Czubami Południowymi tworzą większą jednostkę urbanistyczną – dzielnicę mieszkaniową Czuby.

Dziesiąta – dzielnica mieszkaniowa Lublina. Nazwa dzielnicy pochodzi od istniejącej tam wcześniej wsi.

Felin – dzielnica mieszkaniowa i akademicka położona we wschodniej części Lublina przy trasie do Świdnika.

Głusk – dzielnica Lublina położona na Płaskowyżu Świdnickim nad Czerniejówką, ok. 7 km na południe od centrum Lublina. Dawniej samodzielne miasto; uzyskał lokację miejską w 1688 roku, zdegradowany w 1869 roku.

Hajdów-Zadębie – dzielnica w północno-wschodniej części Lublina, położona 5 km od centrum Lublina.

Kalinowszczyzna – dzielnica mieszkaniowa w Lublinie, położona w północno-wschodniej części miasta. Wieś królewska w starostwie lubelskim województwa lubelskiego w 1786 roku.

Konstantynów – dzielnica w zachodniej części Lublina.

Kośminek – dzielnica Lublina we wschodniej części miasta. Składa się z właściwego Kośminka, Majdanka, osiedli Maki i Wyzwolenie-Południe.

Lemszczyzna – lubelska dzielnica mieszkaniowa położona w centrum miasta, administracyjnie od 2006 roku należąca do dzielnicy Śródmieście. Jak wynika z planu stanowisk archeologicznych Lublina jej granice wyznaczają: od północy al. Smorawińskiego, od wschodu al. Spółdzielczości Pracy i ul. Lubartowska, od południa ul. Biernackiego i ul. Północna, od zachodu ul. Szeligowskiego. Teren dzielnicy opada od strony al. Smorawińskiego w kierunku ul. Biernackiego i doliny rzeki Czechówki.

Lubelska Spółdzielnia Mieszkaniowa (LSM) – spółdzielnia mieszkaniowa z siedzibą w Lublinie, będąca właścicielem terenów mieszkalnych i bloków położonych na południowy zachód od centrum miasta. Powstała 25 kwietnia 1957 r. Powierzchnia gruntów należących do spółdzielni to ok. 120 hektarów z czego tereny zielone 65 hektarów.

Osiedle Łąkowa – jedno z osiedli Lublina, leżące w jego południowej części. Formalnie od 2006 roku należy do dzielnicy Wrotków, leży blisko rzeki Bystrzycy. Zlokalizowane jest w blokach przy ul. Medalionów 2, 6, 8, 10, 16 i 18, położonych przy skrzyżowaniu ulicy Diamentowej i Wrotkowskiej.

Majdan Wrotkowski – dzielnica w południowym Lublinie, należąca administracyjnie do dzielnicy Zemborzyce. Założony prawdopodobnie pod koniec XIX wieku na gruntach wsi Wrotków. Od 1959 roku w granicach Lublina. Granicę od wschodu wyznacza Bystrzyca i ścieżka rowerowa wzdłuż niej, od północy tory kolejowe prowadzące do Stasina Polnego, od zachodu Stary Gaj wraz z przylegającą doń ulicą o tej samej nazwie, od południa ulice Żeglarska, potem Janowska, Lipska i Stary Gaj.

Osiedle Maki – jedno z osiedli Lublina, leżące w jego wschodniej części. Formalnie od 2006 roku należy do dzielnicy Kośminek, leży blisko Majdanu Tatarskiego. Granicę Osiedla Maki wyznaczają mniej więcej: od zachodu ul. Lotnicza, od południa ul. Długa, od wschodu ul. Krańcowa i od północy Droga Męczenników Majdanka.
Miasteczko akademickie w Lublinie – część Lublina, w której znajdują się budynki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (UMCS), Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i Uniwersytetu Przyrodniczego.
Osiedle Błonie – osiedle wchodzące w skład jednej z dzielnic Lublina – Czubów Północnych, położone pomiędzy osiedlami: Ruta, Łęgi oraz dzielnicami Konstantynów i Węglin. Osiedle ma powierzchnię 17 ha.

Osiedle Górki – lubelskie osiedle mieszkaniowe we wschodniej części dzielnicy Czuby Południowe. Jej granice wyznaczają: zachodnią – ulica Filaretów, północną – ulica Jana Pawła II, wschodnią – ulica Nadbystrzycka, a południową – granica Starego Gaju. Górki sąsiadują z osiedlami Skarpa, Widok i częściowo z dzielnicą Za Cukrownią.

Osiedle Kolejarz – jedno z osiedli Lublina administrowane przez Pracowniczą Spółdzielnię Mieszkaniową „Kolejarz”, leżące w północno-wschodniej części miasta. Należy do Kalinowszczyzny, wybudowane jako pierwsze z kilku osiedli leżących w tej dzielnicy.

Osiedle Kruczkowskiego – osiedle mieszkaniowe w Lublinie, administracyjnie należące do dzielnicy Dziesiąta. Leży w jej zachodniej części. Nazwa pochodzi od Leona Kruczkowskiego, pisarza i polityka, który do 2017 r. był patronem głównej ulicy osiedla, a także Szkoły Podstawowej nr 40 znajdującej się na osiedlu.

Osiedle Lipińskiego - jedno z południowych osiedli wchodzących w skład lubelskiej dzielnicy Czechów Południowy. Osiedle znajduje się w północnej części miasta Lublin. W skład osiedla wchodzą ulice: Lipińskiego, Radzyńska, Paganiniego i Oratoryjna. Nazwa została zaczerpnięta od największej ulicy na osiedlu, która upamiętnia kompozytora Karola Lipińskiego. Osiedle charakteryzują duże różnice wysokości względnej i strome, poukładane w serpentyny podjazdy.

