
Saloniki, nowogr. Θεσσαλονίκη, Tesaloniki [θɛsalɔˈnici] – miasto w północnej Grecji, nad Zatoką Salonicką. Drugie co do wielkości miasto Grecji. Siedziba administracji zdecentralizowanej Macedonia-Tracja, regionu Macedonia Środkowa, jednostki regionalnej Saloniki i gminy Saloniki. W 2011 Saloniki liczyły 315 196 mieszkańców, a cały zespół urbanistyczny Salonik ok. 790 tys. mieszkańców.

Bazylika Świętego Dymitra – prawosławna cerkiew w Salonikach, w jurysdykcji metropolii Salonik Greckiego Kościoła Prawosławnego. Położona jest w centrum salonickiego Starego Miasta.
Katedra Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Salonikach – rzymskokatolicka katedra wikariatu apostolskiego Salonik znajdująca się w Salonikach, przy ulicy Fragon w Grecji.

Pomnik Aleksandra Macedońskiego w Salonikach – brązowy pomnik konny przedstawiający Aleksandra Macedońskiego, zlokalizowany w Salonikach, odsłonięty w 1974 roku.
Synagoga Monastirioton w Salonikach, zwana również Monastirlis – synagoga znajdująca się w Salonikach, w Grecji, przy ulicy Sygrou 35. Jest jedyną spośród 40 działających przed II wojną światową synagog w mieście.

Uniwersytet Arystotelesa w Salonikach – największy grecki uniwersytet państwowy z główną siedzibą w Salonikach. Powstał w 1925, decyzją rządu republikańskiego, kierowanego przez Aleksandrosa Papanastasiu. Początkowo nosił nazwę Uniwersytetu Salonik.
Żeglarze z Salonik lub Zamachowcy z Salonik – bułgarska grupa anarchistyczna działająca w Imperium Osmańskim w latach 1898–1903. Członkowie grupy pochodzili głównie z Wełs, a większość z nich była młodymi absolwentami bułgarskiego liceum męskiego w Salonikach. Grupę radykalizował bułgarski anarchista Slavi Merdzhanov, którego początkowym celem była stolica Konstantynopol, a następnie Edirne, ale po jego egzekucji przez Turków w 1901 grupa skupiła się na działaniu w Salonikach. Od 28 kwietnia do 1 maja 1903 grupa rozpoczęła serię zamachów w Salonikach. Ich celem było zwrócenie uwagi wielkich mocarstw na osmański ucisk w Macedonii i Tracji. Korzenie grupy sięgają 1898. Grupa powstała w Genewie, a prawie wszyscy jej założyciele pochodzili z Bułgarii. Była ona związana z Wewnętrzną Macedońską Organizacją Rewolucyjną (WMRO, ale miała również bliskie powiązania z Najwyższym Komitetem Macedońsko-Edirneskim. Według powojennej macedońskiej historiografii grupa składała się z etnicznych Macedończyków.