WWielka Brytania, Zjednoczone Królestwo, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej – unitarne państwo wyspiarskie w Europie Zachodniej. W skład Wielkiej Brytanii zalicza się Anglia, Walia i Szkocja położone na wyspie Wielka Brytania oraz Irlandia Północna leżąca w północnej części wyspy Irlandia. Na wyspie tej znajduje się jedyna granica lądowa Zjednoczonego Królestwa z innym państwem – Irlandią. Poza nią Wielka Brytania otoczona jest przez Ocean Atlantycki na zachodzie i północy, Morze Północne na wschodzie, kanał La Manche na południu i Morze Irlandzkie na zachodzie.
WArea of Outstanding Natural Beauty – obszar typu wiejskiego w Anglii, Walii lub Irlandii Północnej, którego elementy uznano za cenne dla krajobrazu. Kwalifikacji terenów dokonuje agencja Natural England działająca na zlecenie rządu Wielkiej Brytanii. Na terenie Walii w imieniu parlamentu walijskiego działa Countryside Council for Wales. W Anglii znajduje się 36 takich obszarów, zajmujących 15 proc. jej powierzchni. Najmniejszym są wyspy Scilly, największym Cotswolds.
WSkład etniczny: Anglicy (70,5%), Szkoci (9,7%), Urdu (Pakistańczycy) (5,3%), Irlandczycy (2,7%), Walijczycy (1,9%), Kornwalijczycy (0,8%), Chińczycy (0,6%), Bengalczycy (0,5%), Gujarati (0,5%), Niemcy (0,45%), Żydzi (0,45%), Amerykanie z USA (0,4%), Włosi (0,35%) i pozostali 5,8%.
WJoint European Torus (JET) – największy tokamak; znajduje się w Wielkiej Brytanii w pobliżu miasta Culham.
WKing of Arms - tytuł heroldów w Zjednoczonym Królestwie.
WNational Health Service (NHS) – wspólna nazwa dla trzech z czterech systemów służby zdrowia w Wielkiej Brytanii, finansowanych ze środków publicznych. Są one utrzymywane głównie dzięki wpływom z podatków, w mniejszym zakresie z polis zdrowotnych. Budżet angielskiej NHS w roku 2012-2013 wynosił 108,9 miliarda funtów. NHS świadczy pełny zakres usług medycznych, przy czym zdecydowana większość z nich jest wolna od opłat dla wszystkich, którzy mają status rezydenta Wielkiej Brytanii.
WRed Ensign albo żartobliwie Red Duster − bandera wywodząca się z XVII-wiecznej flagi angielskiej, używana początkowo przez okręty Royal Navy, a następnie i do chwili obecnej przez statki brytyjskiej marynarki handlowej. Dokładna data pojawienia się Red Ensign po raz pierwszy nie jest znana, ale zachowane eksponaty muzealne wskazują, że marynarka wojenna płaciła za szycie takich bander już w latach dwudziestych XVII wieku. W dzisiejszych czasach jest to bandera cywilna, używana w Wielkiej Brytanii przez wszystkie jednostki pływające nie związane z wojskowością.