Osiedle Adama Mickiewicza w Lublinie – pierwsze z siedmiu osiedli Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, zbudowane w stylu osiedla-ogrodu. Zostało wzniesione w latach 1958–1971 według projektu architekta Feliksa Haczewskiego, ograniczone ulicami: Głęboką, Filaretów, Tomasza Zana i Wileńską. Zwane jest czasem "Słonecznymi Wzgórzami".

Osiedle Niepodległości – osiedle w Lublinie w północnej części miasta, część dzielnicy Kalinowszczyzna.

Osiedle Piastowskie – osiedle w Lublinie w południowej części miasta, położone na Rurach.

Osiedle Poręba – lubelskie osiedle mieszkaniowe, położone w południowo-zachodniej części Lublina, w dzielnicy Czuby Południowe.

Osiedle Prusa – osiedle mieszkaniowe w Lublinie, administracyjnie należące do dzielnicy Rury. Liczy ok. 5 tysięcy mieszkańców.

Ruta – osiedle wchodzące w skład Czubów Północnych, jednej z dzielnic Lublina, położone pomiędzy osiedlami: Błonie i Łęgi, Skarpa, Widok i dzielnicą LSM. Od północy przylega do niego lessowy wąwóz.

Osiedle Skarpa – osiedle znajdujące się w północnej części lubelskiej dzielnicy Czuby. Sąsiaduje z dzielnicą Lubelska Spółdzielnia Mieszkaniowa (LSM). Granice osiedla od zachodu wyznacza ulica Filaretów, od południa ulica Jana Pawła II, ze wschodu ulica Nadbystrzycka, od północy zaś Park Rury.

Piaski – historyczna nazwa przedmieścia Lublina położonego na południe od dzisiejszych ul. Zamojskiej i mostu Mariana Lutosławskiego, z rynkiem w miejscu współczesnego placu Bychawskiego. Jedno z dawnych skupisk osadnictwa lubelskich Żydów. Współcześnie teren ten znajduje się w granicach dzielnicy administracyjnej Za Cukrownią.

Osiedle Pogodna – jedno z osiedli Lublina, leżące w jego wschodniej części. Formalnie od 2006 roku należy do dzielnicy Bronowice, leży blisko Majdanu Tatarskiego. Granicę Osiedla Kolejarz wyznaczają mniej więcej: od zachodu ul. Plagego i Laśkiewicza, od południa ul. Pogodna, od wschodu ul. Grabskiego i od północy al. Witosa.

Ponikwoda – niegdyś wieś, a obecnie dzielnica mieszkaniowa Lublina. W skład Ponikwody wchodzą m.in.: Bazylianówka, Rudnik i Jakubowice Murowane.
Rury – dzielnica Lublina w południowo-zachodniej części miasta. Rozwinęła się na wyżynnych terenach dawnych pól miejskich rozciągających się do Konopnicy. Od 23 lutego 2006 r. także dzielnica administracyjna miasta, która oprócz samych Rur, obejmuje również prawie całe osiedle LSM.

Sławin – dzielnica Lublina w północno-zachodniej części miasta.

Sławinek – dzielnica Lublina w północno-zachodniej części miasta.
Stare Miasto – historycznie najstarsza część Lublina, a od 23 lutego 2006 także dzielnica administracyjna Lublina, obejmująca również tereny po wschodniej stronie al. Unii Lubelskiej.

Szerokie – dzielnica administracyjna Lublina położona w północno-zachodniej części miasta.

Śródmieście – dzielnica Lublina położona w ścisłym centrum miasta.
Tatary – lubelska dzielnica mieszkaniowa położona na wschód od Starego Miasta.
Węglin – dzielnica mieszkaniowa Lublina w południowo-zachodniej części miasta. Łączne określenie dwóch administracyjnych dzielnic miasta: Węglin Północny i Węglin Południowy, które dzieli al. Kraśnicka.

Węglin Południowy – dzielnica administracyjna Lublina położona w południowej części miasta. Wraz z Węglinem Północnym tworzą większą jednostkę urbanistyczną – dzielnicę mieszkaniową Węglin.

Węglin Północny – dzielnica administracyjna Lublina położona w południowej części miasta. Wraz z Węglinem Południowym tworzą większą jednostkę urbanistyczną – dzielnicę mieszkaniową Węglin.

Węglinek – osiedle dzielnicy Węglin Południowy w Lublinie w południowo-zachodniej części miasta.

Wieniawa – dzielnica Lublina, położona bezpośrednio na zachód od lubelskiego Śródmieścia. Dawniej samodzielne miasto. Wieniawa uzyskała lokację miejską w 1768 roku, zdegradowana w 1870 roku.

Wrotków – dawniej podlubelska wieś, potem gmina, następnie jedno z lubelskich osiedli, a od 23 lutego 2006 dzielnica Lublina o charakterze mieszkalnym, przemysłowym i turystycznym.
Wzgórze Czwartek – wzniesienie na terenie lubelskiego Śródmieścia, położone na północ od Starego Miasta, historycznie jedna z najstarszych części Lublina, przy trakcie prowadzącym na Ruś.

Za Cukrownią – mieszkaniowo-przemysłowa dzielnica Lublina.

Zemborzyce – dawniej wieś; obecnie jej część to najbardziej rozległa dzielnica Lublina położona w południowej części miasta. Do 1954 roku istniała gmina Zemborzyce.